Zannen desu ne

สรุปอิชั้นฝันแม่นไม่เบานะ ตัวที่จะได้ตังค์ไม่มีขาย ตัวที่มีขายอิชั้นไม่ถูก การทำงานก้อเริ่มเข้าเดือนที่สองยองใย ส่วนเรื่องเรียนก้อเรื่อยๆ ความทรงจำเกี่ยวกับงานที่เคยทำตั้งแต่เข้ามากรุงเทพฯแรกๆเริ่มกลับมาเข้าที่ เข้าทางภายในหนึ่งเดือน ภาษาญี่ปุ่นยังใช้ได้ดี ขอยกเครดิตให้ป๋าโย ป๋ามินิ และรุ่นพี่ Gackto san^_^

ล่าสุดโชคชะตานำพา Kimura san มาให้ยลโฉมเลยพาลให้คิดถึงป๋ามินิเวอร์ชั่นตัวสูง ภาษาเยอรมันก้อยังพอใช้ได้ แต่ภาษาฝรั่งเศสต้องรื้อฟื้นครั้งใหญ่เลย ที่ทำงานไม่ค่อยเปลี่ยนไปมากเท่าไหร่ รู้สึกดีนะที่ได้กลับมาทำงานหลังเคาเตอร์ที่นั่นอีก กับข้าวที่แคนทีนอร่อยดี

ไม่รู้ว่ายกสองนี่จะหมดลงเมื่อไหร่ แต่ก้อภูมิใจที่เรายังสามารถทำงานที่เราคุ้นเคยได้ดี งานบริการขั้นเทพ มันเหมือนกับชีวิตเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง Brett จะออกอัลบั้มใหม่พอดี จะได้เจอกันอีกมั้ยนะ อายุอานามทั้งนักร้อง กับแฟนเพลง รวมกันก้อเกือบร้อยอ่ะคับ

ยังรักเฮียเจ้เสมอเพียงแต่ตอนนี้เค้าฟังLarukuมากไปหน่อยตามประสาคนมันเคยRock ตอนนี้ก้อคืนเบลสส์น้อยไปแล้วเหลือห้องใหญ่ห้องเดียว แล้วรู้สึกว่าเบลสส์เป็นบ้านมากว่าโรงเรียนนะ เรายกเด็กๆไปตั้งที่ระเบียงหมดรดน้ำทุกวัน เจ๋งแล้วที่ยกห้องใหญ่นี้ให้เป็นบ้านของป๋าๆที่วาดหมดเลย

สูงสุดคืนสู่สามัญ แต่เราท่าจะเป็นสามัญคืนสู่สามัญกว่า เคยได้ยินมาว่าคนที่ไม่กังวลหรือไม่เห็นอนาคต เป็นคนที่มีความสุขที่สุดในโลก ส่วนตัวเราแล้วนี่ก้อยิ่งอายุมากขึ้น จินตนาการก้อถูกแทนที่ด้วยโลกแห่งความเป็นจริงถึงชีวิตเรามันจะแปลกยังไง แต่ก้ออยู่มาได้ตั้งครึ่งชีวิตอ่ะนะเมพสุดฤทธิ์

ตอนนี้สถานการณ์น้ำท่วมเริ่มดีขึ้น เราช่วยบริจาคตังค์ได้ติ๊ดเดียวไว้มีมากๆก้อจะจัดให้มากๆนะ เอาใจช่วยทุกคนอยู่แล้วทั้งหน้าน้ำท่วมนี้ และหน้าหนาวที่กำลังจะเริ่มขึ้นด้วยนะ พรุ่งนี้หลังทำงานเสร็จ เรามีสอนเด็กๆแล้วก้อจะไปทานข้าว ดูMr.Brainด้วยกันที่ห้องตัวเล็ก

สงสัยว่าแผนที่จะไปJogging อาจต้องหลุดลิ่วไปก่อน เรื่องกินกับป๋าคิมุระเรื่องใหญ่กว่านะ จัดไปเลย ชีวิตตอนนี้ดูเหมือนยุ่งเอาการ รู้แต่ว่าชียังชอบฟังเพลงเป็นชีวิตจิตใจ ชอบกินและชอบวาดรูปป๋าๆบ่อยๆ ตัวตนที่แท้จริงของชีก้อยังคงเป็นลูกสาวคนเล็กของพ่อกับแม่เสมอ ยังไม่ได้เป็นแฟนใคร

ในส่วนนของครูก้อยังคิดถึงนักเรียนบางคนอยู่อ่ะนะ เค้าจะรู้สึกยังไงกันที่ครูติงต๊องของเค้าไปยืนยิ้มแบบ Miss Tiffany Universe หลังเค้าเตอร์น๊า แต่เชื่อว่าทุกอาชีพมีเกียรติเท่าเทียมกัน สร้อยหยกก้อรองอยู่ฐานพระ หันมาสวมสร้อยพระแทน ธรรมมะธรรมโมนะเนี่ย

เด็กสมัยนี้อะไรก้อไม่รู้ ไม่เข้าใจเลยจริง ชีวิตก้อยังเหมือนความฝันอยู่เลย แป๊ปๆจะสิ้นปีแล้ว คิดว่าคงได้รูปใหม่มาแปะผนังเบลสส์ข้างๆ เบรท เร็วๆนี้ Bretto san no arashi album wo mashite imasu^_^
The show must go on!

No comments:

Post a Comment