Momotaro

It's raining outside and I can't sleep tonight>_<
'coz a big cup of fresh coffee in the afternoon.
It's getting start to work in me. Momo? since when
I got this nickname from my schoolmate? And I gave him for Kowashi
as his nickname back. It's getting started when I was 15 years old?
This cartoon was very popular among us (boys only)
when we were the secondary school boys and girls.
Here I went back to my memory again,
the place that Japanese thown a seed in my soul with the word
"dustugu"-to be continue after the ending in each part.
Momotaro was manliest cartoon which broadcasted on Thai
channel and published in a comic book as well. I shared this
with my friends. I was very obsessed by Momo's charactor
because he was so strong, smart, good at fighting and always be
a great friend to everyone. It's like a fix schedule after school
that I had to sit infront of tevision, staring at Him. He's my
hero up until now. I hear my crying inside when I first found him and co.
from the internet somewhere. Momo and Kowashi has been as such good
friends to eachother almost for 22 years now.Me as Momo,has got married yet.
Kowashi as Khamphong has two children- one girl and a boy. He lives happily
with his family and works for the Royal Thai Navy. I missed them at the
latest trip to Sattahiip with my best friends 'coz I had to run the training
with Bond 007 on Saturday morning>_<>
I wonder why it has to be that way? of changing.
Why everything follows the clockwise? No matter with my age.
Is it change just because "we" all want "today" or what?

Ah...Bless-TLCG will have her own banner tomorrow^_^

She's finally been growing up one more step aside with a pile of books and among the others in the city of angels-Bangkok. So life is something grows beyond the words "Dustugu"-until....this long journey reaches the end where all of my dreams access all areas.I hope that I will live happily with my mom somewhere in heaven. Ima, owaru nai yo!

Oyasumi nasai!



Deja Vu!

It's like a litlle storm that couldn't fell you down but tremble instead.

It happens to Gackt-san almost everywhere on the internet,the messages from his Dears

Dears are worrying about his health conditions because on his recently FYC tour in

Europe 16-24 July 2010, He was collapse many times during the concert.

I has got his album last year late form his former Dears in Bangkok

sold that for me.I am his massive fan for his MC-the movie.

Personally,this used to happend to Brett when Suede was disband and S.I.S

(Suede Informatin Service)was closed early year 2004. At that time I was crying a

lot.It's like I had just become their official fanclub for 3 years, they suddenly then left

me and abadoned the staffs at SIS who worked for them for years. I guesed the staffs at SIS

are always the best team work up until now, in taking care of the band's fans from all around

the world. And this was the reason why I didn't like Alex-a symbol of disband.


"When it come, it comes.When it doesn't, it doesn't.


Brett said this somewhere.I remember,I sent him a silver necklace with a little

Buddha image to encourage him after my crying while I was listening to th e songs from

"See You In The Next Life", the last CD from S.I.S. with Brett's goodbye words.

In 2010, I'm waiting for his new album.Brett looks very old but he's always 28 for me.

My life have been up and down with his music, and with this voice for almost 10 years.

Until....as long as he can sing for me, his royal support fan from far away.


Further from Yoshiki san, I wonder for Ganckt san 'coz he's one of my Japanese inspiration

of fighting, Japanese learning and enjoying the beautiful things in a lifetime through

his hard works.


Will his Dears standing by his side when he reaches 45?

Will they cry, love and encourage him with what any reasons?

etc.

Saying, I've been through that trouble times with Brett.I wish Dears will be with

Gackt san like I did with Brett.It's really nothing and also rubbish but....

it is the most romantic and beautiful time in our life.No matter we are fanboys or

fangirls, once in our life and for whatever we will have done to our beloved star who sings

and works hard for us.I wish Gackt san be well soon on his health conditions and I will support

him by my heart from far away. Saying please " be such what you are and born to be"

Karada ni ki wo stukete kadasai masu.

Little Power

The second training with Bond 007 this morning was okay ne.

I was in a hurry to go back home for a physical reason,finally,

it's the 21st of July and it is last half of the month.

The first place I stop by was Mall post office, to send

Khaochong lebels to its post box.If the luckiness greets me well,

I'd have a set of coffee for free^_^(I do hope that German could

win World Cup in the next four years too, at my age 38>_^)

The second place was Kbank where I looked for to donate some of

my money for H.R.Crown Princess Building at Ramathibodi Hospital but here,it was

not work 'coz my information too less to ask a KB-officer to help,

zannen desu ne>_<

However,it was okay at BKKBank^_^I was very proud of it, even with a small

amount and it's the fourth times I did with Bless-Language Centre and Gallery.

At any rate or reason,I feel relief and happy that my little two hands

can do a good thing for this world while I'm alive^_^

Once again, GACKT san-A CG on earth God sent drawing could be my great tutor and

Yoshiki san'll coming soon for my spirit in learning Japanese and will be hanging on

my gallery next to the green Burny MG guitar of Hide san.I framed GACKT san drawing

on his latest birthday...whenever I stare at him, he reminds me a lot about Brett

who is always 28 for me^_^even Brett doesn't care botox at all>_< It'd be good

enough if West meets East sometimes.Let's imagine the greatest thing we'll have

at the middle from both sides.I can't wait for Brett's new album!Eating so much this

evening after the group training was over. Guess,I need lots of energy for my

physical body-a monthly period session-_- I can't run my diet during my female

task.I'll bet any ladyboy who request to have it as a usual girl, they can't bear

this session like us,the iron women.A few days before its session begins you'll feel

like:

You are wanting to eat somethings super strange such as sour, salty or

hot food even a few month with those trees, clouds or even the stars at night-_-


I can't imagine when I pregnant!Nope to get married!


You'll easily lost your temple in unlogical way>_<


You'll eat a lot and become a very sensitive person >_<


That's why this world is so beautiful to have a greatest creature as a Mom God

given.I've already missed my mother-_- Bachelor life is something sweet as if

chocolade but I love Weiss Wiener.It's abig deal for me to have either girlfriend or

boyfriend-_-forever poor Tim.

Ah...having to fight with many plans tonight,I have to do a translation of

Gackt san fangirls's blog from English into Thai 'coz my Japanese is very

crack;besides,there's no exist on Timlish too),teaching, drawing, and reading plan

before go to bed...but I'm hungry again! Tabetai desu!

เมนู ลดความอ้วน

เมนูวันนี้ รู้สึกว่ากรูไม่อยากกินแกงใต้วันนี้อ่ะ กินทุ้กวันแม่ค้าซอยนี้ทำอย่างอื่นไม่เป็นรึไง>_<

แล้วก็เดินลัดเลาะไปตาม คลองแสนแสบยามเช้า อื้ม...กลิ่นน้ำจากคลอง ผสมกับหยดน้ำที่

กระเด็นมาจากเรือชิ่งตอนเช้าๆ ชั่วโมงเร่งด่วน สาวออฟฟิศบ้างก็สวมกางเกง บ้างก็สวมกระโปรง

รองเท้า...ส้นสูง ก้าวขึ้นเรือฉับๆ ไม่ถึงสิบนาที มันช่างเป็นภาพที่สวยงามเสียนี่กระไร และคงหา

ที่ไหนไม่ได้นอกจาก ที่นี่...กูเกิ้ลหากับข้าวดีกว่า เดินผ่านร้านป้าไข่เจียว...ไม่เอา เด๋วอ้วน

แล้วก็มาถึงร้านขายกล้วยทอดใกล้ๆกัน...กินทำไมไม่อยู่ท้อง อ้วนอีกต่างหาก

ร้านแกงใต้เมืองคอน...เมนูน่าสนใจอ่ะแต่...ในซอยที่เพิ่งหลบมา ก็มีขายนิ

มาถึงร้านอาหารเหนือ...ทั้งมัน ทั้งจืดน๊า แถมไม่ค่อยเผ็ด...อึ้งสักพัก จัดมาเลยพี่หนูหิวจัด

สนธิสัญญาทุกฉบับเผาทิ้งเลย ไว้น้ำหนักขึ้น ค่อยร่างกันใหม่ ตอนนี้จัดมาให้หนักเลย

และแล้วเช้านี้ก็ เลยได้อาหารเหนือมาสองอย่าง กล้วยทอดร้านป้า และไข่เจียวพิเศษโลด

ตั้งแต่ต้นท่าเรือ ยันเกือบปลายซอย รู้เอาไว้นะเธอว์ ชั้นทำกับข้าวไม่เก่ง กลัวอ้วน แต่

อยากหุ่นดีเหมือนรุ่นพี่แก็กต์ itada kimasu!

What's wrong with Bless?

Once I want to scream like fangirls- down to death, when I heard some of my friends comment on my website.

They said it's an entertainment or quite inperson site which is not belong to Thai school, my business>_<

Your could be the first site reccorded by Guinness Book, the evil told me^_^ ishoo ni igimashoo ne!

I propably change Bless-thailanguageGallery to Brett-ThailanguageGallery! to respect the majority>_<

But what's left to be proud?

Thanks for all the smiles

FORDEAR

I've received a lot of congratulations from my DEARS.
Thank you so much.
There were so many wonderful smiles in your emails,
and there were so many interesting emails of
people making cakes, celebrating
and taking photos of parties without me.

Right now I'm in hospital on an IV.
"Even on my birthday…?"
somehow it's laughable. Ahahaha.

But I don't mind a birthday like this.

Because I was able to have a wonderful birthday
receiving courage and words of thanks from so many people.

Hospital makes me remember so many things.
The white ceiling I was always staring at as a child
is still vividly burnt into my mind
I guess because that was such a difficult time…

Now, even though I'm looking at the white ceiling, I can see the sky.

It's because I'm living knowing what I must do.
That is true happiness.

No matter how tough it is
No matter how much it hurts
If there is a place they hope to struggle towards, people can walk.

There are those who smile at me in the middle of such a journey.

There is I who can only walk one more step through those smiles.
There is no greater happiness.

It's a life accompanied by pain, for sure.
It's a life burdened by sadness, for sure.

That is why people can be kind, can be strong.
No one can measure how much time they have left
but, this life is limited
therefore, I want to burn in this moment.

"When will those who aren't serious now
ever become serious?"

I whisper these words to myself.

How much longer can I keep pushing on everyone's backs?

Ahaha.
Until my dying day*!!!

Thanks everyone.

GACKT

Credit to:http://amaiakuyume.livejournal.com/157453.html?thread=1253389

ขอบคุณสำหรับทุกๆรอยยิ้ม

FORDEAR

ผมได้รับความแสดงความยินดีมากมายจากแฟนคลับ ขอบคุณมากครับ
มีรอยยิ้มวิเศษสุดหลายๆรอยยิ้มในอีเมล และอีเมลน่าสนใจหลายๆอัน ที่ผู้คนทำเค้ก งานเลี้ยงฉลอง และถ่ายรูปโดยไม่มีผม
ตอนนี้ผมอยู่โรงพยาบาล กำลังให้ยาทางเส้นโลหิต
“แม้ในวันเกิดของผมอ่ะนะ?” ยังไงก็ยังหัวเราะได้น่ะ (หัวเราะ)
แต่ผมไม่รังเกียจวันเกิดแบบนี้หรอกนะ
เพราะว่าผมยังสามารถมีวันเกิดที่วิเศษ รับความกล้าหาญ และคำขอบคุณต่างๆจากผู้คนมากมาย
โรงพยาบาลทำให้ผมนึกถึงหลายๆอย่าง
เพดาลสีขาวที่ผมเคยมองเสมอ เมื่อตอนผมเป็นเด็ก ยังคงลุกโชนในความรู้สึกผม
ผมเดาว่านั่นคงเป็นช่วงเวลาที่ลำบาก
ณ ตอนนี้ แม้ผมกำลังมองเพดาลสีขาว ผมเห็นท้องฟ้า
นั่นก็เพราะ ผมรู้ว่า ผมมีชีวิตอยู่เพื่อจะต้องทำอะไร
นั่นคือความสุขที่แท้จริงยังไงล่ะ
ไม่ว่ามันจะยุ่งยากสักแค่ไหน
ไม่ว่ามันมันจะเจ็บปวดขนาดไหน
ถ้ามีที่ ที่เราหวังที่จะต่อสู้ไปข้างหน้า เรายังคงสู้ต่อไป
มีผู้คนเหล่านั้นยิ้มให้ผม ในระหว่างการเดินทางนี้
มีเพียงผมคนเดียวเท่านั้น ที่จะเดินก้าวไป ผ่านรอยยิ้มเหล่านั้น
ไม่มีความสุขใดยิ่งใหญ่กว่า
แน่นอน ชีวิตประกอบไปด้วยความทุกข์
แน่นอน ภาระหนักของชีวิตนั้น เป็นด้วยความเศร้าโศก
นั่นคือทำไม ผู้คนถึงได้อ่อนโยน ผู้คนถึงได้แข็งแกร่ง
ไม่มีใครจะวัดได้ว่า พวกเขามีเวลาเหลือเท่าไหร่
แต่...ชีวิตนี้น่ะจำกัด ดังนั้นผมต้องการที่จะใช้ช่วงเวลานี้
“เมื่อไหร่กันนะ คนนั้น คนที่จะไม่เคยเคร่งเครียด เริ่มเคร่งเครียดแล้วขณะนี้?”
ผมกระซิบคำเหล่านั้นกับตัวเอง
อีกนานเท่าไหร่ที่ผมจะยังสามารถหนุนหลังทุกๆคน?
อ่า....จนกระทั่งถึงวันตายจากกันโน่นแหละ!!!
ขอบคุณทุกๆคนมากครับ

แก็กต์

Translated by Tim-Bless Drawing Gallery

Otanjoobi omendetoo gozaimasu Gackt san!


ขอนอกใจเฮียเจ้ Brett สักวัน เพราะว่าเผารุ่นพี่มามากอักโข วันนี้เป็นวันเกิดครบรอบ 37ขวบ/ขวด ขอให้รุ่นพี่ Gackt san สวยวันหล่อคืน no more plastic surgery!เพราะแค่นี้ก็หล่อเกินพอแล้ว มีอีก...ขอให้มีแรงร้องเพลงไปอีก สักร้อยๆปี แข่งกับป๋าเบิร์ด ณ ไทยแลนด์ ให้รู้แว้ว รู้รอดไปเลย หรือจนกว่ารุ่นน้องคนนี้ จะฟังภาษาญี่ปุ่นออกเทอญ...สาธุ

May Your Day Be Filled With Joys, Happiness and Good Health Condition.
Thanks For All of Your Hard Works For Your Fans+Dears,From the Past'til
The Present and in The Future!Honto ni Arigatou Gozaimasu!
มีแสงแดดอ่อน คล้ายๆแสงหลังฝนตก ส่องผ่านม่านสีเขียวอ่อนที่หน้าต่างบานยาว ทะลุเข้ามาในห้องส่องถึงรูปด้านตรงข้าม ที่แขวนสูงจากพื้นห้องถึงสองเมตร รูปน้อง Cloud:FFVII

มีลมพัดจากน้าต่างหลังบ้านเข้ามา ห้องดูเหมือนวังมังกรเลย เขียวอ่อนใส และเงียบ หนังสือกองพะเนิน วางเรียงราย
อยู่บนโต๊ะ พร้อมด้วยเก้าอี้ฟันปลาสี่ตัว ที่รายล้อมโต๊ะขนาด2x4ฟุต หนึ่งในนั้นห่างจากโต๊ะประมาณสองฟุต...รอคนนั่ง

...อืม ได้เวลาท่องศัพย์อีกแล้วสิเรา
กลับบ้านหาพ่อทริปนี้ หลายอย่างเปลี่ยนไปไม่เว้นแม้แต่อายุตัวเราเอง>_< แม่ก็อยู่บนสวรรค์โน่น คิดถึงแม่จังเล้ย สิ่งที่เปลี่ยนไปเช่นว่า กรูยังหาแควนไปหลอกชาวบ้านไม่ได้เลย

ชั้นเด็กfbนะยะ มีที่รักเพิ่มมาอีกสามคน เฮีย Gackt ป๋า HYDE และ ป๋าโย รวมๆกับเฮียเจ้ Brett ก็เป็นหนึ่งหนุ่ม กับสามลุงพอดี มีอีก สอบหัวข้อผ่านแล้ว ^0^ เย้ ทีนี้ก็เหลือแค่ว่าจะทำยังไงให้จบไวไว ควิก (-_-) It’s a burden ne!

อะไรๆก็ไม่เหมือนเดิม แล้วไงล่ะ พูดยากอ่ะ มันเหมือนประเภทว่า Same Same But Different ทำนองนั้นคือแฮคตังค์เฮียน้อยในรอบเสิบห้าปี พี่ชายคนเล็กน่าจะภูมิใจกับไอ้น้องคนนี้นะเนี่ย ตอนมาเรียนใหม่ๆ เข้าปีหนึ่ง พี่เค้าให้ใช้ฟรี เพราะยังเด็ก ตอนนี้ต้องแฮคเพราะโตแล้วประมาณนั้นอ่ะ(-_^)

ชีวิตไม่ว่าจะอยู่ในกรุงเทพฯ หรือที่ไหนๆ มีขึ้น มีลงเสมอ ต้องอดทน ทนอด(โดยเฉพาะวันสิ้นเดือนโฮก) สู้ต่อไป^_^ ยังโชคดีที่มีพ่อคอยให้กำลังใจเสมอมา ป.ตรียันป.โท ท่าทางพ่อจะไม่สนลูกเขย ลูกสะใภ้จริงๆแฮะ นี่เป็นเหตุผลหรือเปล่าที่เรามีเหล่าลุงๆในโลกอีกฟากหนึ่งในคอลเล็คชั่น (^_^)

แต่...ท่านพ่อคับ ป.เอกไม่เอานะขอร้อง ทั่นพ่ออย่ารีเฟสเด็ดขาด แค่นี้ก็หนาวพอแล้วคับพี่น้องคับ มีเพื่อนดีๆไว้ให้ไถ เวลาคลื่นลงมีคนดีๆหลายๆคนที่กรุงเทพฯคอยให้กำลังใจ บอกลูกๆทุกรูปใน Bless Drawing Gallery ว่า Give up ja nai ne!

จะพยายามประคับประคอง สาวน้อยสุดสวย นามว่าน้อง Blessให้ดีที่สุด ลงทุนลงแรงกับน้องเค้าเยอะ และจะดูแลต่อไปอ่ะคับ Ishoo ni ganbarimasu ne! ^_^

หวังว่าจะได้สร้างอะไรดีๆที่เป็นประโยชน์ให้กับเด็กๆที่บ้านเกิด หรือเพื่อสังคมในช่วงที่ตัวเองพร้อมอ่ะคับ That’s my life at the moment,the 16th year in the city of angels-Bangkok.
I’ll Survive he..he..
Mata ne!