Otanjobi Yoshiki san!

ถึงวันหยุดอีกแล้วสินะ ตรงกับวันลอยกระทงที่เมืองไทยพอดี และก้อตรงกับวันเกิดป๋าโยพอดี
อวยพรเลยแล้วกัน ขอให้ป๋าโยมีสุขภาพดีมากๆ สวยงามตลอดไปด้วยนะ และก้อวีนลูกน้องให้น้อยลง
อิชั้นจะพยายามเรียนภาษาญี่ปุ่นไว้รอ เหมือนที่เคยทำกับเฮียเจ้ฝั่งUK อ่ะนะ ganbari masu.

ทำงานหนึ่งเดือนกับอีกยี่สิบวัน เหนื่อยนะเนี่ย แถมยังต้องเร่งthesis อีกแฮะ แฟนป๋าสู้ว้อย จะมีนักเรียนจากเยอรมันขาเดิมมาเยี่ยมครูของเค้าตอนสิ้นเดือน เดี๋ยวไปกินข้าวกัน ยังไม่รู้เลยวาอิชั้น วันนั้นจะไปพบนักเรียนได้อะป่าว โลกเรากันก้อแปลกดี อะไรกันนะที่ทำให้ครูกับนักเรียนต่างทวีป มาเจอกัน

คุณ Klaus ยังเป็นนักเรียนที่เสมอต้น จรดปลายเสมอ มาเยี่ยมเราทุกปี มันเป็นกำไรเล็กๆจากชีวิตครูตลอดหลายๆปีที่ผ่านมาอ่ะนะ บางครั้งก้อทำให้คิดนะว่า นักเรียนธรรมดาคนหนึ่ง ไม่ได้รวยอะไร แต่ทำไมถึงทำให้เรารู้สึกดีจัง และยังมีปัจจุบันอยู่จนถึงทุกวันนี้ สอนมากับมือนะเนี่ย

ส่วนงานรีเซ็ปชั่นก้อคงจะเป็นงานที่เราเริ่มตอนอายุสิบเก้ามั้ง อีกสองหรือสามปี คงไม่เหมาะที่จะยืนเคี้ยวหมาก อยู่หลังcounter หรือไปกรี๊ดใครได้อีก กลับบ้าน ทำสวน สอนเด็กๆ เลี้ยงหมาน้อยสักสองสามตัว และฟังเพลงBrettดีกว่า เปิดโรงเรียนและร้านกาแฟด้วยนะ

จนมาถึงวันนี้ที่กรุงเทพ ชีวิตก้อผ่านอะไรมาเยอะ นับจากรอยตีนกาบนหน้า และอายุรวมกัน มีคำถามว่า ความฝันของเราจริงๆน่ะคืออะไรกันนะ.......ยังไม่มีคำตอบจากสวรรค์ แต่ก้อยังอยากเจอBrett อีกครั้ง อยากพูดภาษาญี่ปุ่นกับป๋าโย คิดว่าสักพักคงมีคำตอบ

วันนี้เป็นวันของป๋าโย รักป๋าโยคับ^_^

Yet Another Collection

The war among my colleagues has just begun. I can't help that much about it but it's better than working with a computer.I guest that the way life is.I don't have much time to listen my fave songs at Bless Drawing Gallery this month 'cuz there 're too many things in my head. There' always the sun rise ahead, it's a new album from Brett. He's always on almost of my Japanese book's cover.When today comes, I can't be a naive fangirl of the band but it's always my beautiful memory ever.

I can't wait for that. Things about my thesis that has not got any movement. When I reach this situation, it's like nothing important but inspire myself through my fave songs and my favourite food from Chatujak the weekend market. It's also my Suede guitar I have not play any songs for a couple weeks; therefore, I have to have my finger nail cut short to protect my magical eyes-contact lens.

It's a white plain paper I have not drawn any line but my heart. I wonder life has its own ways to live with the unexplainable brain nature given which mind is always bright at night. Is that the reason the Lord of Buddha found two thousand years ago, the complicated and complexity of our brain that control everything of us? Staring at my drawings I can link to what inside my head, at least alittle corner inside my brain.

My life has become seriously since when? Luckily, I have not share my stems sells yet. There's only one man I will and always take care for all of my life, he's my original stem sells, he's my greatest man ever further from my mother. I don't think the first half of my life I've been through is waste of time. Definitely tomorrow morning I'm starting my job behind the counter again, with a cup of coffee and the blessing spirits inside me.

Watashi wa give up na nai no!

Zannen desu ne

สรุปอิชั้นฝันแม่นไม่เบานะ ตัวที่จะได้ตังค์ไม่มีขาย ตัวที่มีขายอิชั้นไม่ถูก การทำงานก้อเริ่มเข้าเดือนที่สองยองใย ส่วนเรื่องเรียนก้อเรื่อยๆ ความทรงจำเกี่ยวกับงานที่เคยทำตั้งแต่เข้ามากรุงเทพฯแรกๆเริ่มกลับมาเข้าที่ เข้าทางภายในหนึ่งเดือน ภาษาญี่ปุ่นยังใช้ได้ดี ขอยกเครดิตให้ป๋าโย ป๋ามินิ และรุ่นพี่ Gackto san^_^

ล่าสุดโชคชะตานำพา Kimura san มาให้ยลโฉมเลยพาลให้คิดถึงป๋ามินิเวอร์ชั่นตัวสูง ภาษาเยอรมันก้อยังพอใช้ได้ แต่ภาษาฝรั่งเศสต้องรื้อฟื้นครั้งใหญ่เลย ที่ทำงานไม่ค่อยเปลี่ยนไปมากเท่าไหร่ รู้สึกดีนะที่ได้กลับมาทำงานหลังเคาเตอร์ที่นั่นอีก กับข้าวที่แคนทีนอร่อยดี

ไม่รู้ว่ายกสองนี่จะหมดลงเมื่อไหร่ แต่ก้อภูมิใจที่เรายังสามารถทำงานที่เราคุ้นเคยได้ดี งานบริการขั้นเทพ มันเหมือนกับชีวิตเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง Brett จะออกอัลบั้มใหม่พอดี จะได้เจอกันอีกมั้ยนะ อายุอานามทั้งนักร้อง กับแฟนเพลง รวมกันก้อเกือบร้อยอ่ะคับ

ยังรักเฮียเจ้เสมอเพียงแต่ตอนนี้เค้าฟังLarukuมากไปหน่อยตามประสาคนมันเคยRock ตอนนี้ก้อคืนเบลสส์น้อยไปแล้วเหลือห้องใหญ่ห้องเดียว แล้วรู้สึกว่าเบลสส์เป็นบ้านมากว่าโรงเรียนนะ เรายกเด็กๆไปตั้งที่ระเบียงหมดรดน้ำทุกวัน เจ๋งแล้วที่ยกห้องใหญ่นี้ให้เป็นบ้านของป๋าๆที่วาดหมดเลย

สูงสุดคืนสู่สามัญ แต่เราท่าจะเป็นสามัญคืนสู่สามัญกว่า เคยได้ยินมาว่าคนที่ไม่กังวลหรือไม่เห็นอนาคต เป็นคนที่มีความสุขที่สุดในโลก ส่วนตัวเราแล้วนี่ก้อยิ่งอายุมากขึ้น จินตนาการก้อถูกแทนที่ด้วยโลกแห่งความเป็นจริงถึงชีวิตเรามันจะแปลกยังไง แต่ก้ออยู่มาได้ตั้งครึ่งชีวิตอ่ะนะเมพสุดฤทธิ์

ตอนนี้สถานการณ์น้ำท่วมเริ่มดีขึ้น เราช่วยบริจาคตังค์ได้ติ๊ดเดียวไว้มีมากๆก้อจะจัดให้มากๆนะ เอาใจช่วยทุกคนอยู่แล้วทั้งหน้าน้ำท่วมนี้ และหน้าหนาวที่กำลังจะเริ่มขึ้นด้วยนะ พรุ่งนี้หลังทำงานเสร็จ เรามีสอนเด็กๆแล้วก้อจะไปทานข้าว ดูMr.Brainด้วยกันที่ห้องตัวเล็ก

สงสัยว่าแผนที่จะไปJogging อาจต้องหลุดลิ่วไปก่อน เรื่องกินกับป๋าคิมุระเรื่องใหญ่กว่านะ จัดไปเลย ชีวิตตอนนี้ดูเหมือนยุ่งเอาการ รู้แต่ว่าชียังชอบฟังเพลงเป็นชีวิตจิตใจ ชอบกินและชอบวาดรูปป๋าๆบ่อยๆ ตัวตนที่แท้จริงของชีก้อยังคงเป็นลูกสาวคนเล็กของพ่อกับแม่เสมอ ยังไม่ได้เป็นแฟนใคร

ในส่วนนของครูก้อยังคิดถึงนักเรียนบางคนอยู่อ่ะนะ เค้าจะรู้สึกยังไงกันที่ครูติงต๊องของเค้าไปยืนยิ้มแบบ Miss Tiffany Universe หลังเค้าเตอร์น๊า แต่เชื่อว่าทุกอาชีพมีเกียรติเท่าเทียมกัน สร้อยหยกก้อรองอยู่ฐานพระ หันมาสวมสร้อยพระแทน ธรรมมะธรรมโมนะเนี่ย

เด็กสมัยนี้อะไรก้อไม่รู้ ไม่เข้าใจเลยจริง ชีวิตก้อยังเหมือนความฝันอยู่เลย แป๊ปๆจะสิ้นปีแล้ว คิดว่าคงได้รูปใหม่มาแปะผนังเบลสส์ข้างๆ เบรท เร็วๆนี้ Bretto san no arashi album wo mashite imasu^_^
The show must go on!