P'Tas and P'Nan, are returning to their home but why
I can't go home? Why you leave me alone>_<
Living my life in Bangkok has not so much fun
but I have to:for my dreams, education, job and financial reasons.
Wishing both of you have the happiniest life at your hometown,
with those local foods your heart recalls,smiling among your family,
cousins and your friends.
I wish I could be the next who can return 'HOME'
further from both of lucky you ne^_^
You two are always in my heart, especialy P'Nan from Krabi.
itsu mo aishi teru yo!
With your two little feet, strolling around on this planet earth, through your eyes and your mind,come and walk with me then we can witness the world together,on Tim's Street-the street of music and arts.
Bless Research Proposal Summit# After Crisis
Credits:ต่อจากคราวที่แล้ว
ดวงดาวผู้เป็นเจ้าของ Burny MG-380PS ส่องแสงระยิบระยับ เหมือนรับรู้คำฟ้องร้อง จากแฟนเพลงผู้อยู่เบื่องล่าง ที่ ที่เค้าหยุดชีวิตไว้แค่ 33ปี ในปี 1998ทุกคนได้แต่ยืนเกาหัวแกร็กๆ Yoshiki san ยิ้มหวาน มองดูสงคราม ที่ตนเองไม่ได้ก่อ แต่เป็นสาเหตุโดยตรง อย่างชิลๆ มือลูบผมข้างๆ อย่างเขินๆ น่ารักลุง HYDE ท่าจะไม่สนใจอะไรซะแล้ว นอกจากรสชาดของผัดไท ที่อยู่ตรงหน้านี่เคี้ยวตุ้ยๆอย่างแหล่มๆ ตาก็มองอย่างเด็กน้อย เหมือนกินไปฟังเพลงไปซะงั้น เฮีย Gerrard กัปตันหงส์แดง ฉายาเมาแล้วซ่า ก็ยังนิ่งเฉย แต่ท่านประธานใบพัด
นี่สิ ขยับเนคไท รอบที่จำไม่ได้อย่างอึดอัด กรูไมน่าหลงกล มาตามคำเชิญมันเลยก็ขายBMอยู่ดีๆนิ>_<
Brett ดูจะเซ็งกว่าเพื่อน>_< หันหน้าที่เคยสวย เริด เชิด หยิ่ง ไปทางท่านประธาน EXtasy Record
Yoshiki San ซึ่งบัดนี้ ดูงดงามราวกับนางฟ้า แก้มแรงเรื่อ...ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล...เริ่มเมา
"ไม่เฟี้ยงขวด ปาแก้วล่ะ MR Hayashi" แน้...ยังกัดคนข้างๆได้อีกคับพี่น้องคับ
"ไม่ล่ะฮ่ะ ข้างหน้านี่ น่าดูกว่าตั้งเยอะ" ตอบด้วยสำเนียง LA สุดฤทธิ์ ตาก็ชำเลืองดูไอ้สองตัวมันกัดกัน
"Gackt chan เบาๆดิ เดี๋ยวแฟนป๋าซ้ำหมด เรตติ้งหดหาย" ไม่คิดจะห่วงกันเลยอ่ะ>_<
ป๋าโยใจร้าย ไม่มีท่าทีจะเข้ามาช่วยกัน เลยนะป๋าโย นั่งไขว่ห้าง เป็นนางงามเมืองไปด้าย
จบลงด้วย เจ้าสองตัว ทั้ง Gohaiและ Senpaiนั่งถือ PeppiMax คนละกระป๋อง
ทอดสายตาไปยังท้องฟ้า ยามค่ำคืน หัวเราะดังเอิ๊กอ๊าก เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"น่ารักนะ เราน่ะ ตัวเล็กเหมือน HYDE เลย" ไม่พูดเปล่า ตบไหล่ด้วยมืออีกข้าง
ซึ่งยกไม่สูงมากนัก เพราะคนข้างๆ ที่กำลังนั่งกันอยู่เนี่ย มันสูงระดับไหล่นิดๆ
ลูบผมยาว ดำขลับมันอีกรอบ เกาคาง สั่ง"ยกขาขึ้นซิ"
"รุ่นพี่อ่ะ เค้ามะช่าย น้องหมาของรุ่นพี่นะ แต่เมื่อกี้น่ะ ที่บอกว่าเป็นแฟนป๋าโยน่ะ ไม่จริง ชิมิเคอะ?
"มรึงยังจะคิดว่าจริง อีกเรอะ ไอ้ติ๋มเล็ก...อ้อ ใหญ่บางส่วน"
มันพยักหน้า หงึกหงัก ราวกับว่า เข้าใจไปแล้ว ว่าจริง พร้อมกระดก PeppsiMax แก้เขิน
"มิน่าล่ะ ข่าวที่ ทั่นพี่ คั่วแฟนคลับสาวๆน่ะ มันถึงได้ดังซะขนาดนั้น"
รำพึงรำพันกับตัวเองเสียงดังใสกิ๊ก อย่างจงใจให้ใครได้ยินโดยเฉพาะ
"ไอ้ ติ๋มเล็ก!" แล้วสงครามแห่งดวงดาวก็ปะทุ ขึ้นอีกรอบ^_^
ฮิเดะซัง หันหลังไปพร้อมกีต้าร์คู่ใจ นานแล้วสินะ 13ปีแล้ว ที่ไม่ได้ทะเลาะ กับ Yoshikiแบบนี้น่ะ
ก็ยังดี ที่ Toshi san กลับมา อย่างน้อย นางงามเมืองคนนั้น ก็มีคนโอ๋แทนเค้าอยู่ดี
RIP Hide san, Aishiteru eien na!
ดวงดาวผู้เป็นเจ้าของ Burny MG-380PS ส่องแสงระยิบระยับ เหมือนรับรู้คำฟ้องร้อง จากแฟนเพลงผู้อยู่เบื่องล่าง ที่ ที่เค้าหยุดชีวิตไว้แค่ 33ปี ในปี 1998ทุกคนได้แต่ยืนเกาหัวแกร็กๆ Yoshiki san ยิ้มหวาน มองดูสงคราม ที่ตนเองไม่ได้ก่อ แต่เป็นสาเหตุโดยตรง อย่างชิลๆ มือลูบผมข้างๆ อย่างเขินๆ น่ารักลุง HYDE ท่าจะไม่สนใจอะไรซะแล้ว นอกจากรสชาดของผัดไท ที่อยู่ตรงหน้านี่เคี้ยวตุ้ยๆอย่างแหล่มๆ ตาก็มองอย่างเด็กน้อย เหมือนกินไปฟังเพลงไปซะงั้น เฮีย Gerrard กัปตันหงส์แดง ฉายาเมาแล้วซ่า ก็ยังนิ่งเฉย แต่ท่านประธานใบพัด
นี่สิ ขยับเนคไท รอบที่จำไม่ได้อย่างอึดอัด กรูไมน่าหลงกล มาตามคำเชิญมันเลยก็ขายBMอยู่ดีๆนิ>_<
Brett ดูจะเซ็งกว่าเพื่อน>_< หันหน้าที่เคยสวย เริด เชิด หยิ่ง ไปทางท่านประธาน EXtasy Record
Yoshiki San ซึ่งบัดนี้ ดูงดงามราวกับนางฟ้า แก้มแรงเรื่อ...ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล...เริ่มเมา
"ไม่เฟี้ยงขวด ปาแก้วล่ะ MR Hayashi" แน้...ยังกัดคนข้างๆได้อีกคับพี่น้องคับ
"ไม่ล่ะฮ่ะ ข้างหน้านี่ น่าดูกว่าตั้งเยอะ" ตอบด้วยสำเนียง LA สุดฤทธิ์ ตาก็ชำเลืองดูไอ้สองตัวมันกัดกัน
"Gackt chan เบาๆดิ เดี๋ยวแฟนป๋าซ้ำหมด เรตติ้งหดหาย" ไม่คิดจะห่วงกันเลยอ่ะ>_<
ป๋าโยใจร้าย ไม่มีท่าทีจะเข้ามาช่วยกัน เลยนะป๋าโย นั่งไขว่ห้าง เป็นนางงามเมืองไปด้าย
จบลงด้วย เจ้าสองตัว ทั้ง Gohaiและ Senpaiนั่งถือ PeppiMax คนละกระป๋อง
ทอดสายตาไปยังท้องฟ้า ยามค่ำคืน หัวเราะดังเอิ๊กอ๊าก เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"น่ารักนะ เราน่ะ ตัวเล็กเหมือน HYDE เลย" ไม่พูดเปล่า ตบไหล่ด้วยมืออีกข้าง
ซึ่งยกไม่สูงมากนัก เพราะคนข้างๆ ที่กำลังนั่งกันอยู่เนี่ย มันสูงระดับไหล่นิดๆ
ลูบผมยาว ดำขลับมันอีกรอบ เกาคาง สั่ง"ยกขาขึ้นซิ"
"รุ่นพี่อ่ะ เค้ามะช่าย น้องหมาของรุ่นพี่นะ แต่เมื่อกี้น่ะ ที่บอกว่าเป็นแฟนป๋าโยน่ะ ไม่จริง ชิมิเคอะ?
"มรึงยังจะคิดว่าจริง อีกเรอะ ไอ้ติ๋มเล็ก...อ้อ ใหญ่บางส่วน"
มันพยักหน้า หงึกหงัก ราวกับว่า เข้าใจไปแล้ว ว่าจริง พร้อมกระดก PeppsiMax แก้เขิน
"มิน่าล่ะ ข่าวที่ ทั่นพี่ คั่วแฟนคลับสาวๆน่ะ มันถึงได้ดังซะขนาดนั้น"
รำพึงรำพันกับตัวเองเสียงดังใสกิ๊ก อย่างจงใจให้ใครได้ยินโดยเฉพาะ
"ไอ้ ติ๋มเล็ก!" แล้วสงครามแห่งดวงดาวก็ปะทุ ขึ้นอีกรอบ^_^
ฮิเดะซัง หันหลังไปพร้อมกีต้าร์คู่ใจ นานแล้วสินะ 13ปีแล้ว ที่ไม่ได้ทะเลาะ กับ Yoshikiแบบนี้น่ะ
ก็ยังดี ที่ Toshi san กลับมา อย่างน้อย นางงามเมืองคนนั้น ก็มีคนโอ๋แทนเค้าอยู่ดี
RIP Hide san, Aishiteru eien na!
Subscribe to:
Posts (Atom)