Anual Visiting

ภาระกิจไปเยี่ยมผู้หลัก ผู้ใหญ่ที่ BU Place , Siri Sathorn-Silom จบลงด้วยดี^_^ยินดีด้วย ทุกคนสบายดี เราคิดถึงพี่สาว ที่เพิ่งกลับจังหวัดสตูลนิดหน่อย-_- หมายถึงพี่แนนอ่ะคับ ก็ได้เพลงมาแปลให้พี่ชายสุดหล่อ ที่ BU PLACE หนึ่งเพลง หวังว่าคืนนี้คงจิ้มดีดเสร็จนะ

วันนี้นักเรียนชาวออสซี่ก้อเรียนจบหนึ่งคน เราพาไปฝึกภาคสนามที่ ร้านกาแฟคุณตาบัคส์เพลินจิต แมคคิอาโต้เย็นที่นั่นอร่อยดี นักเรียนเลี้ยงคับ ดื่มเสร็จมันทำให้เราคิดถึงร้านคาเฟ่ดอยตุงมากๆ เดินไปทางลัดกัน พอได้ยินนักเรียนพูดภาษาไทย โอ๊ยช่างน่ารักเหลือเกิน เป็นปลื้มสุดฤทธิ์>_^ ลูกศิษย์ใครเนี่ย อิอิ

ขาไปก้อถ่ายรูปกันตอนแวะซื้อมะม่วงน้ำดอกไม้สุก ลูกใหญ่และหวานมาก คนขายไม่หล่อแฮะ แต่คาดว่ามีแฟนแล้ว ใจดีแต่ไม่ลดให้อ่ะ แกขำที่มีลาวน้อยหนึ่งคน (ข้าน้อยเอง^_^ born to be อ่ะคับ) ครูคนไทยสองคน ชาวต่างชาติหนึ่งคน ถ่ายรูปกับมะม่วงแกที่กลางซอยนานา หนึ่งลูกจะเอาไปฝากนักเรียนญี่ปุ่นพรุ่งนี้เช้า อีกลูกเสร็จไอ้ตัวเล็กไปแล้ว อีกลูกยังอยู่ในน้องฮาน่า จะพยายามทยอยจิ๊กนะคะ กลัวอ้วน^_^ เวอร์ซะ

โครงการพันแปดร้อยล้าน เสื้อฮู้ดดี้น้องเบลสส์จะปักเสร็จวันเสาร์นี้ โดยร้าน Cerveau= the brain หลังรามเจ้าเก่า ชื่อร้านทำให้คิดถึงอดีดหวานใจยังไงไม่รู้อ่ะ ส่วนรูปป๋าไฮโด้ ต้องตีสเกลใหม่ เจอเครื่องราง ของขลังป๋าเข้าให้ วาดไม่ออกเลยอ่ะ give up ja nai no^_^

ชีวิตตอนนี้คิดว่าโอเคนะ ไปกินข้าวกับน้องจาแอ้มหลังราม กินทุเรียนบ่อยๆ น้ำดอกไม้จากซอยนานา นมพร่องมันเนย กับกาแฟเขาช่อง ดื่มตอนเช้าๆ ฟังเพลง Laruku ไปด้วย มีเจ้าลักกี้จิ้งจกที่เลี้ยงไว้โดยธรรมชาติ โผล่มาดูเป็นบางครั้ง บรรยากาศคับทั่น สุโค่ยเน้

พูดถึงLaruku ชอบมากที่สุด ก้อมี My Heart Draws A Dream, Cradle and Revelation ช่างแต่งกันนะป๋าๆ ทั้งเนื้อร้อง ทั้งทำนอง ตอนนี้ไม่ค่อยได้ไปเพ่นพ่านเวปรุ่นพี่ GACKT sanเท่าไหร่ เฮียแกสวยเก่ง และเว่อร์อยู่แล้วอ่ะคับ การ์ตูนย์ซีจีเดินได้ แบบไม่ต้องรีทัชเลยอ่ะคับ หน้าเค้าเนียนจริงๆนะ

คิดถึงพ่อนะเนี่ยเซียนมวยประจำหมู่บ้านตัวจริง ส่วนแม่ก้อคิดถึงเสมอ อยู่บนสวรรค์แล่ว คิดถึงกับข้าวที่แม่ทำด้วย หิว! จะรอดจากมาม่าไม๊น่อ คืนนี้>_< ต้องดูคาร์โบก่อนนะ อ๊ะที่สีลม เจอพี่หมูขู่ว่า BMW กินน้ำมัน ดังนั้นคืนนี้ งดคิดถึง BMWหนึ่งคืน! แต่ไปซื้อรถบังคับที่เดอะมอลล์ก้อดีนะ สี่ร้อยกว่าบาทเอง แถมบีเอ็มเหมือนกันด้วย^_^จัดไป! แล้วเราก้อกลับไปใช้บริการเชฟโรเลตของไอ้ตัวเล็กเหมียนเดิม

วันนี้จบด้วยคำคม"ชีวิตไม่สิ้น ก้อต้องดิ้นกันต่อไป-The Show Must Go On" รักป๋าYoshiki เสมอMatane!

No comments:

Post a Comment