วันเกิดตัวเลขผ่านไปแล้ว และเค้กปอนด์นั้นก้อโดนเป่าไปเรียบร้อย กะจะเมาซะหน่อยดันเจอหวัดรุมพร้อมทิฟฟี่สองเม็ด....กินแล้วหลับไปสองรอบ ตื่นขึ้นมาอีกที อ้าวเพื่อนกรูหลับซะแล้วอีกวงไม่มีป๊อกเด้งแฮะ ฝ่ายเจ้าภาพเกือบหลับ เลยได้ชวนกันกลับแท็กซี่แบบแท็กทีม เพราะอิชั้นเหลือตังค์ในกระเป๋าสองบาทจะกู้เจ้าภาพมันก้อน่าอายเกินไป ถึงจะเมาฤทธิ์ทิฟฟี่ก้อเถอะ
อาการหวัดก้อดีขึ้นเรื่อยๆ คอก้อไม่เจ็บพอจะร้องคลอเพลงของป๋าๆ Laruku เบาๆได้บ้าง ฉลองซะเลยกับเป็ปซี่แม็กส์คู่ชีพ^_^ เห็นโฆษณา BMW ในทีวีแล้วน่ารักมาก และเจอของจริง คันจริงที่ Show Room พระรามสี่ Millenium Auto รถในฝัน ถ้าได้ถ่ายรูปด้วยก้อดีสินะ ว่างๆก้อเช็คเรทติ้งตัวเองดู มีโรงเรียนก้อแล้ว มีแกลเลอรี่ก้อแล้ว มีกีต้าร์ก้อแล้ว เรียนว่ายนำก้อแล้ว ยังขาดแค่BMWคันเดียว คาดว่าเราจะไปถอยคันเล็กจาก the Mall มาก่อนนะเจ็ดร้อยกว่าบาทเอง ชื้อรถบังคับไปก่อนละกันอะจัดให้ติ๋มเล็กเค้าหน่อยนะ
วันพ่อปีนี้ไม่ได้กลับบ้านหาพ่อ แต่ส่งตังค์กับของที่พ่อชอบไปให้แล้ว เย็นวานนี้เลยได้จุดเทียนชัยถวายพระพรหน้าบ้านที่สีลมกับแขก รุ่นพี่ และรุ่นน้องพนักงานที่นั่น ก้อแฮปปี้ดีกับการกลับไปสีลมอีกครั้ง นายเยอรมันเก่าก้ออยู่แถวนั้นอ่ะนะ รู้สึกเหมือนกับว่า สิ่งดีๆกำลังจะเกิดขึ้นกับชีวิตนะ อย่างแรกเลยคือเราสามารถอยู่กับตังค์วันละ ยี่สิบสี่บาทได้เนียนๆมีป๋า คิมุระ ทะคุยะ เข้ามาอยู่ในบ้านอีกคน
หมึกที่นักเรียนเขียนให้ในวันเปิดโรงเรียนเริ่มจางลง กลายเป็นหมึกล่องหนซะงั้น มันเป็นความทรงจำนะว่านั่นเป็นจุดกราฟสูงสุดครั้งหนึ่งในชิวิต เมื่อมาอยู่กรุงเทพฯได้สิบห้าปีแล้ว ถามว่าต่อจากนี้ความหวัง และความฝันจะเป็นไปในทิศทางใดอีกล่ะเจ้านางน่อย?
อยากเปิดโรงเรียนที่บ้านเกิด ร้านกาแฟด้วย สอนเด็กๆแบบไม่คิดตังค์ สร้างเมรุให้วัดที่บ้านนะ ดูแลพ่อและคนแก่ๆที่หมู่บ้านให้ดีที่สุด ก้อมันได้เกิดมาเป็นชิวิตแล้วนิ สายตาสั้นด้วย โสดสนิทอีกต่างหากครบทุกรส และถ้าไม่มี BMW ก้อไม่เป็นไร ก้อเราเมารถนี่น่ะ แล้วความฝันของอิเจ้ Brett คืออะไรกันนะ? เราจะได้เจอิเจ้อีกมั้ยเนี่ย London กับ อำนาจเจริญ นี่มันห่างกันข้ามทวีปเลยนะ>_<
เรากลับมาทักทายแขกเหมือนเมื่อก่อนอีกครั้ง ก่อนที่จะเรียนจบและ กลับไปพัฒนาบ้านเกิด ประโยคนี้ยังโรแมนติคและขลังเสมอล่ะ ตอนนี้ทั้งเจ้าของวันเกิดเมื่อคืนวาน กับแขกรับเชิญ สามสิบสี่ปีทั้งคู่ รวมทั้งไอ้แฟนMan U เมื่อคืนที่มันหลับก่อนจะวืดดื่มเบียร์สิงห์ที่อิชั้นแฟน LiverPoolหิ้วไปฝากเมื่อคืนนี้ด้วย แอบสะใจเล็กๆว้อย หงส์ปีกหักแต่แฟนไม่แพ้ว้อย^_^
เกือบยี่สิบปีที่เป็นเพื่อนกันมา เราก้อมีกันอยู่แค่นี้จริง ช่วยเหลือกันมากกว่าพี่น้องเราจริงๆซะอีก ชาติที่แล้วคงทำบุญร่วมกันมาแหงๆ อยากให้เพื่อนมีความสุขมากๆนะ ทำอาหารอร่อยๆให้เราทานไปจนกว่า เราทั้งสามจะไม่มีฟันเคี้ยวโน่นแล่ะ ขอบคุณสำหรับ ยีนส์ Nobody ตัวโปรดในวันเกิดเราเดือนที่แล้วด้วยนะ Honto ni arigatou gasai masu"_"
หลายๆคนก้อมีชีวิตในแบบที่ควรจะเป็น คือมีครอบครัว มีลูก ส่วนเรามาแปลกแฮะ แต่การที่เป็นโสดก้อดีไปอย่าง ไม่ต้องมีกรรมผูกพันกับใคร มาเดี่ยวไปเดี่ยว แต่ออกจะผิดธรรมชาติไปหน่อยแค่นั้นเอง จะโทษใครอื่นได้ล่ะ ป๋าโยชิกิกับอิเจ้เบรทรับไปเต็มๆ เคยได้ยินมาว่าคนล้านชีวิตนี่ รูปแบบของชีวิตจะไม่ซ้ำกันเลยสักคน แม้แต่คู่แฝดก้อไม่ซ้ำ ท่าจะจริงเอาการ
ตอนนี้ก้อตั้งใจเรียน ทำงานใช้หนี้หมูออมสิน พร้อมๆกับหาทุนเปิดร้านกาแฟจะดีกว่า สักวันคงได้ชงกาแฟให้ เบรทโตะซังดื่มอ่ะนะ Ganbari masu ne!
No comments:
Post a Comment