UpRising
Gackt: นั่นจะนอนทั้งอย่างนั้นอ่ะนะ>_^
Hyde: อื้อ....*_*ทำหน้าง่วงบ๊องแบ๊วสุดฤทธิ์
Gackt: ถอดเชิ้ตนอนก็ได้นะ...... (-_^) ฉันหมายถึงมันสบายจะตาย (แนะนำหน้าตาเฉย)
Hyde: อึ้งสักพักแต่ก็เริ่มคล้อยตาม …… เริ่มปลดกระดุมเชิ้ตสีดำ เริ่มจากแขนซ้าย…ขวา… หนึ่ง สอง สาม สี่…..เงยหน้าขึ้นมา ยิ้ม… ค้างไว้อีกสอง ^_^
Gackt: กลืนน้ำลายดัง “เอื๊อกกก….” ซิกส์แพคซ่อนรูป
Hyde: หยุด……………..ปลดกระดุม ไม่ถอดและค้างไว้อีกสอง
Gackt: >_< ทำหน้าผิดหวังสุดฤทธิ์ “….ตามใจ”
Hyde: หลับตาแล้วยิ้มที่มุมปากนิดส์ๆ ขึ้นเครื่องไปเลบานอนล่ะ
Gackt: “ฉันไปหาอะไรอุ่นๆดื่มดีฝ่า” พุ่งไปหาของกินทันทีเหมือนหิวจัด สักพักเดินเข้ามาพร้อมแก้วมัคในมือ มีควันลอยจางๆ กลิ่นหอมกรุ่นกำลังจะดื่มแต่….มีคลื่นบางอย่างดึงสายตาไปที่ สิ่งที่มีชีวิตอีกหนึ่งในห้องนี้ บนเตียงนั่น... จ้องไอ้ทอมเตี้ยด้วยสายตาสุดซึ้ง นี่แบบว่าถึงมันไม่มีพรอพอะไรเลย สายตาที่มีให้ก็ซึ้งสุดๆ แก้วมัคกลายเป็น กขคง ไป ณ บัดนาว ….แล้วก็....วางมันลงซะ สิ่งมีชีวิตบนเตียงน่าดื่ม…โอ๊ะ น่าดูกว่าตั้งเยอะ…นั่งจ้องมันอยู่อย่างนั้น…..ตาคู่สวยหลับพริ้มคลุมด้วยขนตายาวสีน้ำตาลนั่น.... รับกับจมูก ริมฝีปากแดงเรื่อแมนๆนั่น ....เริ่มมีชีวิตอีกครั้ง ขนตาเริ่มขยับเหมือนเชียร์ลีดเดอร์
Hyde: “นี่จะจ้องกันทั้งคืนรึไง” แล้วก็ถือโอกาสพลิกตัวนอนหงายซะเลย
Gackt: “ชั้นว่า ....นั่งตรงนี้มันค่อนข้างร้อนนะ นายว่ามั้ย” ไม่มีเฉียงตอบ ตัดสินใจดัดมือดังเปาะแปะ ปลดกระดุมเชิ้ตขาวที่คอ หนึ่ง สอง แล้วพัดดังพับๆ สร้างหลักฐานเท็จขึ้นมาประกอบ ณ บัดดลว่ากูร้อนจิงนะเฟ้ย ก่อนจะตัดสินใจกะจะคลานขึ้นเตียง....ไปนอนข้างขวามัน หัวใจดันเต้นไม่เป็นจังหวะ ด่าตัวเองว่ากูคิดผิดอะป่าวที่จะขึ้นไปนอนข้างๆมันไอ้ทอมเตี้ย .....นิ่งสักพักท่ามันคงหลับจริงแฮะคาวนี้ เงียบกริบ เท้าซ้ายก้าวขึ้นเครื่องปลอดภัย.....เท้าขวากำลังตามมา จะขึ้นเครื่องไป....อาหลับ ....จู่ๆเหมือนเครื่องมันตกสูญญากาศชะงั้น มือซ้ายไอ้ทอมเตี้ยแปะแหมะที่หน้าอกตรงหัวใจโดยมิได้นัดหมาย*_^ โอ๊ะแย่แล้....ตามมาด้วยหน้าสวยๆของมัน ลมหายใจอ่อนสม่ำเสมอ นับองศาฟิลิปดาเหนือ ใต้แล้ว .....ห่างจากหน้ามันไม่ถึงสองเซ็น.... จากคนที่สถิติการตกเลขมีมาตลอดการเป็นนักเรียน ต้องมานอนถอด.....สแควร์รูททั้งคืน>_<
A New Morning
Hyde: ลุกขึ้นติดกระดุมแล้ว Big Kiss แก้มข้างขวามันฟอดหนึ่งใหญ่ๆ สักพักกลิ่นซุบ tamago spinach (ซุปไข่ ผักขม ผสมข้าว) อบอวนไปทั่วห้อง ผลมกับกลิ่นข้าวหอมมะลิอ้า.....
Gackt: ลืมตาขึ้นงงสุดฤทธิ์ ทำหน้าฉงฉัย ?_? มันเหมือนใครแอบหอมสักฟอดนะ หรือฝันไปฟะแต่ถ้าจิงก็ดีสินะ แอบเหล่อยู่คนเดียว^_^ หากินกับฟามฝันนี่มันเปงอารายที่เริดจะตาย
Hyde: เดินมาที่เตียง พร้อมสองมือประคองถ้วยเล็กๆในมือ ก้มลงหอม สูดเข้าลึกๆ...ยิ้มกว้าง ยื่นถ้วยใกล้เข้ามา....ใกล้เข้ามา “ฉันทำซุปให้น่ะ เห็นเมื่อคืน นายหิวจัดไม่ใช่เรอะ” ^_^
Gackt: หันกลับไปมองแก้วมัคเมื่อคืน ใครแบล็คเมล์กรูฟะ...มันยังวางอยู่ตรงนั้น หันกลับมา หน้าแดงๆ คิดในใจ ชั้นก็อายเป็นนะไอ้ทอมเตี้ย “แล้วจะให้กินมั้ยล่ะ” ตัดพ้อและงอนแต่พองาม
Hyde: ยิ้ม.....วิ้ง...เห็นฟัน....ขาวๆเรียงกันตักซุปร้อนๆ เป่าให้ฟู้ดดดดๆ.......ป้อน.....แทนคำตอบเมื่อตะกี้ เสียงใครเปิดประตูดังแกร็กก....
Yoshiki: ตะลึงกับภาพที่เห็น เด็กอายุต่ำกว่า สิบแปดก็ให้เห็นไม่ได้.....เพราะมันเป็นภาพ xxx
สายตาสามคู่ประสานกัน....สักพักสองคู่แรกมองกันยิ้มๆ ส่วนคู่ล่าสุดที่เหลือ หน้ามันสุกเป็นลูกตำลึง เหมือนสีเสื้อลุงซานต้าร์ ซะงั้น “เอ่อ...คือชั้น...ไม่คิดว่าพวกนายกำลัง.....กินซุป.... กันอยู่(บนเตียง)” เสียงขาดหายไปโดยไม่แจ้งให้ทราบล่วงหน้า
Hyde: “สักถ้วยมั้ย” ยื่นให้Gackt ถือไว้ มองตามตาปริบๆเคี้ยวตุ้ยๆ
Yoshiki: รับถ้วยซุปมา “อ่า....คือว่า” แบบงงๆ ถือไปนั่งกินข้างๆแก้วมัคเมื่อคืน “....อร่อยมากเลยอ่ะ...” “...แต่มันเหมือนส่วนเกินยังไงไม่รู้อ่ะ”
Gackt: “มาแต่เช้ามีไรอ่ะ”เปลี่ยนเรื่อง หันไปเคี้ยว....ซุปอย่างจิงจัง
Yoshiki: เรื่อง Charity Concert กับ Sigur Ros น่ะล่ะ...Hyde ต้องขึ้นร้องนำกับพวกเค้าสี่เพลงนะ”
ทำหน้าที่ของแต่ละคนสักพัก
Gackt: ปากก็เคี้ยวตุ้ยๆๆ สายตาก็มองคนป้อนข้างหน้าแบบสุดซึ้ง
Hyde: “อิ่มได้แล้ว” เป็นคำตอบที่มันให้ = สบายมาก ไม่ต้องเป็นห่วง
Yoshiki: เริ่มอิ่ม....มือเริ่มควาญหาอะไรสักอย่าง คว้าแก้วมัคขึ้นมา... ดื่ม...แล้วมันก็พรวดออกมา “ทำไมมันทั้งหวาน ทั้งเย็นแบบนี้ฟะ” คอมเพลนระดับวีไอพี
Hyde: ส่ายหน้ายิ้มๆ เหลือบมามองGackt
Gackt: “นั่นมันสูตรพิเศษ ของชั้นโดยเฉพาะ...ไม่รู้เรื่องอย่าได้คว้ามากินเชียว”
Yoshiki: อ้า... wagatta นี่คือคำตอบสแควร์รูทที่มีไว้ตั้งแต่เมื่อคืนของมิตรภาพระหว่างมันฉองคน^_^
