ฟ้าหลังฝน คนก้อหิว

รูปป๋าไฮโด้ซังก้อ 20% มั้งตอนนี้ ต้องตีสเกลใหม่เพราะว่าท่านลุงของขลังเยอะเหลือเกิน ลำพังแค่สายตาแถมสั้นอีกค่างหาก เก็บรายละเอียดไม่ไหวอ่ะ >_< เสาร์อาทิตย์นี้ ไม่ได้ไปแว้นแถวจตุจักรเลย คิอถึงน๊า เสื้อ Bless ก้อยังไม่เสร็จพี่เค้าลืมปักตัวล่าง เลยได้ชิ่งมอไซไปกินหมูกระทะกับแก๊งไอ้ตัวเล็ก หิวจัง!

ขอนั่งพักการปั่นธีซีสก่อนลงไปหากับข้าวกินแถวนี้ หิวจัดมากๆเพราะเมื่อเช้าแปลงร่างเป็นแจ๋ว big clean ให้Bless chan^_^ แล้วก้อรีดผ้า ก่อนมานิ่งจิ้มคีย์บอร์ดน้อง Cloud จนมือหงิกเก้าชั่วโมงแล้วมั้ง ทำไงได้พิมพ์ดีดไม่เมพเอาเสียเลยอ่ะคับ>_<

งานต่อไปหลังหม่ำข้าว ฟังเพลงอิอิ งานเปิดเพลงกดดันเพื่อนบ้านคืองานของเรา^_^จากนั้นก้อวางแผนการสอน แล้วก้อวาดรูปป๋าไฮโด้ซังต่อ เย็นนี้คงต้องงดเล่นกับ SUEDE เพราะเล็บยังไม่ยาวพอ นั่งสบตาก้อชื่นใจแล้วล่ะ

อ่านข่าวป๋าโยชิกิจากเน็ต ป๋าโดนว่าอีกละ เกี่ยวกับลิขสิทธิ์รูปฮิเดะซัง สงสารนางงามเมืองจัง คงต้องร้องให้ซบอกป๋าโทชิอีกเป็นแน่ สู้ๆๆคับ ติ๋มเล็กขอให้กำลังใจป๋าโยเสมอ ถ้าป๋าโยแข็งแกร่งอย่างเฮียเจ้ Brett ก้อดีสินะ สวย เริด เชิด หยิ่ง หาได้แคร์สื่อไม่

เมื่อคืนไอ้ตัวเล็กชมด้วย ไม่รู้ชมหรือเห็นเพื่อนเห็นตัวประหลาดก้อไม้รู้นะ ตัวเล็กบอกว่าเราเก่ง อยู่คนเดียวได้ อิอิ คนเดียวที่ไหน มีรูปหนุ่มๆเต็มห้อง มีรูปน้องเม่ยคนเดียวแหละ สวยที่สุดในห้องนี้ ก้อไม่รู้สินะ คนบางคนเค้าก้อเกิดมาเพื่อคู่ชีวิตของเค้า บางคนก้อเจอกัน รักกันตั้งแต่เรียนไม่จบ

ส่วนเราก้อ....เพื่อนบางคนมันแต่งงาน มาสามรอบแล้ว กรูก้อยังโสดสนิท ตลอดเวลา ว่าแต่ว่าถ้ามีหวานใจจริง จะเลี้ยง จะดูแลยังไงอ่ะ แล้วใครจะท้อง โสดแบบนี้ดีแล้วคับ จะได้ทำอะไรได้หลายๆอย่าง อีกอย่างตัวเองยังจะเอาไม่รอดเลย ถ้ามีมาเพิ่มแย่แน่ๆ ความโสดไม่เคยปราณีใคร สอนนักเรียนไปเรื่อยๆ

อ๊ะนักเรียนญี่ปุ่นเรียนจบแล้วอีกคน ก้ออำลากันด้วยดี ไปดื่มกาแฟกัน Caramel Macchiato อร่อยที่สุด เขียนถูกไม๊เนี่ย ก่อนแยกกันนักเรียนบอกว่า Ganbarimasu! แหงล่ะ จะสู้ต่อไปคับ จนกว่าจะฟังเพลงรุ่น GACKT san ออกโน่นแหละ

นักเรียนให้ ขนมญี่ปุ่นมากล่องนึง อ่านได้ว่า takenokono....??? คันจิ! ยังอ่านไม่ออกว้อย>_< เพลงL'ARC ก้อด้วยคันจิเพียบ ป๋าๆเค้าจัดให้จริงๆนะ มีบางเพลงเป็นภาษาอังกฤษพอหายใจได้บ้าง แต่เพลงรุ่นพี่ GACKT san ฝันไปโลด ญี่ปุ่นล้วนๆคับพี่น้องคับ>_<

ความฝันที่จะเอาชนะคันจิให้ได้นั้น มันชวนให้ปวดขมับ คับเล็บจังเลย ยังอีกยาวไกลจังเลย
จบด้วยคำคมเจ้าประจำ "คิดมากปวดหัว หาอะไรกินดีฝ่า" tabe mashoo!

No comments:

Post a Comment