ช่างเป็นนักเรียนที่เพอร์เฟ็คเสียนี่กระไร เรียนจนอาจารย์จะรีไทร์ชื่อออกไปแล้ว แต่หาได้สำเนียกไม่ zannen does ne>_< พอคิดๆไปมาชีวิตมันก้อตลกฝืดดีๆนี่เอง เดี๊ยนก้อเคยผ่านภาษาต่างประเทศมาสี่ภาษา แต่ว่าทั้งฝรั่งเศส เยอรมัน และญี่ปุ่น บทจะเรียนรูปแบบอนาคต เป็นอันต้องหยุดเรียนกลางทางทุกที ยกเว้นอังกฤษอ่ะนะครบทุก tense เลย^_^
โดปกาแฟเขาช่องไปหนึ่งถ้วยกลาง กะจะปั่นthesisครั้งที่หนึ่งร้อยแปด ตอนนี้ไฟลนก้นอย่างแรง เพราะเพื่อนเดี๊ยนจะdefendพรุ่งนี้คร้า มันช่างเป็นปริญญาโทที่ยาวนานที่สุดในชีวิตเลยนะเนี่ย หาเรื่องแท้ๆเชียว ทำงานเก็บตังค์อยู่ดีๆ บ่นไปเรียนไป ทำงานไป มีชัยไปกว่าครึ่ง ช่วงปีใหม่จะไปดูตลาดกาแฟ ยังไม่เข็ดกับการเปิดธุรกิจโรงเรียนซะงั้น เป้าหมายต่อไปคือร้านกาแฟคับท่าน มีนามว่า "Cafe' de Bless"
ตอนนี้ไม่มีสิ่งมีวิตชิตใหม่ๆเข้ามาในชีวิต มีเพียงป๋า Kimura Takuya เท่านั้น ถ้าเราเกิดเป็นผู้ชายเหมือนป๋า คงจะเจ้าชู้น่าดู หักอกสาวเป็นว่าเล่นแน่ๆ เมื่อคืนไปกินข้าวกับตัวเลขและนักเรียนมา หมาเด็กสองตัวก้อยังซนไม่สร่าง กัดเละเลยรองเท้าชั้น ตัวเลขตั้งชื่อได้แสบมาก ขนุนกับมะนาว ขัดกับขนสีดำกับนำตาลสุดฤทธิ์
งานที่โรงแรมก้อเรื่อยๆ ชีวิตถูกลิขิตมาให้เป็นพนักงานต้อนรับจริงๆ ไม่เคยคิดมาก่อนว่าต้องกลับไปยืนหลังเคาท์เตอร์ตอนเรียนใกล้จบอ่ะนะ รู้สึกเหมือนว่านั่นคืออาชีพเนื้อคู่ที่พระท่านให้มา ช่วงห้าปีกว่าๆที่ออกจากวงการโรงแรมมาสอนนี่ก้อ เปลี่ยนบริษัทสองแห่งต่อปีเชียวนะ ทั้งนายเยอรมัน ไทย อังกฤษ เดี๊ยนมีมาหมดแล้วคร่า ขาดแต่นายญี่ปุ่นท่าจะยากนะ มันขัดกับนิสัยที่ไม่ชอบกรอบของเราโดยสิ้นเชิง
การกลับไปสีลมหนนี้เจ้าที่ทั้งสองท่านอายุเยอะเอาการแฮะ เป็นที่ที่ถูกชะตาก้อว่าได้ ชาติที่แล้วคงมีอะไรผูกพันกับที่นี่อ่ะนะ บ้านที่สีลมดูมีอายุมากขึ้น คงเป็นเพราะมีตึกใหม่ๆเกิดขึ้นเป็นดอกเห็ดอ่ะนะ ผู้คนก้อไม่เปลี่ยนไปมากเลยเช่นกัน ป๊าดูใจดีมากขึ้น Financial Manager ก้อยังเป็นผู้ใหญ่ที่ให้คำแนะนำในชีวิตได้เสมอ เรารู้สึกเหมือนตามเก็บความทรงจำเลย Deja Vu อะไรประมาณนั้น ก้อที่นี่ได้เจอ Brett อ่ะนะ เลยรักเป็นพิเศษ
ไม่รู้จะเป็นยังไงต่อไป แค่ทำงานเก็บตังค์ไว้เปิดร้านกาแฟ สอนเด็กๆคงจะดีนะ ใช้ชีวิตกับวัดและต้นไม้อ่ะนะ
เราเริ่มทำงานมาตั้งแต่อายุสิบแปด จนทำให้ต้องคิดว่าชีวิตในครึ่งหลังที่เหลือ ไม่ควรมีอะไรที่ต้องห่วงที่คิดมาก สักวันเราก้อคงต้องไปอยู่กับแม่ ที่ไหนสักแห่ง แต่ก่อนไปนี่ชิวิตมันแปลกจัง
ทำไมเราต้องเกิดที่เมืองไทยนะ ทำไมต้องเกิดที่อุบลฯ ทำไมต้องเกิดเป็นลูกพ่อกับแม่คนสุดท้องด้วยดิ ดีที่เกิดตอนพ่อไม่มีแรงไปมีกิ๊ก ไม่งั้นคงไม่ได้เป็นลูกคนเล็กแหงมๆ เลือดกรุ๊ปโอ จมูกแฟบ ติสส์แตกพอๆกับสติแตก อันนี้คิดเอง มีคำถามอะไรที่ทำให้เรามานั่งที่ตรงนี้ ณ เวลานี้นะ และเวลาที่พระท่านทวงธาตุทั้งสี่คืน รูปที่วาดจะอยู่กันยังไงนะ ชีวิตมันว่างเปล่า แต่เราก้อต้องทำงานเพื่อที่จะเลี้ยงเค้าให้ถึงเวลาที่พอเหมาะ
ยังคงเจอซองผ้าป่าเป็นระยะๆ บอกว่าเป็นคริสต์สุดฤทธิ์ ก้อหาได้รอดพ้นจากพี่สาวอิชั้นไม่..คิดมากเลยตู เอาชื่อน้องไปเป็นเกียรติประธานผ้าป่าเฉยเลย พี่สาวตู ยังเวิ่นเว้อได้อีก ถัดจากป๋าคิมุระ ใครจะเป็นผู้ชายที่เราอยากเป็นอีกนะ ไม่ใช่ป๋าไซ้ส์มินิ ไฮโด้ซัง ณ Laruku แน่นอน เตี้ย...พอๆกับเดี๊ยน 155cm ป๋าแก็กต์ก้อสูงไป ป๋าโยก้อน่ารักไป เป็นปริศหนาคาใจ who will be the next?
ประมวลผลออกมาได้ว่าป้าติ๋มแก่แล้ว เพราะหลานน้าจะบวชตอนปีใหม่ช่วยงานแม่เพื่อนสมัยเด็กๆ งานนี้ขอชิ่ง เพราะถ้ากลับบ้านไม่มีกระเป๋าให้ฉีกอ่ะนะ บอกหลานชายสุดเลิฟแล้ว ไฟเขียวคร่า แต่รู้สึกผิดนะ เป็นน้าที่ยังวัยรุ่นไม่หายเลยจริง ยังไม่กล้ากลับไปสู้หน้าพ่อ ถ้ายังเรียนไม่จบ ยกเว้นมีทองสักเส้นไปให้อ่ะนะ แต่ปีนี้ ตูวืดโบนัส เพราะเพิ่งเข้าทำงาน วืดเซอร์วิสชาร์จไปอีกครึ่งหนึ่งใหญ่ๆ ไม่เป็นไรเพราะกับข้าวที่แคนทีน อร่อยสุดฤทธิ์ ทดแทนกันได้
ไม่ค่อยชอบสังคมใหญ่ๆ มันวุ่นวาย มากคนมากความ ขอยิ้มต้อนรับลูกค้าดีกว่านะ ยิ้มวันละแปดชั่วโมงเป็นผลดีต่อสุขภาพ อันนี้เป็นผลงานที่เดี๊ยนวิจัยเองคร่า^_^ คริสต์มาสปีนี้อยากได้อะไร หลังจากปีที่แล้วได้ Bless School and Drawing Gallery มา?ซึ่ง Christmas Eve ปีนี้น้อง Bless จะอายุครบหนึ่งขวบพอดี อยากให้ในหลวงทรงมีสุขภาพแข็งแรง พ่อด้วย แผนเราที่จะเปิดร้านกาแฟสำเร็จ มีตังค์ใช้หนี้หมูออมสิน อยากให้เพื่อนมีสุขภาพดีทั้งกาย และใจด้วยนะ
ท้ายสุดแต่ไม่ใช่สุดท้ายตามประสาคนมันโลภอ่ะนะ เราอยากเจอ Bretto san wa aitai does!อีกสักครั้งอ่ะนะ itsumo aishite yoru ne!
Tomodachi no otanjoobi does!
วันเกิดตัวเลขผ่านไปแล้ว และเค้กปอนด์นั้นก้อโดนเป่าไปเรียบร้อย กะจะเมาซะหน่อยดันเจอหวัดรุมพร้อมทิฟฟี่สองเม็ด....กินแล้วหลับไปสองรอบ ตื่นขึ้นมาอีกที อ้าวเพื่อนกรูหลับซะแล้วอีกวงไม่มีป๊อกเด้งแฮะ ฝ่ายเจ้าภาพเกือบหลับ เลยได้ชวนกันกลับแท็กซี่แบบแท็กทีม เพราะอิชั้นเหลือตังค์ในกระเป๋าสองบาทจะกู้เจ้าภาพมันก้อน่าอายเกินไป ถึงจะเมาฤทธิ์ทิฟฟี่ก้อเถอะ
อาการหวัดก้อดีขึ้นเรื่อยๆ คอก้อไม่เจ็บพอจะร้องคลอเพลงของป๋าๆ Laruku เบาๆได้บ้าง ฉลองซะเลยกับเป็ปซี่แม็กส์คู่ชีพ^_^ เห็นโฆษณา BMW ในทีวีแล้วน่ารักมาก และเจอของจริง คันจริงที่ Show Room พระรามสี่ Millenium Auto รถในฝัน ถ้าได้ถ่ายรูปด้วยก้อดีสินะ ว่างๆก้อเช็คเรทติ้งตัวเองดู มีโรงเรียนก้อแล้ว มีแกลเลอรี่ก้อแล้ว มีกีต้าร์ก้อแล้ว เรียนว่ายนำก้อแล้ว ยังขาดแค่BMWคันเดียว คาดว่าเราจะไปถอยคันเล็กจาก the Mall มาก่อนนะเจ็ดร้อยกว่าบาทเอง ชื้อรถบังคับไปก่อนละกันอะจัดให้ติ๋มเล็กเค้าหน่อยนะ
วันพ่อปีนี้ไม่ได้กลับบ้านหาพ่อ แต่ส่งตังค์กับของที่พ่อชอบไปให้แล้ว เย็นวานนี้เลยได้จุดเทียนชัยถวายพระพรหน้าบ้านที่สีลมกับแขก รุ่นพี่ และรุ่นน้องพนักงานที่นั่น ก้อแฮปปี้ดีกับการกลับไปสีลมอีกครั้ง นายเยอรมันเก่าก้ออยู่แถวนั้นอ่ะนะ รู้สึกเหมือนกับว่า สิ่งดีๆกำลังจะเกิดขึ้นกับชีวิตนะ อย่างแรกเลยคือเราสามารถอยู่กับตังค์วันละ ยี่สิบสี่บาทได้เนียนๆมีป๋า คิมุระ ทะคุยะ เข้ามาอยู่ในบ้านอีกคน
หมึกที่นักเรียนเขียนให้ในวันเปิดโรงเรียนเริ่มจางลง กลายเป็นหมึกล่องหนซะงั้น มันเป็นความทรงจำนะว่านั่นเป็นจุดกราฟสูงสุดครั้งหนึ่งในชิวิต เมื่อมาอยู่กรุงเทพฯได้สิบห้าปีแล้ว ถามว่าต่อจากนี้ความหวัง และความฝันจะเป็นไปในทิศทางใดอีกล่ะเจ้านางน่อย?
อยากเปิดโรงเรียนที่บ้านเกิด ร้านกาแฟด้วย สอนเด็กๆแบบไม่คิดตังค์ สร้างเมรุให้วัดที่บ้านนะ ดูแลพ่อและคนแก่ๆที่หมู่บ้านให้ดีที่สุด ก้อมันได้เกิดมาเป็นชิวิตแล้วนิ สายตาสั้นด้วย โสดสนิทอีกต่างหากครบทุกรส และถ้าไม่มี BMW ก้อไม่เป็นไร ก้อเราเมารถนี่น่ะ แล้วความฝันของอิเจ้ Brett คืออะไรกันนะ? เราจะได้เจอิเจ้อีกมั้ยเนี่ย London กับ อำนาจเจริญ นี่มันห่างกันข้ามทวีปเลยนะ>_<
เรากลับมาทักทายแขกเหมือนเมื่อก่อนอีกครั้ง ก่อนที่จะเรียนจบและ กลับไปพัฒนาบ้านเกิด ประโยคนี้ยังโรแมนติคและขลังเสมอล่ะ ตอนนี้ทั้งเจ้าของวันเกิดเมื่อคืนวาน กับแขกรับเชิญ สามสิบสี่ปีทั้งคู่ รวมทั้งไอ้แฟนMan U เมื่อคืนที่มันหลับก่อนจะวืดดื่มเบียร์สิงห์ที่อิชั้นแฟน LiverPoolหิ้วไปฝากเมื่อคืนนี้ด้วย แอบสะใจเล็กๆว้อย หงส์ปีกหักแต่แฟนไม่แพ้ว้อย^_^
เกือบยี่สิบปีที่เป็นเพื่อนกันมา เราก้อมีกันอยู่แค่นี้จริง ช่วยเหลือกันมากกว่าพี่น้องเราจริงๆซะอีก ชาติที่แล้วคงทำบุญร่วมกันมาแหงๆ อยากให้เพื่อนมีความสุขมากๆนะ ทำอาหารอร่อยๆให้เราทานไปจนกว่า เราทั้งสามจะไม่มีฟันเคี้ยวโน่นแล่ะ ขอบคุณสำหรับ ยีนส์ Nobody ตัวโปรดในวันเกิดเราเดือนที่แล้วด้วยนะ Honto ni arigatou gasai masu"_"
หลายๆคนก้อมีชีวิตในแบบที่ควรจะเป็น คือมีครอบครัว มีลูก ส่วนเรามาแปลกแฮะ แต่การที่เป็นโสดก้อดีไปอย่าง ไม่ต้องมีกรรมผูกพันกับใคร มาเดี่ยวไปเดี่ยว แต่ออกจะผิดธรรมชาติไปหน่อยแค่นั้นเอง จะโทษใครอื่นได้ล่ะ ป๋าโยชิกิกับอิเจ้เบรทรับไปเต็มๆ เคยได้ยินมาว่าคนล้านชีวิตนี่ รูปแบบของชีวิตจะไม่ซ้ำกันเลยสักคน แม้แต่คู่แฝดก้อไม่ซ้ำ ท่าจะจริงเอาการ
ตอนนี้ก้อตั้งใจเรียน ทำงานใช้หนี้หมูออมสิน พร้อมๆกับหาทุนเปิดร้านกาแฟจะดีกว่า สักวันคงได้ชงกาแฟให้ เบรทโตะซังดื่มอ่ะนะ Ganbari masu ne!
ภาวะฉุกเฉิน
สองสามวันมานี่ โดนหวัดโจมตีแย่งเสียงหายไปหมด ทิ้งไว้แค่ความระบมในลำคอ เจ็บจัดนักล่ะ ไออีกต่างหากเป็นหวัดครั้งแรกที่มาอยู่ที่โรงเรียนอ่ะนะ ร่างกายเค้าคงจะบอกว่าพักผ่อนมั่งดิ อะไรประมาณนั้น
การทำงานย่างเข้าเดือนที่สามแล้วคับ ความทรงจำเกี่ยวกับการทำงานหวนกลับมาใกล้จะครบแล้ว ชีวิตม้นก้อตลกนะ เหมือนพายเรือวนอยู่ในอ่าง แต่เราพายเรือไม่เป็นนิ ดังนั้นคงเหมือนวิ่งจ๊อกกิ้งรอบสนามรัชมังคลาฯล่ะม้าง จะพยามทำธีซีสให้จบเร็วๆนะ^_^
รายรับรายจ่ายเดือนนี้ก้อพอตัว ถอยชุดออกกำลังกายได้หนึ่งชุดใหญ่ภูมิใจที่สุด ชุดวิ่งเท่ห์ มีชัยไปกว่าครึ่งตามสโลแกน"สุขภาพดี ไม่มีขาย อยากได้ต้องออกกำลัง....และออกตังค์ซื้อชุด>_<" เมื่อวานมีนักเรียนมาเยี่ยมโรงเรียนมีช็อคโกแล็ตบาร์ติดมือมาฝากด้วย เราเกือบสวมวิญญานเป็นดาวไถไวน์จากสวิสส์ซะแล้ว นักเรียนมีเวลาอยู่เมืองไทยสองเดือน เราคงไปทานข้าวกันก่อนเค้ากลับเยอรมันอ่ะนะ วันเกิดเพื่อนเลิฟยังหาอะไรให้ไม่ได้เลย อยากกลับบ้านหาพ่อแต่เบี้ยไม่อำนวยแฮะ เลยติดแปะอยู่กรุงเทพนี่แหละอยู่ที่โรงเรียนแกลเลอรี่ อ่านหนังสือ ฟังเพลงเวิ่นเว้อตามเรื่องภาระกิจต่อไป หยอดกระปุกรออัลบั้มอิเจ้ Brett ณ ลอนดอน sorecha ishoo desu!
การทำงานย่างเข้าเดือนที่สามแล้วคับ ความทรงจำเกี่ยวกับการทำงานหวนกลับมาใกล้จะครบแล้ว ชีวิตม้นก้อตลกนะ เหมือนพายเรือวนอยู่ในอ่าง แต่เราพายเรือไม่เป็นนิ ดังนั้นคงเหมือนวิ่งจ๊อกกิ้งรอบสนามรัชมังคลาฯล่ะม้าง จะพยามทำธีซีสให้จบเร็วๆนะ^_^
รายรับรายจ่ายเดือนนี้ก้อพอตัว ถอยชุดออกกำลังกายได้หนึ่งชุดใหญ่ภูมิใจที่สุด ชุดวิ่งเท่ห์ มีชัยไปกว่าครึ่งตามสโลแกน"สุขภาพดี ไม่มีขาย อยากได้ต้องออกกำลัง....และออกตังค์ซื้อชุด>_<" เมื่อวานมีนักเรียนมาเยี่ยมโรงเรียนมีช็อคโกแล็ตบาร์ติดมือมาฝากด้วย เราเกือบสวมวิญญานเป็นดาวไถไวน์จากสวิสส์ซะแล้ว นักเรียนมีเวลาอยู่เมืองไทยสองเดือน เราคงไปทานข้าวกันก่อนเค้ากลับเยอรมันอ่ะนะ วันเกิดเพื่อนเลิฟยังหาอะไรให้ไม่ได้เลย อยากกลับบ้านหาพ่อแต่เบี้ยไม่อำนวยแฮะ เลยติดแปะอยู่กรุงเทพนี่แหละอยู่ที่โรงเรียนแกลเลอรี่ อ่านหนังสือ ฟังเพลงเวิ่นเว้อตามเรื่องภาระกิจต่อไป หยอดกระปุกรออัลบั้มอิเจ้ Brett ณ ลอนดอน sorecha ishoo desu!
Otanjobi Yoshiki san!
ถึงวันหยุดอีกแล้วสินะ ตรงกับวันลอยกระทงที่เมืองไทยพอดี และก้อตรงกับวันเกิดป๋าโยพอดี
อวยพรเลยแล้วกัน ขอให้ป๋าโยมีสุขภาพดีมากๆ สวยงามตลอดไปด้วยนะ และก้อวีนลูกน้องให้น้อยลง
อิชั้นจะพยายามเรียนภาษาญี่ปุ่นไว้รอ เหมือนที่เคยทำกับเฮียเจ้ฝั่งUK อ่ะนะ ganbari masu.
ทำงานหนึ่งเดือนกับอีกยี่สิบวัน เหนื่อยนะเนี่ย แถมยังต้องเร่งthesis อีกแฮะ แฟนป๋าสู้ว้อย จะมีนักเรียนจากเยอรมันขาเดิมมาเยี่ยมครูของเค้าตอนสิ้นเดือน เดี๋ยวไปกินข้าวกัน ยังไม่รู้เลยวาอิชั้น วันนั้นจะไปพบนักเรียนได้อะป่าว โลกเรากันก้อแปลกดี อะไรกันนะที่ทำให้ครูกับนักเรียนต่างทวีป มาเจอกัน
คุณ Klaus ยังเป็นนักเรียนที่เสมอต้น จรดปลายเสมอ มาเยี่ยมเราทุกปี มันเป็นกำไรเล็กๆจากชีวิตครูตลอดหลายๆปีที่ผ่านมาอ่ะนะ บางครั้งก้อทำให้คิดนะว่า นักเรียนธรรมดาคนหนึ่ง ไม่ได้รวยอะไร แต่ทำไมถึงทำให้เรารู้สึกดีจัง และยังมีปัจจุบันอยู่จนถึงทุกวันนี้ สอนมากับมือนะเนี่ย
ส่วนงานรีเซ็ปชั่นก้อคงจะเป็นงานที่เราเริ่มตอนอายุสิบเก้ามั้ง อีกสองหรือสามปี คงไม่เหมาะที่จะยืนเคี้ยวหมาก อยู่หลังcounter หรือไปกรี๊ดใครได้อีก กลับบ้าน ทำสวน สอนเด็กๆ เลี้ยงหมาน้อยสักสองสามตัว และฟังเพลงBrettดีกว่า เปิดโรงเรียนและร้านกาแฟด้วยนะ
จนมาถึงวันนี้ที่กรุงเทพ ชีวิตก้อผ่านอะไรมาเยอะ นับจากรอยตีนกาบนหน้า และอายุรวมกัน มีคำถามว่า ความฝันของเราจริงๆน่ะคืออะไรกันนะ.......ยังไม่มีคำตอบจากสวรรค์ แต่ก้อยังอยากเจอBrett อีกครั้ง อยากพูดภาษาญี่ปุ่นกับป๋าโย คิดว่าสักพักคงมีคำตอบ
วันนี้เป็นวันของป๋าโย รักป๋าโยคับ^_^
อวยพรเลยแล้วกัน ขอให้ป๋าโยมีสุขภาพดีมากๆ สวยงามตลอดไปด้วยนะ และก้อวีนลูกน้องให้น้อยลง
อิชั้นจะพยายามเรียนภาษาญี่ปุ่นไว้รอ เหมือนที่เคยทำกับเฮียเจ้ฝั่งUK อ่ะนะ ganbari masu.
ทำงานหนึ่งเดือนกับอีกยี่สิบวัน เหนื่อยนะเนี่ย แถมยังต้องเร่งthesis อีกแฮะ แฟนป๋าสู้ว้อย จะมีนักเรียนจากเยอรมันขาเดิมมาเยี่ยมครูของเค้าตอนสิ้นเดือน เดี๋ยวไปกินข้าวกัน ยังไม่รู้เลยวาอิชั้น วันนั้นจะไปพบนักเรียนได้อะป่าว โลกเรากันก้อแปลกดี อะไรกันนะที่ทำให้ครูกับนักเรียนต่างทวีป มาเจอกัน
คุณ Klaus ยังเป็นนักเรียนที่เสมอต้น จรดปลายเสมอ มาเยี่ยมเราทุกปี มันเป็นกำไรเล็กๆจากชีวิตครูตลอดหลายๆปีที่ผ่านมาอ่ะนะ บางครั้งก้อทำให้คิดนะว่า นักเรียนธรรมดาคนหนึ่ง ไม่ได้รวยอะไร แต่ทำไมถึงทำให้เรารู้สึกดีจัง และยังมีปัจจุบันอยู่จนถึงทุกวันนี้ สอนมากับมือนะเนี่ย
ส่วนงานรีเซ็ปชั่นก้อคงจะเป็นงานที่เราเริ่มตอนอายุสิบเก้ามั้ง อีกสองหรือสามปี คงไม่เหมาะที่จะยืนเคี้ยวหมาก อยู่หลังcounter หรือไปกรี๊ดใครได้อีก กลับบ้าน ทำสวน สอนเด็กๆ เลี้ยงหมาน้อยสักสองสามตัว และฟังเพลงBrettดีกว่า เปิดโรงเรียนและร้านกาแฟด้วยนะ
จนมาถึงวันนี้ที่กรุงเทพ ชีวิตก้อผ่านอะไรมาเยอะ นับจากรอยตีนกาบนหน้า และอายุรวมกัน มีคำถามว่า ความฝันของเราจริงๆน่ะคืออะไรกันนะ.......ยังไม่มีคำตอบจากสวรรค์ แต่ก้อยังอยากเจอBrett อีกครั้ง อยากพูดภาษาญี่ปุ่นกับป๋าโย คิดว่าสักพักคงมีคำตอบ
วันนี้เป็นวันของป๋าโย รักป๋าโยคับ^_^
Yet Another Collection
The war among my colleagues has just begun. I can't help that much about it but it's better than working with a computer.I guest that the way life is.I don't have much time to listen my fave songs at Bless Drawing Gallery this month 'cuz there 're too many things in my head. There' always the sun rise ahead, it's a new album from Brett. He's always on almost of my Japanese book's cover.When today comes, I can't be a naive fangirl of the band but it's always my beautiful memory ever.
I can't wait for that. Things about my thesis that has not got any movement. When I reach this situation, it's like nothing important but inspire myself through my fave songs and my favourite food from Chatujak the weekend market. It's also my Suede guitar I have not play any songs for a couple weeks; therefore, I have to have my finger nail cut short to protect my magical eyes-contact lens.
It's a white plain paper I have not drawn any line but my heart. I wonder life has its own ways to live with the unexplainable brain nature given which mind is always bright at night. Is that the reason the Lord of Buddha found two thousand years ago, the complicated and complexity of our brain that control everything of us? Staring at my drawings I can link to what inside my head, at least alittle corner inside my brain.
My life has become seriously since when? Luckily, I have not share my stems sells yet. There's only one man I will and always take care for all of my life, he's my original stem sells, he's my greatest man ever further from my mother. I don't think the first half of my life I've been through is waste of time. Definitely tomorrow morning I'm starting my job behind the counter again, with a cup of coffee and the blessing spirits inside me.
Watashi wa give up na nai no!
Zannen desu ne
สรุปอิชั้นฝันแม่นไม่เบานะ ตัวที่จะได้ตังค์ไม่มีขาย ตัวที่มีขายอิชั้นไม่ถูก การทำงานก้อเริ่มเข้าเดือนที่สองยองใย ส่วนเรื่องเรียนก้อเรื่อยๆ ความทรงจำเกี่ยวกับงานที่เคยทำตั้งแต่เข้ามากรุงเทพฯแรกๆเริ่มกลับมาเข้าที่ เข้าทางภายในหนึ่งเดือน ภาษาญี่ปุ่นยังใช้ได้ดี ขอยกเครดิตให้ป๋าโย ป๋ามินิ และรุ่นพี่ Gackto san^_^
ล่าสุดโชคชะตานำพา Kimura san มาให้ยลโฉมเลยพาลให้คิดถึงป๋ามินิเวอร์ชั่นตัวสูง ภาษาเยอรมันก้อยังพอใช้ได้ แต่ภาษาฝรั่งเศสต้องรื้อฟื้นครั้งใหญ่เลย ที่ทำงานไม่ค่อยเปลี่ยนไปมากเท่าไหร่ รู้สึกดีนะที่ได้กลับมาทำงานหลังเคาเตอร์ที่นั่นอีก กับข้าวที่แคนทีนอร่อยดี
ไม่รู้ว่ายกสองนี่จะหมดลงเมื่อไหร่ แต่ก้อภูมิใจที่เรายังสามารถทำงานที่เราคุ้นเคยได้ดี งานบริการขั้นเทพ มันเหมือนกับชีวิตเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง Brett จะออกอัลบั้มใหม่พอดี จะได้เจอกันอีกมั้ยนะ อายุอานามทั้งนักร้อง กับแฟนเพลง รวมกันก้อเกือบร้อยอ่ะคับ
ยังรักเฮียเจ้เสมอเพียงแต่ตอนนี้เค้าฟังLarukuมากไปหน่อยตามประสาคนมันเคยRock ตอนนี้ก้อคืนเบลสส์น้อยไปแล้วเหลือห้องใหญ่ห้องเดียว แล้วรู้สึกว่าเบลสส์เป็นบ้านมากว่าโรงเรียนนะ เรายกเด็กๆไปตั้งที่ระเบียงหมดรดน้ำทุกวัน เจ๋งแล้วที่ยกห้องใหญ่นี้ให้เป็นบ้านของป๋าๆที่วาดหมดเลย
สูงสุดคืนสู่สามัญ แต่เราท่าจะเป็นสามัญคืนสู่สามัญกว่า เคยได้ยินมาว่าคนที่ไม่กังวลหรือไม่เห็นอนาคต เป็นคนที่มีความสุขที่สุดในโลก ส่วนตัวเราแล้วนี่ก้อยิ่งอายุมากขึ้น จินตนาการก้อถูกแทนที่ด้วยโลกแห่งความเป็นจริงถึงชีวิตเรามันจะแปลกยังไง แต่ก้ออยู่มาได้ตั้งครึ่งชีวิตอ่ะนะเมพสุดฤทธิ์
ตอนนี้สถานการณ์น้ำท่วมเริ่มดีขึ้น เราช่วยบริจาคตังค์ได้ติ๊ดเดียวไว้มีมากๆก้อจะจัดให้มากๆนะ เอาใจช่วยทุกคนอยู่แล้วทั้งหน้าน้ำท่วมนี้ และหน้าหนาวที่กำลังจะเริ่มขึ้นด้วยนะ พรุ่งนี้หลังทำงานเสร็จ เรามีสอนเด็กๆแล้วก้อจะไปทานข้าว ดูMr.Brainด้วยกันที่ห้องตัวเล็ก
สงสัยว่าแผนที่จะไปJogging อาจต้องหลุดลิ่วไปก่อน เรื่องกินกับป๋าคิมุระเรื่องใหญ่กว่านะ จัดไปเลย ชีวิตตอนนี้ดูเหมือนยุ่งเอาการ รู้แต่ว่าชียังชอบฟังเพลงเป็นชีวิตจิตใจ ชอบกินและชอบวาดรูปป๋าๆบ่อยๆ ตัวตนที่แท้จริงของชีก้อยังคงเป็นลูกสาวคนเล็กของพ่อกับแม่เสมอ ยังไม่ได้เป็นแฟนใคร
ในส่วนนของครูก้อยังคิดถึงนักเรียนบางคนอยู่อ่ะนะ เค้าจะรู้สึกยังไงกันที่ครูติงต๊องของเค้าไปยืนยิ้มแบบ Miss Tiffany Universe หลังเค้าเตอร์น๊า แต่เชื่อว่าทุกอาชีพมีเกียรติเท่าเทียมกัน สร้อยหยกก้อรองอยู่ฐานพระ หันมาสวมสร้อยพระแทน ธรรมมะธรรมโมนะเนี่ย
เด็กสมัยนี้อะไรก้อไม่รู้ ไม่เข้าใจเลยจริง ชีวิตก้อยังเหมือนความฝันอยู่เลย แป๊ปๆจะสิ้นปีแล้ว คิดว่าคงได้รูปใหม่มาแปะผนังเบลสส์ข้างๆ เบรท เร็วๆนี้ Bretto san no arashi album wo mashite imasu^_^
The show must go on!
ล่าสุดโชคชะตานำพา Kimura san มาให้ยลโฉมเลยพาลให้คิดถึงป๋ามินิเวอร์ชั่นตัวสูง ภาษาเยอรมันก้อยังพอใช้ได้ แต่ภาษาฝรั่งเศสต้องรื้อฟื้นครั้งใหญ่เลย ที่ทำงานไม่ค่อยเปลี่ยนไปมากเท่าไหร่ รู้สึกดีนะที่ได้กลับมาทำงานหลังเคาเตอร์ที่นั่นอีก กับข้าวที่แคนทีนอร่อยดี
ไม่รู้ว่ายกสองนี่จะหมดลงเมื่อไหร่ แต่ก้อภูมิใจที่เรายังสามารถทำงานที่เราคุ้นเคยได้ดี งานบริการขั้นเทพ มันเหมือนกับชีวิตเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง Brett จะออกอัลบั้มใหม่พอดี จะได้เจอกันอีกมั้ยนะ อายุอานามทั้งนักร้อง กับแฟนเพลง รวมกันก้อเกือบร้อยอ่ะคับ
ยังรักเฮียเจ้เสมอเพียงแต่ตอนนี้เค้าฟังLarukuมากไปหน่อยตามประสาคนมันเคยRock ตอนนี้ก้อคืนเบลสส์น้อยไปแล้วเหลือห้องใหญ่ห้องเดียว แล้วรู้สึกว่าเบลสส์เป็นบ้านมากว่าโรงเรียนนะ เรายกเด็กๆไปตั้งที่ระเบียงหมดรดน้ำทุกวัน เจ๋งแล้วที่ยกห้องใหญ่นี้ให้เป็นบ้านของป๋าๆที่วาดหมดเลย
สูงสุดคืนสู่สามัญ แต่เราท่าจะเป็นสามัญคืนสู่สามัญกว่า เคยได้ยินมาว่าคนที่ไม่กังวลหรือไม่เห็นอนาคต เป็นคนที่มีความสุขที่สุดในโลก ส่วนตัวเราแล้วนี่ก้อยิ่งอายุมากขึ้น จินตนาการก้อถูกแทนที่ด้วยโลกแห่งความเป็นจริงถึงชีวิตเรามันจะแปลกยังไง แต่ก้ออยู่มาได้ตั้งครึ่งชีวิตอ่ะนะเมพสุดฤทธิ์
ตอนนี้สถานการณ์น้ำท่วมเริ่มดีขึ้น เราช่วยบริจาคตังค์ได้ติ๊ดเดียวไว้มีมากๆก้อจะจัดให้มากๆนะ เอาใจช่วยทุกคนอยู่แล้วทั้งหน้าน้ำท่วมนี้ และหน้าหนาวที่กำลังจะเริ่มขึ้นด้วยนะ พรุ่งนี้หลังทำงานเสร็จ เรามีสอนเด็กๆแล้วก้อจะไปทานข้าว ดูMr.Brainด้วยกันที่ห้องตัวเล็ก
สงสัยว่าแผนที่จะไปJogging อาจต้องหลุดลิ่วไปก่อน เรื่องกินกับป๋าคิมุระเรื่องใหญ่กว่านะ จัดไปเลย ชีวิตตอนนี้ดูเหมือนยุ่งเอาการ รู้แต่ว่าชียังชอบฟังเพลงเป็นชีวิตจิตใจ ชอบกินและชอบวาดรูปป๋าๆบ่อยๆ ตัวตนที่แท้จริงของชีก้อยังคงเป็นลูกสาวคนเล็กของพ่อกับแม่เสมอ ยังไม่ได้เป็นแฟนใคร
ในส่วนนของครูก้อยังคิดถึงนักเรียนบางคนอยู่อ่ะนะ เค้าจะรู้สึกยังไงกันที่ครูติงต๊องของเค้าไปยืนยิ้มแบบ Miss Tiffany Universe หลังเค้าเตอร์น๊า แต่เชื่อว่าทุกอาชีพมีเกียรติเท่าเทียมกัน สร้อยหยกก้อรองอยู่ฐานพระ หันมาสวมสร้อยพระแทน ธรรมมะธรรมโมนะเนี่ย
เด็กสมัยนี้อะไรก้อไม่รู้ ไม่เข้าใจเลยจริง ชีวิตก้อยังเหมือนความฝันอยู่เลย แป๊ปๆจะสิ้นปีแล้ว คิดว่าคงได้รูปใหม่มาแปะผนังเบลสส์ข้างๆ เบรท เร็วๆนี้ Bretto san no arashi album wo mashite imasu^_^
The show must go on!
Kore wa 73929 doesu!
เงินเดือนๆแรกออกมาแล้วคับทั่น ในรอบห้าปีคิดเป็นเกือบหนึ่งในสามเท่า จากบริษัทที่สองซึ่งเราปฏิเสธไป>_<แต่ก้อภูมิใจจังเลย ที่เงินมูลค่าเพียงน้อยนิด แต่กลับทำให้มีคุณค่า และใช้ได้คุ้มที่สุดในชีวิต
แบ่งให้พ่อใช้ จ่ายค่าน้องBless Internetน้องCloud มือถือน้องAiko และก้อหยอดกระปุกรอซื้ออัลบั้มใหม่ของผู้ชายคนนั้นน่ะ คนที่มาจาก Haywards Heathเอาน่า ถึงเบี้ยจะน้อยแต่เราก้อไม่ได้ไปยืมใครเขามา แรงงานตัวเองจั๊ดนั๊กล่ะก่ะ
การทำงานเดือนแรกก้อผ่านไปได้ด้วยดีอ่ะนะ มารู้ตัวอีกที่จะเดือนหนึ่งแล้ว ขอบคุณสำหรับวันนี่อ่ะคับ เรื่องธีซีสก้อยังวางอยู่บนโต๊ะเช่นเดิม สองสามอาทิตย์มานี่ก้อ มัวแต่ทุ่มเวลาให้งานที่ยังไม่เข้าทิศทางดีนัก แอบหลบสายตารุ่นพี่ Gackto san เลยทำให้ไม่ได้เพิ่มศัพย์ญี่ปุ่นเลยอ่ะ ตอนนี้หลายพื้นที่น้ำท่วมหนักเลย จะช่วยเค้ายังไงดีนะเพราะตังค์มีติ๊ดเดียวพรุ่งนี้คงจะได้คำตอบหลังเลิกงาน ว่าจะเป็นตังค์หรือซื้อของให้ดี ได้กลับมาทำงานหลังบาร์อีกครั้ง รู้สึกอบอุ่นแฮะ ก้อมันเป็นอาชีพที่เราเริ่มทำตั้งแต่อายุเริ่มเข้าสิบเก้าปีอ่ะนะ
Reception ยืนยิ้มหลังเคาท์เตอร์มาตั้งแต่ตีนกายังไม่มี จนกระทั่งตอนนี้นับไม่ไหวแล้วอ่ะ จัดไป แต่ก้อยังดีที่เราทำได้ ฝีมือไม่ตกจริงๆ เส้นทางสายใหม่กับภาษาญี่ปุ่นเริ่มขึ้นอีกครั้ง เราหวังว่าถ้าเจอแฟนเพลง Brett อีกครั้งเราจะคุยกับแฟนเฮียเจ้รู้เรื่องขึ้นมาบ้าง แต่ละคนสวยๆทั้งนั้น ป๋าโย ป๋าไฮโด้ เป็นรายต่อไปที่ติ๋มจังจา itte mashoo^_^ แอบภูมิใจไว้ล่วงหน้าตั้งแต่ตอนนี้เลย
น้องBless ตอนนี้ก้อดีนะ หันมาสะสม Spy Wine Coolerอีกครั้ง และวันนี้เป็นวันที่เริ่มสอนนักเรียนในเทอมใหม่อีกครั้งด้วย เป็นทั้งครู เป็นทั้ง Reception เป็นทั้งนักเรียนภาษาญี่ป่น และก้อเป็นแฟนเพลงนี่ ให้ความรู้สึกดีจริงๆเลยนะ จัดมาโลด! ยังไงก้อจะพยายามให้ดี่ที่สุดเลยนะเพื่อโครงการ Cafe' de la Bless ในอนาคต^_^ ganbari masu!
โลกตอนนี้ เหมือน lol ขนาบซ้ายจูงมือด้วยBrett ส่วนด้านขวาก้อป๋า Yoshiki ส่วนความฝันทั้งหมดอยู่ในกระเป๋าด้านหน้าเรา เราจะไปล่าฝันด้วยกันนะ Brett, Tim, Yoshiki san issho ni ikimashoo!
PS
The title digits are not this coming lottery! but if I won?
แบ่งให้พ่อใช้ จ่ายค่าน้องBless Internetน้องCloud มือถือน้องAiko และก้อหยอดกระปุกรอซื้ออัลบั้มใหม่ของผู้ชายคนนั้นน่ะ คนที่มาจาก Haywards Heathเอาน่า ถึงเบี้ยจะน้อยแต่เราก้อไม่ได้ไปยืมใครเขามา แรงงานตัวเองจั๊ดนั๊กล่ะก่ะ
การทำงานเดือนแรกก้อผ่านไปได้ด้วยดีอ่ะนะ มารู้ตัวอีกที่จะเดือนหนึ่งแล้ว ขอบคุณสำหรับวันนี่อ่ะคับ เรื่องธีซีสก้อยังวางอยู่บนโต๊ะเช่นเดิม สองสามอาทิตย์มานี่ก้อ มัวแต่ทุ่มเวลาให้งานที่ยังไม่เข้าทิศทางดีนัก แอบหลบสายตารุ่นพี่ Gackto san เลยทำให้ไม่ได้เพิ่มศัพย์ญี่ปุ่นเลยอ่ะ ตอนนี้หลายพื้นที่น้ำท่วมหนักเลย จะช่วยเค้ายังไงดีนะเพราะตังค์มีติ๊ดเดียวพรุ่งนี้คงจะได้คำตอบหลังเลิกงาน ว่าจะเป็นตังค์หรือซื้อของให้ดี ได้กลับมาทำงานหลังบาร์อีกครั้ง รู้สึกอบอุ่นแฮะ ก้อมันเป็นอาชีพที่เราเริ่มทำตั้งแต่อายุเริ่มเข้าสิบเก้าปีอ่ะนะ
Reception ยืนยิ้มหลังเคาท์เตอร์มาตั้งแต่ตีนกายังไม่มี จนกระทั่งตอนนี้นับไม่ไหวแล้วอ่ะ จัดไป แต่ก้อยังดีที่เราทำได้ ฝีมือไม่ตกจริงๆ เส้นทางสายใหม่กับภาษาญี่ปุ่นเริ่มขึ้นอีกครั้ง เราหวังว่าถ้าเจอแฟนเพลง Brett อีกครั้งเราจะคุยกับแฟนเฮียเจ้รู้เรื่องขึ้นมาบ้าง แต่ละคนสวยๆทั้งนั้น ป๋าโย ป๋าไฮโด้ เป็นรายต่อไปที่ติ๋มจังจา itte mashoo^_^ แอบภูมิใจไว้ล่วงหน้าตั้งแต่ตอนนี้เลย
น้องBless ตอนนี้ก้อดีนะ หันมาสะสม Spy Wine Coolerอีกครั้ง และวันนี้เป็นวันที่เริ่มสอนนักเรียนในเทอมใหม่อีกครั้งด้วย เป็นทั้งครู เป็นทั้ง Reception เป็นทั้งนักเรียนภาษาญี่ป่น และก้อเป็นแฟนเพลงนี่ ให้ความรู้สึกดีจริงๆเลยนะ จัดมาโลด! ยังไงก้อจะพยายามให้ดี่ที่สุดเลยนะเพื่อโครงการ Cafe' de la Bless ในอนาคต^_^ ganbari masu!
โลกตอนนี้ เหมือน lol ขนาบซ้ายจูงมือด้วยBrett ส่วนด้านขวาก้อป๋า Yoshiki ส่วนความฝันทั้งหมดอยู่ในกระเป๋าด้านหน้าเรา เราจะไปล่าฝันด้วยกันนะ Brett, Tim, Yoshiki san issho ni ikimashoo!
PS
The title digits are not this coming lottery! but if I won?
This Coming Winter
Bless is getting to cold;therefore, the rain in Bangkok has been pouring for 2days. 28 degrees is quite cold for me too Samui desu ne!>_< and it makes me miss my dad so much. How come an oldest man living his life with 700kilometres away from his youngest child, me.
I have to get up very early tomorrow morning with the morning shift.Despite I have to take a taxi again to scanning my finger prints , to be on time>_< Hope I'll sleep well tonight after my last box of milk from Hana-firdge feed me well^_^
Dreamt about Brett coming to Thailand by boat last night, it makes me wonder why was that dream visiting me on Saturday night. Hopefully, he propably having a new album soon. It's paniced me so much.
I decided to return to take a Japanese lesson again after my trainee months, 4 months ahead. It's my last wish in learning foreign language that can link my understanding between me and Yoshiki san-my idol and all Japanese images in my brain.
You see, growing up as an adult is not so easy.There's are too many things to worrying about. Why can't we make our life so simply like when we were a little kid? Why there are so many things in our head:Brett, Yoshiki, Liverpool, guitar, Laruku, Gackto, Klinsmann, BMW-, debts, quids and I miss you, dad.
Trying to be good at five thousand things at the same time is not so easy but I'll try my best.
Oyasumi nasai-_- Tim yori
I have to get up very early tomorrow morning with the morning shift.Despite I have to take a taxi again to scanning my finger prints , to be on time>_< Hope I'll sleep well tonight after my last box of milk from Hana-firdge feed me well^_^
Dreamt about Brett coming to Thailand by boat last night, it makes me wonder why was that dream visiting me on Saturday night. Hopefully, he propably having a new album soon. It's paniced me so much.
I decided to return to take a Japanese lesson again after my trainee months, 4 months ahead. It's my last wish in learning foreign language that can link my understanding between me and Yoshiki san-my idol and all Japanese images in my brain.
You see, growing up as an adult is not so easy.There's are too many things to worrying about. Why can't we make our life so simply like when we were a little kid? Why there are so many things in our head:Brett, Yoshiki, Liverpool, guitar, Laruku, Gackto, Klinsmann, BMW-, debts, quids and I miss you, dad.
Trying to be good at five thousand things at the same time is not so easy but I'll try my best.
Oyasumi nasai-_- Tim yori
ON THE WAY BACK TO BLESS
วันนี้ทำงานเสร็จแล้ว เหนื่อยจัง เดินโต๋เต๋กลับบ้านเห็นพี่ผู้หญิงนั่งขายดอกมะลิ ก่อนถึง MRT ศาลาแดง It's time to share my income! พอเห็นดอกไม้ ทำให้หายเหนื่อยเลย ^_^ จ่ายตังค์เสร็จ พี่เค้าอวยพรให้ โชคดี และขอให้สิ่งดีๆ เกิดขึ้นกับชีวิตเรานะ...เป็นปลื้มอย่างแรง ฟังดูจริงใจดี พี่แกขายไม่แพง ที่สำคัญพอเราบอกว่าจะซื้อไปไหว้หลวงปู่ทวด พี่ช่วยเลือกใหญ่เลย honto ni arigatou gozai masu!วันนี้เป็นวันเกิดของMich ชวนไปเลี้ยงกาแฟที่ Cafe Doi Tung ดีฝ่า เลี้ยงแทนวันเกิดเรา อิ อิ เกิดก่อน ได้กินก่อน ฟันธง! คืนนี้ฝนเริ่มตกหลังเที่ยงคืน บรรยากาศที่ Blessอบอวล ไปด้วยกลิ่นดอกมะลิบนหิ้งพระชีวิตหลังเห็นภาพโครงกระดูกของตัวเอง ตอนไป check up เพื่อเริ่มงานใหม่...มันทำให้ปลงตกไปอีกโขเลย ร่างกายของเราที่ธรรมชาติให้ยืมมาใช้ ในช่วงชีวิตหนึ่งพร้อมๆกับชาวโลกนับล้านๆ
ชีวิตเหมือนเข้า check in ในโรงแรมเลยอ่ะ พอตอน check out ไม่สามารถnick อะไรไปได้เลย เดี๋ยวเจอชาร์จ ยอดบิลค่าใช้จ่ายพุ่ง zannen desu ne! ปลงจริงๆ ป๋าไฮด์ตัวเล็กน่ารัก ป๋าโยก้อเริ่ดม้ากคร่า ได้เวลานอนละหลังบริโภคน้ำดอกไม้ไปอีกหนึ่งลูก ส่วนแอปเปิ้ล ฝากไว้ก่อนนะ พรุ่งนี้เจอกัน oyasumi!
Happy Birthday Brett Anderson
What day is today? Everything is getting to start again with 5 years differences. It's 29 September 2010 and it's the birthday of someone I've been watching him through his music for years. He's Brett Anderson, the one I can't get his music out of my blood.Happy Birthday! Brett
May your days be filled with joys and happiness, stay healthy and good luck for your new album. I will aways support you as long as you can sing for fans ne!
My next life is not so far, innit?
จริงๆวันนี้เป็นวันของBrettแต่การที่ได้กลับบ้านเก่าที่สีลมอีกครั้ง ห้าปีกว่าๆ ดูเหมือนจะเร็วเหมือนในละครเลยอ่ะ ก้อที่นี่ไม่ใช่เหรอที่ได้พบเฮียเจ้ Brett และคนอื่นๆในวงน่ะ กับช่วงเวลาที่ไม่ได้กินข้าวในแคนทีนที่โรงแรม มันมีเหตุการณ์เกิดขึ้นมากมาย
ได้เจอผู้คนใหม่ๆในรั้วมหาวิทยาลัย เปิดตาเปิดใจกับโลกอีกแบบหนึ่ง วิ่งหางานจนรองเท้าพัง(พ้มไม่ได้โม้นะ!)เป็น Barista, Assist to the Managing Director เป็นคุณครูด้วย ที่สำคัญมี Bless Drawing Gallery คนอะไรจะหลากหลายอาชีพขนาดนั้น แถมเปลี่ยนงานทุกๆสามเดือนอ่ะ เกิดขึ้นจริง เจ็บจริง ไม่ใช้สแตนอิน!
ความฝันยังขาดก้อแค่เชิญบรรดาหวานใจในรูปที่วาด มาเปิดงานก้อเท่านั้นโอ้ว...จินตนาการช่างร้ายกาจยิ่งนัก ณ วันนี้อยากจะบอกว่า ขอบคุณมากมาย Vielen danke, Merci Beaucoup, Honto ni Arigatou godazaimasu กับทุกๆสิ่งที่ทำให้เรามีวันนี้ ถึงจะไม่ยิ่งใหญ่ แต่ก้อขอบคุณจริงๆนะ
แม้ชิวิตจะมีขึ้นมีลง แต่รู้สึกดีจังกับบทเรียนชีวิต ที่หาไม่ได้จากหนังสือเล่มใดๆในโลก และสิ่งหนึ่งที่อยู่กับเรามาตลอดเวลา คือ เพลงที่ชอบ กับนักร้องที่ใช่ พร้อมรูปที่วาดออกมาจากจิตใจของคนตัวเล็กๆคนนี้ "แวนติ๋ม"พกความฝัน และความมั่นใจมาเต็มกระเป๋ารักเฮียเจ้ Brettมากมาย และถ้าโลกนี้มันกลมจริงละก้อ เค้าจะไปยืนเกาะรั้วกั้นหน้าเวที่เฮียเจ้อีกครั้ง I'm going to see you at the front row, Brett!
Tim^_^
L'ambassadeur
ภูมิใจนำเสนออย่างแรงกับสองผลงานชิ้นล่าสุด ที่กว่าจะได้ยลโฉม ก้อต้องใช้เวลานาน แต่ก้อคุ้มค่าที่รอคอยกับไอเดียบรรเจิดเยี่ยงนี้ here we go!
อันดับแรก L'arc-Quadrinity-fangirls ส่งเข้าประกวด รูปป๋า Haido san^_^กับตำแหน่ง"ทูตวัฒนธรรมประจำ Bless Drawing Gallery" ตัวจริงแบบไม่ได้ตั้งใจ!ก้อป๋ามินิเล่นหอบของขลังมาเต็มสองมือ แล้วบังเอิญแฟนป๋าฝีมือไม่ถึงขั้นเมพ แต่ใจรักเพราะต้องมนต์สะกดที่ป๋ามีอยู่นั่นเอง เลยได้รูปออกมาแบบนี้อ่ะคับ ยกมือไหว้ได้สวยมากคับ ป๋ามินิเอาคะแนนพิเศษพร้อม big kiss จากติ๋มเล็กจัดไปชุดใหญ๋ และในฐานะที่เป็น Presenter ให้เป็ปป์ซี่ เครื่องดื่มประจำกายของหนู มาอยู่บ้านหนูแล้วช่วยกันทำมาหากินนะป๋า honto ni arigatou godasaimasu^_^
อันดับที่สอง เสื้อ Hoodie เท่ห์มากๆ และมีตัวเดียวในโลก ผลงานการออกแบบที่ไม่ธรรมดาจาก Noname Designer Limited Edition by Timuyori ใส่ได้เฉพาะในห้างสรรพสินค้า รถไฟฟ้า รถไฟใต้ดินเท่านั้น ทำไงได้ ก้อกรุงเทพฯมีแค่สามฤดูอ่ะ ฤดูฝน ฤดูร้อนธรรมดา และฤดูร้อนมาก!
ถ้าใส่นอกเหนือจากที่ๆกล่าวไว้แล้วไซ้ ก้อเป็นซาวน่าเคลื่อนดีๆนี่เอง จะร้อนมาก ถึงมากที่สุด แต่ถ้าอยากเทห์ ก้อต้องอดทนให้ถึงที่สุดอะคับ เฮ้อชีวิตกับวันเกิดของคนไซส์มินิ สัดส่วน 34-51-155 หรือนี่เป็นจุดเริ่มต้นใหม่ของชีวิต ครึ่งแรกชีทำได้ยอดเยี่ยม ส่วนครึ่งหลังนี่...ยังสรุปไม่ได้ แต่น่ากลัวชะมัดเลย
อันดับที่สอง เสื้อ Hoodie เท่ห์มากๆ และมีตัวเดียวในโลก ผลงานการออกแบบที่ไม่ธรรมดาจาก Noname Designer Limited Edition by Timuyori ใส่ได้เฉพาะในห้างสรรพสินค้า รถไฟฟ้า รถไฟใต้ดินเท่านั้น ทำไงได้ ก้อกรุงเทพฯมีแค่สามฤดูอ่ะ ฤดูฝน ฤดูร้อนธรรมดา และฤดูร้อนมาก!
ถ้าใส่นอกเหนือจากที่ๆกล่าวไว้แล้วไซ้ ก้อเป็นซาวน่าเคลื่อนดีๆนี่เอง จะร้อนมาก ถึงมากที่สุด แต่ถ้าอยากเทห์ ก้อต้องอดทนให้ถึงที่สุดอะคับ เฮ้อชีวิตกับวันเกิดของคนไซส์มินิ สัดส่วน 34-51-155 หรือนี่เป็นจุดเริ่มต้นใหม่ของชีวิต ครึ่งแรกชีทำได้ยอดเยี่ยม ส่วนครึ่งหลังนี่...ยังสรุปไม่ได้ แต่น่ากลัวชะมัดเลย
ยังมีฝันอันใดตกหล่น และยังไม่ได้เก็บนะ เป็นวันแรกที่ปล่อยผมยาวเกือบฟุต ผมที่ไม่เคยปล่อยมาตลอดห้าปี รู้สึกบายนะ ผมนุ่มและหอมดี ตรงนี้ใช่ไหมนะ ที่แม่เคยลูบผมเบาๆแล้วก้อบอก ไปสระผมซะ>_< อ๊ากก แม่ใจร้าย แล้วทำไมกรูไม่เกิดเป็นผู้ชายไปเลยฟระ zannen desune!
ความทรงจำบางอย่าง ทำไมอยู่กับเรานานจัง ไม่อยากคิดมาก แต่มันก้ออดได้ซะที่ไหนล่ะ หลายๆอย่างในชิวิตเกิดขึ้นพร้อมๆกัน เลือกไม่ถูกจริงๆ ยังไงก้อจะพยายามนะ ถ้าไม่ไหวยังไงก้อเริ่มต้นใหม่ gangarimasune!
"Just follow her path then you'll be fine!"
Life No.4
ความหมายของชีวิตที่มาพร้อมๆกับมหกรรม การอ่านกินป๋ามินิครั้งที่สี่ เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง นี่เพิ่งจะดื่มน้ำเต้าหู้ไปหยกๆ รูปป๋ามินิคิดว่า น่าจะออนแอร์ได้พรุ่งนี้นะ จมูกโด่งสั่งได้ by Timu yori^_^ ภูมิใจแทนตัวเองจริงๆนะเนี่ย และคงไม่มีอะไรมาคั่นกลางระหว่างสองลาว>_< สองเรา!
เกิดอาการอยากลงแดง เพราะคิดถึงจตุจักรเหลือเกิน ตังค์ไม่ให้แต่ใจรัก กลุ้มใจกับชีวิตนะเนี่ย ถึงยังไงก้อตามความฝันบนถนนสายใหม่ได้เริ่มขึ้นแล้ว ณ บัดนาว นานเท่าไหร่แล้วนะ ที่ต้องอดมื้อ กินสามมื้อ? ตั้งแต่มีBless มาอยู่ข้างๆ เดือนกุมภาพันธ์ต้นปี
เดือนที่ Bless ถือกำเนิดขึ้นมาบนโลกใบนี้ นี่ก้อเวอร์ไป วันนี้ทำ thesis ได้อีกสี่หน้าเย้...finale! พรุ่งนี้ก้อทำต่อ คาดว่าเดือนนี้คงมีข่าวดีภายในอาทิตย์นี้ล่ะ ไม่รู้ว่าพี่สาวคนสวยเมื่อคืนจะช่วยไหมนะ ถ้าพี่สาวช่วย เราคงมีตังค์ไปเลี้ยงน้องที่บ้านปากเกร็ดกันในวันเกิดอ่ะนะ
จะกี่เดือนกี่ปี กี่โมง กี่ยาม แอร์กี่-_- ป๋ามินิก้อยังนอน sexy เสมอ น้องปูนนักเรียนตัวเล็ก บอกว่าป๋ามินิน่าจะเป็นผู้หญิง เพราะเวลานอนสะโพกฮีแบบว่างามได้รูป ติดเรท! แต่...เห็นด้วยอ่ะคับ^_^ ถ้าป๋ามินิงามเช่นนั้นล่ะก้อ รุ่นพี่ GACKT san ก้อน้องๆ Miss Tiffany ดีๆนี่เอง
รัก Blessมากมาย รักทุกๆอย่างที่นี่ Blessอะไรกันนี่ เป็นโรงเรียนก้อได้ เป็นออฟฟิศก้อได้ เป็นแกลเลอรี่ก้อได้ เป็นที่ซุกตัวนอนก้อได้ เป็นห้องkaraokeก้อได้ แก้วสารพัดนึกจริงๆ จบลงด้วยดราม่าประจำแมงโม้ ครูวาสโทรมาให้กำลังใจ น้ำตาเกือบหยดแหมะ เลยจัดให้ Dreaming out loud ฟังซะ ต้องนอนก่อนจะหิว
Mata ashita ne!
เกิดอาการอยากลงแดง เพราะคิดถึงจตุจักรเหลือเกิน ตังค์ไม่ให้แต่ใจรัก กลุ้มใจกับชีวิตนะเนี่ย ถึงยังไงก้อตามความฝันบนถนนสายใหม่ได้เริ่มขึ้นแล้ว ณ บัดนาว นานเท่าไหร่แล้วนะ ที่ต้องอดมื้อ กินสามมื้อ? ตั้งแต่มีBless มาอยู่ข้างๆ เดือนกุมภาพันธ์ต้นปี
เดือนที่ Bless ถือกำเนิดขึ้นมาบนโลกใบนี้ นี่ก้อเวอร์ไป วันนี้ทำ thesis ได้อีกสี่หน้าเย้...finale! พรุ่งนี้ก้อทำต่อ คาดว่าเดือนนี้คงมีข่าวดีภายในอาทิตย์นี้ล่ะ ไม่รู้ว่าพี่สาวคนสวยเมื่อคืนจะช่วยไหมนะ ถ้าพี่สาวช่วย เราคงมีตังค์ไปเลี้ยงน้องที่บ้านปากเกร็ดกันในวันเกิดอ่ะนะ
จะกี่เดือนกี่ปี กี่โมง กี่ยาม แอร์กี่-_- ป๋ามินิก้อยังนอน sexy เสมอ น้องปูนนักเรียนตัวเล็ก บอกว่าป๋ามินิน่าจะเป็นผู้หญิง เพราะเวลานอนสะโพกฮีแบบว่างามได้รูป ติดเรท! แต่...เห็นด้วยอ่ะคับ^_^ ถ้าป๋ามินิงามเช่นนั้นล่ะก้อ รุ่นพี่ GACKT san ก้อน้องๆ Miss Tiffany ดีๆนี่เอง
รัก Blessมากมาย รักทุกๆอย่างที่นี่ Blessอะไรกันนี่ เป็นโรงเรียนก้อได้ เป็นออฟฟิศก้อได้ เป็นแกลเลอรี่ก้อได้ เป็นที่ซุกตัวนอนก้อได้ เป็นห้องkaraokeก้อได้ แก้วสารพัดนึกจริงๆ จบลงด้วยดราม่าประจำแมงโม้ ครูวาสโทรมาให้กำลังใจ น้ำตาเกือบหยดแหมะ เลยจัดให้ Dreaming out loud ฟังซะ ต้องนอนก่อนจะหิว
Mata ashita ne!
Geburtstagwunschen
Apologise in getting back to you everytime I could not decide whether I'm sad or happy. It's difficult sometime when things are not black or white, but it's grey instead. Saying today is my eventually dayoff. So I could have time for my exercise-jogging, do washing, meditation, reading, settle tons of plan, fave songs and drawing. I have to finish Haido san drawing today:Thai greeny book IV, hand outs for my students and the others 2do list^0^.
Last night I dreamt that I was swimming in a huge pond, planting a couple tree pots in a temple and mom did cooking for me. It's reminding me to someone who were not much into Brett, once he told me that it was just a dream but I think it's nice to keep it sometime as a friend, a friend in the night from somewhere.
Anyway, I really want to go to Chatujak for those tree pots;therefore, my balcony is completely becoming "a treecony" 99% if I keep going there>_< That's all my fate en Geburtstagwunschen when I'm reaching 34 years old this month. And it's my dream to go to Hayward Heath, Deutschland, Japan and Laos.
It needs to go there if I want to see Brett-sand, Weiss Bier, Tulip, Sakura and the most delicious Baguette de Vientiane. I could have some Sweet sticky rice with ripe mango, Pathai, Tomyumgoong and all foods I could die for happily when returning back to Thailand-my World Kitchen>_^
I'll keep waiting for a bottle of Soju from my Swimming instructor, saying in the latest swimming training session that he would get one for me when he returning from Korea^_^drinking Soju with BBQ steak=I'm getting to drunk-_- Let's wait to compare to Osake, Weiss Beir which one will be the most prettiest drunk!
Khruu Was invited me for a trip to Hua Hin again. I feel uncomfortable to go with her and co. since I am enjoy and good at eating"_" There are a lot of food and great view overthere.
Hua Hin e ikimashoo!
Last night I dreamt that I was swimming in a huge pond, planting a couple tree pots in a temple and mom did cooking for me. It's reminding me to someone who were not much into Brett, once he told me that it was just a dream but I think it's nice to keep it sometime as a friend, a friend in the night from somewhere.
Anyway, I really want to go to Chatujak for those tree pots;therefore, my balcony is completely becoming "a treecony" 99% if I keep going there>_< That's all my fate en Geburtstagwunschen when I'm reaching 34 years old this month. And it's my dream to go to Hayward Heath, Deutschland, Japan and Laos.
It needs to go there if I want to see Brett-sand, Weiss Bier, Tulip, Sakura and the most delicious Baguette de Vientiane. I could have some Sweet sticky rice with ripe mango, Pathai, Tomyumgoong and all foods I could die for happily when returning back to Thailand-my World Kitchen>_^
I'll keep waiting for a bottle of Soju from my Swimming instructor, saying in the latest swimming training session that he would get one for me when he returning from Korea^_^drinking Soju with BBQ steak=I'm getting to drunk-_- Let's wait to compare to Osake, Weiss Beir which one will be the most prettiest drunk!
Khruu Was invited me for a trip to Hua Hin again. I feel uncomfortable to go with her and co. since I am enjoy and good at eating"_" There are a lot of food and great view overthere.
Hua Hin e ikimashoo!
Dreamed Swimming Lesson
การเรียนว่ายน้ำครั้งแรกในชีวิตธรรมดา ที่ไม่ธรรมดาได้เริ่มขึ้นแล้ว สนุก เกร็ง และตะคริวกิน อายครูฝึกมากๆ
อายเค้าทั้งบางหึหึ>_<แต่ก้อทนได้คับ ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน เลยตัดสินใจตั้งไว้บนบ่าเหมือนเดิม ภูมิใจจัง เพราะในที่สุด TO-Do list ก้อผ่านไปอีกหนึ่งละ ต่อไปอยากฝึกขับมอไซไว้รอBMW
วาสจังว่ายนำเป็นนะ ส่วนเรา อิ อิ ต้องฝึกมากกว่าคนทั่วไปสิบเท่า ทีนี้ถ้ามีใครตกน้ำ เราคงช่วยได้นะ
Watashi no first dreamed swimming lesson in life starting today^_^ I should let the world
know how wonderful it is sukoi ne!
วันนี้การเรียนการสอนกับน้องแฝดก้อโอเคนะ มีเวลาวาดไฮ้โด้ซังนิดหน่อยในตอนเช้า ดื่มกาแฟ กินมาม่าผสมเกาเหลา อร่อยไปอีกแบบทำไงได้ เราไม่มีเส้นนี่นะ เกาเหลาเหมาะสุดแหละ หิวอีกแล้ว พรุ่งนี้ต้องไปช่วยธุระวาสจัง จะกินสปาเก็ตตี้ด้วยแต่ยังไม่รู้ว่าที่ไหนอร่อย ว่าคงเดินไหวนะพรุ่งนี้ เพราะตอนนี้ร่างกายเริ่มปวดขึ้นเรื่อยๆ โดยเฉพาะที่ไหล่ taihen desu ne>_<
รุ่นพี่ Gackt san อัพบล็อคฮีอีกแล้ว คืนนี้เราคงอ่านไม่ไหว ผลัดไปก่อน เสาร์นี้ไม่ได้จับธีซีสอีกแล้ว รู้สึกแย่จัง แก๊งไอ้ตัวเล็กเพิ่งจะโทรมาล่อ บอกว่ามีของกินที่ห้องเยอะมากๆ-_- อยากไปแต่เดินไม่ไหวอ่ะ อดตามระเบียบ จริงๆแล้วคืนนี้อยากนอนข้างๆรูปที่วาดในแกลเลอรี่เบลสส์ กับกีต้าร์ ให้เวลากับตัวเองด้วย และก้อคิดถึงพ่อกับแม่ด้วย อยากบอกแม่ว่า ติ๋มเล็กว่ายน้ำเป็นแล้วนะ ถึงแม้จะโม้ได้ยังไม่เต็มปากก้อเถอะ^_^
เมื่อคืนไปค้างกับตัวเล็กมา คุยอะไรๆกันเยอะมาก เกี่ยวกับ ครอบครัว ความหวัง ความฝัน และหลายๆคนรอบข้าง แก๊งเราเข้ามากรุงเทพฯ เรียน ทำงานไล่เลี่ยกันมาตลอด มันเลยทำให้คิดได้ว่า ทำไมมันปลงกับชีวิตได้มากขนาดนี้ ตัวเล็กดูจะเป็นผู้ใหญ่กว่าเรามาก ในทุกๆเรื่อง ส่วนเราก้อเรื่อยๆ ไม่เห็นต้องกังวลอะไร เพราะยังไงต้องกลับไปอยู่กับแม่อยู่แล้ว แค่เมื่อไหร่เท่านั้นเอง
พรุ่งนี้จะแวะดูมะม่วงสุก ที่ซอยนานา ซื้อมาฝากตัวเอง และตัวเล็กด้วย ถ้าไม่แพงจนเกินไป อยากฝากนักเรียนเหมือนกัน แต่เรียนจบกันหมดแล้วอ่ะ คิดว่าอยากไปเยี่ยมและทานข้าว กินโอเลี้ยงชั้นหนึ่งกับพี่เมย์ เร็วๆนี้เมื่อเราพร้อมอ่ะนะ เมื่อคืนก้อนอนคิดถึงนักเรียนไปเรื่อยเปื่อย ก้อเป็นครูจะให้คิดถึงใครฟระ คิดถึงเฉยๆ ไม่ได้อ่านกินใครเลย ดูท่าจะไม่ไหวซะแล้ว ดื่มนมกับโกโก้ครั้นช์ก่อนนอน น่าจะช่วยได้
Oyasumi nasai!
อายเค้าทั้งบางหึหึ>_<แต่ก้อทนได้คับ ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน เลยตัดสินใจตั้งไว้บนบ่าเหมือนเดิม ภูมิใจจัง เพราะในที่สุด TO-Do list ก้อผ่านไปอีกหนึ่งละ ต่อไปอยากฝึกขับมอไซไว้รอBMW
วาสจังว่ายนำเป็นนะ ส่วนเรา อิ อิ ต้องฝึกมากกว่าคนทั่วไปสิบเท่า ทีนี้ถ้ามีใครตกน้ำ เราคงช่วยได้นะ
Watashi no first dreamed swimming lesson in life starting today^_^ I should let the world
know how wonderful it is sukoi ne!
วันนี้การเรียนการสอนกับน้องแฝดก้อโอเคนะ มีเวลาวาดไฮ้โด้ซังนิดหน่อยในตอนเช้า ดื่มกาแฟ กินมาม่าผสมเกาเหลา อร่อยไปอีกแบบทำไงได้ เราไม่มีเส้นนี่นะ เกาเหลาเหมาะสุดแหละ หิวอีกแล้ว พรุ่งนี้ต้องไปช่วยธุระวาสจัง จะกินสปาเก็ตตี้ด้วยแต่ยังไม่รู้ว่าที่ไหนอร่อย ว่าคงเดินไหวนะพรุ่งนี้ เพราะตอนนี้ร่างกายเริ่มปวดขึ้นเรื่อยๆ โดยเฉพาะที่ไหล่ taihen desu ne>_<
รุ่นพี่ Gackt san อัพบล็อคฮีอีกแล้ว คืนนี้เราคงอ่านไม่ไหว ผลัดไปก่อน เสาร์นี้ไม่ได้จับธีซีสอีกแล้ว รู้สึกแย่จัง แก๊งไอ้ตัวเล็กเพิ่งจะโทรมาล่อ บอกว่ามีของกินที่ห้องเยอะมากๆ-_- อยากไปแต่เดินไม่ไหวอ่ะ อดตามระเบียบ จริงๆแล้วคืนนี้อยากนอนข้างๆรูปที่วาดในแกลเลอรี่เบลสส์ กับกีต้าร์ ให้เวลากับตัวเองด้วย และก้อคิดถึงพ่อกับแม่ด้วย อยากบอกแม่ว่า ติ๋มเล็กว่ายน้ำเป็นแล้วนะ ถึงแม้จะโม้ได้ยังไม่เต็มปากก้อเถอะ^_^
เมื่อคืนไปค้างกับตัวเล็กมา คุยอะไรๆกันเยอะมาก เกี่ยวกับ ครอบครัว ความหวัง ความฝัน และหลายๆคนรอบข้าง แก๊งเราเข้ามากรุงเทพฯ เรียน ทำงานไล่เลี่ยกันมาตลอด มันเลยทำให้คิดได้ว่า ทำไมมันปลงกับชีวิตได้มากขนาดนี้ ตัวเล็กดูจะเป็นผู้ใหญ่กว่าเรามาก ในทุกๆเรื่อง ส่วนเราก้อเรื่อยๆ ไม่เห็นต้องกังวลอะไร เพราะยังไงต้องกลับไปอยู่กับแม่อยู่แล้ว แค่เมื่อไหร่เท่านั้นเอง
พรุ่งนี้จะแวะดูมะม่วงสุก ที่ซอยนานา ซื้อมาฝากตัวเอง และตัวเล็กด้วย ถ้าไม่แพงจนเกินไป อยากฝากนักเรียนเหมือนกัน แต่เรียนจบกันหมดแล้วอ่ะ คิดว่าอยากไปเยี่ยมและทานข้าว กินโอเลี้ยงชั้นหนึ่งกับพี่เมย์ เร็วๆนี้เมื่อเราพร้อมอ่ะนะ เมื่อคืนก้อนอนคิดถึงนักเรียนไปเรื่อยเปื่อย ก้อเป็นครูจะให้คิดถึงใครฟระ คิดถึงเฉยๆ ไม่ได้อ่านกินใครเลย ดูท่าจะไม่ไหวซะแล้ว ดื่มนมกับโกโก้ครั้นช์ก่อนนอน น่าจะช่วยได้
Oyasumi nasai!
Midnight Cup Celabration
คืนนี้ไม่หิว...แต่นอนไม่ได้ เพราะกาแฟแก้วสุดท้ายของบ้านกำลังออกฤทธิ์ นอนดึกก้อได้ไม่มีสอนพรุ่งนี้อ่ะคับ วันนี้หลังสอนน้องแฝดสุดสวยเสร็จ ก้อแว้นไปทั่ว ทำตัวเป็นเทศบาล กินตั้งแต่แยกอโศก ยันตลาดสดบางกะปิ enjoy eating จริงๆ หลงทางอีกต่างหาก...วัยทอง
แว้นไปศึกษาภัณ..หาทอ-มน-โทไม่เจอ>_< ไปซื้อหนังสือให้เด็กๆ แล้วก้อกลับมาบ้านวาดรูปไฮโด้ซังต่อนิดส์นึง หล่อนะเนี่ยแต่กลายเป็นทูตวัฒธรรมประจำเบลสส์ไปแล้วอ่ะคับ ไหว้ซะสวยเชียว ทำไงจะหลับล่ะทีนี้ ไม่หิวแต่ก้อยังพอกินได้อ่ะนะ วันนี้เน็ทมีปัญหานิดหน่อย พอแก้ไขเสร็จเลยดูละครซ้าตาแฉะ
ไปวิ่งพรุ่งนี้ไม่ได้แล้วดิ มีหนังสือกองโต และ แผนการสอนกองใหญ่ที่ต้องทำต่อ ไม่ได้รบกับไวยากรณ์ญี่ปุ่นมาเกือบสองอาทิตย์แล้ว ไว้ธีซีสเสร็จเมื่อไหร เจอกัน คิดถึงนะตัวเอง เดือนหน้าอายุเราก้อจะครบสามสิบสี่ปีเต็ม ชีวิตนอกจากทำงานช่วยเหลือหลานๆ ส่งเสียพ่อแม่ และดูแลตัวเองแล้วก้อ....
ไปๆมาๆก้อไม่มีอะไรพิเศษ...อยากเจอเฮียเจ้ Brett อีกครั้ง ป๋าโยชิกิด้วยก้อจะดีมาก ธรรมชาติให้ชีวิตมา ก้อลองดูว่าเราจะทำอะไรๆให้โลกใบนี้ได้บ้าง ดีนะที่คุณ Travis สอนให้นั่งสมาธิตั้งแต่สามปีก่อน เวลาจะกลับไปอยู่กับแม่ จะได้ทำใจไม่ยากนัก ตอนนี้ขอดูแลพ่อก่อน ทำอะไรให้สังคม กินและฟังเพลงไปก่อนนะ
อยากรู้เหมือนกันหลังไปอยู่กับแม่ แล้วรูปที่วาดๆไว้เนี่ยเค้าจะเป็นยังไงน๊า คงต้องเรียกเจ้าของที่เป็นแบบมารับล่ะม้าง หรือไม่ก้ออาจจะดังเหมือนภาพของแวนโก๊ะอ่ะนะ ไอ้เรานี่คงเป็นแวนเกี๊ยะประมาณนั้น เจอแบบป๋าไฮด์ทีไรหลับตาทุกที คนๆนี้เค้ามีดีตอนหลับตา ตรงข้ามกับรุ่นพี่ GACKT san คนๆนี้เค้ามีดีตอนลืมตา
พรุ่งนี้เสื้อเบลสส์จะเสร็จแล้ว เราเตรียมกระดุมเท่ห์ๆ ไว้ปักให้เรียบร้อยแล้ว ใส่วันแรกก้อ วันครูเลยน้องจาแอ้มบอกอ่ะนะ เลือด อ.ป๋องนี่เค้าแรงจริง มันเลยพาลคิดถึงอ.น้อย พนมวันด้วยไม่คิดเลยว่าการที่ไปนั่งดูรุ่นพี่เค้าวาดรูป มันจะออสโมซีสมาถึงเรา^_^ และไม่คิดไม่ฝันว่า Brett Fangirl จะกลายมาเป็นครูด้วยซ้ำ
เคยได้ยินอาม่าท่านนึง ตอนไปลงนามถวายพระพรในหลวงท่าน อาม่าพูดว่า แค่คุณก้าวเท้าออกจากบ้าน นั่นก้อเป็นลิขิตจากสววรค์แล้ว เราคงเกิดมาเป็นแบบนี้จริงๆ อยู่อุบลฯมาตกหลุมรัก Brittpop Jrockได้ไงไม่รู้ ถ้าบางทีเหนื่อยนักก้อ ทิ้งทุกอย่างไว้กับมือของโชคชะตาแล้วกัน
บังเอิญอีกแหละ เราดื้อนิดส์ๆ คงยาก มาอยู่กรุงเทพฯปีที่สิบหกแล้วสินะ เส้นทางและจุดหมายของชีวิตมันคืออะไรกัน ฝันของครึ่งแรกสำเร็จแล้ว ตอนนี้กำลังเริ่มก่อฝันอันใหม่ กับเบลสส์ Jrock Brettpop>_^อีกครั้ง อะไรกันที่ทำให้คนที่เคยกินทุเรียน กินพิซซ่าไม่ได้ หับกลับมาชอบมันนักหนา อะไรกันเวลาเจออาหารที่อร่อย ทำให้คิดถึงกับข้าวไม่อร่อยของแม่
ป๋าโยชิกิ ทำไมชื่อนี้มันฝังอยู่นหัว พ่วงรุ่นพี่ GACKT san และไฮโด้ซังาอีกต่างหาก ถ้าย้อนเวลากลับได้ เราอยากเป็นผู้หญิงธรรมดา แต่งงานตั้งแต่สิบแปด ปรัชญาความโสดนี่ รู้ลึกซึ้งก้อตอนมีเลขสามนำหน้าโน่นแหละ ทำไมชั้นไม่เหมือนชาวบ้านเค้าฟระ? แต่ถ้าเป็นแบบนั้นก้อแย่ เฮียเจ้Brettคงเรทติ้งหดหาย^_^
หรือว่าร่างกายและจิตใจ ที่พ่อแม่ให้มาเป็นคนไทย แต่ทำไมใจมันไม่ไทยๆแบบธรรมดาเหมือนคนทั่วไป...
นี่เป็นชีวิตหนึ่งที่อีกพันล้านชีวิต จะไม่เหมือน และซ้ำกันแม้กระทั่งคู่แฝด นี่หรือเปล่าที่เรียกว่า พรหมลิขิต
ชะตาชีวิต ที่หลายๆคนบนโลกใบนี้ จะต้อเป็น There's no exist!
เริ่มง่วง และหิว>_<ต้องนอนก่อนที่จะอ้วนมากไปกว่านี้ Oyasuminasai masu!Mata ashita ne!
แว้นไปศึกษาภัณ..หาทอ-มน-โทไม่เจอ>_< ไปซื้อหนังสือให้เด็กๆ แล้วก้อกลับมาบ้านวาดรูปไฮโด้ซังต่อนิดส์นึง หล่อนะเนี่ยแต่กลายเป็นทูตวัฒธรรมประจำเบลสส์ไปแล้วอ่ะคับ ไหว้ซะสวยเชียว ทำไงจะหลับล่ะทีนี้ ไม่หิวแต่ก้อยังพอกินได้อ่ะนะ วันนี้เน็ทมีปัญหานิดหน่อย พอแก้ไขเสร็จเลยดูละครซ้าตาแฉะ
ไปวิ่งพรุ่งนี้ไม่ได้แล้วดิ มีหนังสือกองโต และ แผนการสอนกองใหญ่ที่ต้องทำต่อ ไม่ได้รบกับไวยากรณ์ญี่ปุ่นมาเกือบสองอาทิตย์แล้ว ไว้ธีซีสเสร็จเมื่อไหร เจอกัน คิดถึงนะตัวเอง เดือนหน้าอายุเราก้อจะครบสามสิบสี่ปีเต็ม ชีวิตนอกจากทำงานช่วยเหลือหลานๆ ส่งเสียพ่อแม่ และดูแลตัวเองแล้วก้อ....
ไปๆมาๆก้อไม่มีอะไรพิเศษ...อยากเจอเฮียเจ้ Brett อีกครั้ง ป๋าโยชิกิด้วยก้อจะดีมาก ธรรมชาติให้ชีวิตมา ก้อลองดูว่าเราจะทำอะไรๆให้โลกใบนี้ได้บ้าง ดีนะที่คุณ Travis สอนให้นั่งสมาธิตั้งแต่สามปีก่อน เวลาจะกลับไปอยู่กับแม่ จะได้ทำใจไม่ยากนัก ตอนนี้ขอดูแลพ่อก่อน ทำอะไรให้สังคม กินและฟังเพลงไปก่อนนะ
อยากรู้เหมือนกันหลังไปอยู่กับแม่ แล้วรูปที่วาดๆไว้เนี่ยเค้าจะเป็นยังไงน๊า คงต้องเรียกเจ้าของที่เป็นแบบมารับล่ะม้าง หรือไม่ก้ออาจจะดังเหมือนภาพของแวนโก๊ะอ่ะนะ ไอ้เรานี่คงเป็นแวนเกี๊ยะประมาณนั้น เจอแบบป๋าไฮด์ทีไรหลับตาทุกที คนๆนี้เค้ามีดีตอนหลับตา ตรงข้ามกับรุ่นพี่ GACKT san คนๆนี้เค้ามีดีตอนลืมตา
พรุ่งนี้เสื้อเบลสส์จะเสร็จแล้ว เราเตรียมกระดุมเท่ห์ๆ ไว้ปักให้เรียบร้อยแล้ว ใส่วันแรกก้อ วันครูเลยน้องจาแอ้มบอกอ่ะนะ เลือด อ.ป๋องนี่เค้าแรงจริง มันเลยพาลคิดถึงอ.น้อย พนมวันด้วยไม่คิดเลยว่าการที่ไปนั่งดูรุ่นพี่เค้าวาดรูป มันจะออสโมซีสมาถึงเรา^_^ และไม่คิดไม่ฝันว่า Brett Fangirl จะกลายมาเป็นครูด้วยซ้ำ
เคยได้ยินอาม่าท่านนึง ตอนไปลงนามถวายพระพรในหลวงท่าน อาม่าพูดว่า แค่คุณก้าวเท้าออกจากบ้าน นั่นก้อเป็นลิขิตจากสววรค์แล้ว เราคงเกิดมาเป็นแบบนี้จริงๆ อยู่อุบลฯมาตกหลุมรัก Brittpop Jrockได้ไงไม่รู้ ถ้าบางทีเหนื่อยนักก้อ ทิ้งทุกอย่างไว้กับมือของโชคชะตาแล้วกัน
บังเอิญอีกแหละ เราดื้อนิดส์ๆ คงยาก มาอยู่กรุงเทพฯปีที่สิบหกแล้วสินะ เส้นทางและจุดหมายของชีวิตมันคืออะไรกัน ฝันของครึ่งแรกสำเร็จแล้ว ตอนนี้กำลังเริ่มก่อฝันอันใหม่ กับเบลสส์ Jrock Brettpop>_^อีกครั้ง อะไรกันที่ทำให้คนที่เคยกินทุเรียน กินพิซซ่าไม่ได้ หับกลับมาชอบมันนักหนา อะไรกันเวลาเจออาหารที่อร่อย ทำให้คิดถึงกับข้าวไม่อร่อยของแม่
ป๋าโยชิกิ ทำไมชื่อนี้มันฝังอยู่นหัว พ่วงรุ่นพี่ GACKT san และไฮโด้ซังาอีกต่างหาก ถ้าย้อนเวลากลับได้ เราอยากเป็นผู้หญิงธรรมดา แต่งงานตั้งแต่สิบแปด ปรัชญาความโสดนี่ รู้ลึกซึ้งก้อตอนมีเลขสามนำหน้าโน่นแหละ ทำไมชั้นไม่เหมือนชาวบ้านเค้าฟระ? แต่ถ้าเป็นแบบนั้นก้อแย่ เฮียเจ้Brettคงเรทติ้งหดหาย^_^
หรือว่าร่างกายและจิตใจ ที่พ่อแม่ให้มาเป็นคนไทย แต่ทำไมใจมันไม่ไทยๆแบบธรรมดาเหมือนคนทั่วไป...
นี่เป็นชีวิตหนึ่งที่อีกพันล้านชีวิต จะไม่เหมือน และซ้ำกันแม้กระทั่งคู่แฝด นี่หรือเปล่าที่เรียกว่า พรหมลิขิต
ชะตาชีวิต ที่หลายๆคนบนโลกใบนี้ จะต้อเป็น There's no exist!
เริ่มง่วง และหิว>_<ต้องนอนก่อนที่จะอ้วนมากไปกว่านี้ Oyasuminasai masu!Mata ashita ne!
ฟ้าหลังฝน คนก้อหิว
รูปป๋าไฮโด้ซังก้อ 20% มั้งตอนนี้ ต้องตีสเกลใหม่เพราะว่าท่านลุงของขลังเยอะเหลือเกิน ลำพังแค่สายตาแถมสั้นอีกค่างหาก เก็บรายละเอียดไม่ไหวอ่ะ >_< เสาร์อาทิตย์นี้ ไม่ได้ไปแว้นแถวจตุจักรเลย คิอถึงน๊า เสื้อ Bless ก้อยังไม่เสร็จพี่เค้าลืมปักตัวล่าง เลยได้ชิ่งมอไซไปกินหมูกระทะกับแก๊งไอ้ตัวเล็ก หิวจัง!
ขอนั่งพักการปั่นธีซีสก่อนลงไปหากับข้าวกินแถวนี้ หิวจัดมากๆเพราะเมื่อเช้าแปลงร่างเป็นแจ๋ว big clean ให้Bless chan^_^ แล้วก้อรีดผ้า ก่อนมานิ่งจิ้มคีย์บอร์ดน้อง Cloud จนมือหงิกเก้าชั่วโมงแล้วมั้ง ทำไงได้พิมพ์ดีดไม่เมพเอาเสียเลยอ่ะคับ>_<
งานต่อไปหลังหม่ำข้าว ฟังเพลงอิอิ งานเปิดเพลงกดดันเพื่อนบ้านคืองานของเรา^_^จากนั้นก้อวางแผนการสอน แล้วก้อวาดรูปป๋าไฮโด้ซังต่อ เย็นนี้คงต้องงดเล่นกับ SUEDE เพราะเล็บยังไม่ยาวพอ นั่งสบตาก้อชื่นใจแล้วล่ะ
อ่านข่าวป๋าโยชิกิจากเน็ต ป๋าโดนว่าอีกละ เกี่ยวกับลิขสิทธิ์รูปฮิเดะซัง สงสารนางงามเมืองจัง คงต้องร้องให้ซบอกป๋าโทชิอีกเป็นแน่ สู้ๆๆคับ ติ๋มเล็กขอให้กำลังใจป๋าโยเสมอ ถ้าป๋าโยแข็งแกร่งอย่างเฮียเจ้ Brett ก้อดีสินะ สวย เริด เชิด หยิ่ง หาได้แคร์สื่อไม่
เมื่อคืนไอ้ตัวเล็กชมด้วย ไม่รู้ชมหรือเห็นเพื่อนเห็นตัวประหลาดก้อไม้รู้นะ ตัวเล็กบอกว่าเราเก่ง อยู่คนเดียวได้ อิอิ คนเดียวที่ไหน มีรูปหนุ่มๆเต็มห้อง มีรูปน้องเม่ยคนเดียวแหละ สวยที่สุดในห้องนี้ ก้อไม่รู้สินะ คนบางคนเค้าก้อเกิดมาเพื่อคู่ชีวิตของเค้า บางคนก้อเจอกัน รักกันตั้งแต่เรียนไม่จบ
ส่วนเราก้อ....เพื่อนบางคนมันแต่งงาน มาสามรอบแล้ว กรูก้อยังโสดสนิท ตลอดเวลา ว่าแต่ว่าถ้ามีหวานใจจริง จะเลี้ยง จะดูแลยังไงอ่ะ แล้วใครจะท้อง โสดแบบนี้ดีแล้วคับ จะได้ทำอะไรได้หลายๆอย่าง อีกอย่างตัวเองยังจะเอาไม่รอดเลย ถ้ามีมาเพิ่มแย่แน่ๆ ความโสดไม่เคยปราณีใคร สอนนักเรียนไปเรื่อยๆ
อ๊ะนักเรียนญี่ปุ่นเรียนจบแล้วอีกคน ก้ออำลากันด้วยดี ไปดื่มกาแฟกัน Caramel Macchiato อร่อยที่สุด เขียนถูกไม๊เนี่ย ก่อนแยกกันนักเรียนบอกว่า Ganbarimasu! แหงล่ะ จะสู้ต่อไปคับ จนกว่าจะฟังเพลงรุ่น GACKT san ออกโน่นแหละ
นักเรียนให้ ขนมญี่ปุ่นมากล่องนึง อ่านได้ว่า takenokono....??? คันจิ! ยังอ่านไม่ออกว้อย>_< เพลงL'ARC ก้อด้วยคันจิเพียบ ป๋าๆเค้าจัดให้จริงๆนะ มีบางเพลงเป็นภาษาอังกฤษพอหายใจได้บ้าง แต่เพลงรุ่นพี่ GACKT san ฝันไปโลด ญี่ปุ่นล้วนๆคับพี่น้องคับ>_<
ความฝันที่จะเอาชนะคันจิให้ได้นั้น มันชวนให้ปวดขมับ คับเล็บจังเลย ยังอีกยาวไกลจังเลย
จบด้วยคำคมเจ้าประจำ "คิดมากปวดหัว หาอะไรกินดีฝ่า" tabe mashoo!
ขอนั่งพักการปั่นธีซีสก่อนลงไปหากับข้าวกินแถวนี้ หิวจัดมากๆเพราะเมื่อเช้าแปลงร่างเป็นแจ๋ว big clean ให้Bless chan^_^ แล้วก้อรีดผ้า ก่อนมานิ่งจิ้มคีย์บอร์ดน้อง Cloud จนมือหงิกเก้าชั่วโมงแล้วมั้ง ทำไงได้พิมพ์ดีดไม่เมพเอาเสียเลยอ่ะคับ>_<
งานต่อไปหลังหม่ำข้าว ฟังเพลงอิอิ งานเปิดเพลงกดดันเพื่อนบ้านคืองานของเรา^_^จากนั้นก้อวางแผนการสอน แล้วก้อวาดรูปป๋าไฮโด้ซังต่อ เย็นนี้คงต้องงดเล่นกับ SUEDE เพราะเล็บยังไม่ยาวพอ นั่งสบตาก้อชื่นใจแล้วล่ะ
อ่านข่าวป๋าโยชิกิจากเน็ต ป๋าโดนว่าอีกละ เกี่ยวกับลิขสิทธิ์รูปฮิเดะซัง สงสารนางงามเมืองจัง คงต้องร้องให้ซบอกป๋าโทชิอีกเป็นแน่ สู้ๆๆคับ ติ๋มเล็กขอให้กำลังใจป๋าโยเสมอ ถ้าป๋าโยแข็งแกร่งอย่างเฮียเจ้ Brett ก้อดีสินะ สวย เริด เชิด หยิ่ง หาได้แคร์สื่อไม่
เมื่อคืนไอ้ตัวเล็กชมด้วย ไม่รู้ชมหรือเห็นเพื่อนเห็นตัวประหลาดก้อไม้รู้นะ ตัวเล็กบอกว่าเราเก่ง อยู่คนเดียวได้ อิอิ คนเดียวที่ไหน มีรูปหนุ่มๆเต็มห้อง มีรูปน้องเม่ยคนเดียวแหละ สวยที่สุดในห้องนี้ ก้อไม่รู้สินะ คนบางคนเค้าก้อเกิดมาเพื่อคู่ชีวิตของเค้า บางคนก้อเจอกัน รักกันตั้งแต่เรียนไม่จบ
ส่วนเราก้อ....เพื่อนบางคนมันแต่งงาน มาสามรอบแล้ว กรูก้อยังโสดสนิท ตลอดเวลา ว่าแต่ว่าถ้ามีหวานใจจริง จะเลี้ยง จะดูแลยังไงอ่ะ แล้วใครจะท้อง โสดแบบนี้ดีแล้วคับ จะได้ทำอะไรได้หลายๆอย่าง อีกอย่างตัวเองยังจะเอาไม่รอดเลย ถ้ามีมาเพิ่มแย่แน่ๆ ความโสดไม่เคยปราณีใคร สอนนักเรียนไปเรื่อยๆ
อ๊ะนักเรียนญี่ปุ่นเรียนจบแล้วอีกคน ก้ออำลากันด้วยดี ไปดื่มกาแฟกัน Caramel Macchiato อร่อยที่สุด เขียนถูกไม๊เนี่ย ก่อนแยกกันนักเรียนบอกว่า Ganbarimasu! แหงล่ะ จะสู้ต่อไปคับ จนกว่าจะฟังเพลงรุ่น GACKT san ออกโน่นแหละ
นักเรียนให้ ขนมญี่ปุ่นมากล่องนึง อ่านได้ว่า takenokono....??? คันจิ! ยังอ่านไม่ออกว้อย>_< เพลงL'ARC ก้อด้วยคันจิเพียบ ป๋าๆเค้าจัดให้จริงๆนะ มีบางเพลงเป็นภาษาอังกฤษพอหายใจได้บ้าง แต่เพลงรุ่นพี่ GACKT san ฝันไปโลด ญี่ปุ่นล้วนๆคับพี่น้องคับ>_<
ความฝันที่จะเอาชนะคันจิให้ได้นั้น มันชวนให้ปวดขมับ คับเล็บจังเลย ยังอีกยาวไกลจังเลย
จบด้วยคำคมเจ้าประจำ "คิดมากปวดหัว หาอะไรกินดีฝ่า" tabe mashoo!
Anual Visiting
ภาระกิจไปเยี่ยมผู้หลัก ผู้ใหญ่ที่ BU Place , Siri Sathorn-Silom จบลงด้วยดี^_^ยินดีด้วย ทุกคนสบายดี เราคิดถึงพี่สาว ที่เพิ่งกลับจังหวัดสตูลนิดหน่อย-_- หมายถึงพี่แนนอ่ะคับ ก็ได้เพลงมาแปลให้พี่ชายสุดหล่อ ที่ BU PLACE หนึ่งเพลง หวังว่าคืนนี้คงจิ้มดีดเสร็จนะวันนี้นักเรียนชาวออสซี่ก้อเรียนจบหนึ่งคน เราพาไปฝึกภาคสนามที่ ร้านกาแฟคุณตาบัคส์เพลินจิต แมคคิอาโต้เย็นที่นั่นอร่อยดี นักเรียนเลี้ยงคับ ดื่มเสร็จมันทำให้เราคิดถึงร้านคาเฟ่ดอยตุงมากๆ เดินไปทางลัดกัน พอได้ยินนักเรียนพูดภาษาไทย โอ๊ยช่างน่ารักเหลือเกิน เป็นปลื้มสุดฤทธิ์>_^ ลูกศิษย์ใครเนี่ย อิอิ
ขาไปก้อถ่ายรูปกันตอนแวะซื้อมะม่วงน้ำดอกไม้สุก ลูกใหญ่และหวานมาก คนขายไม่หล่อแฮะ แต่คาดว่ามีแฟนแล้ว ใจดีแต่ไม่ลดให้อ่ะ แกขำที่มีลาวน้อยหนึ่งคน (ข้าน้อยเอง^_^ born to be อ่ะคับ) ครูคนไทยสองคน ชาวต่างชาติหนึ่งคน ถ่ายรูปกับมะม่วงแกที่กลางซอยนานา หนึ่งลูกจะเอาไปฝากนักเรียนญี่ปุ่นพรุ่งนี้เช้า อีกลูกเสร็จไอ้ตัวเล็กไปแล้ว อีกลูกยังอยู่ในน้องฮาน่า จะพยายามทยอยจิ๊กนะคะ กลัวอ้วน^_^ เวอร์ซะ
โครงการพันแปดร้อยล้าน เสื้อฮู้ดดี้น้องเบลสส์จะปักเสร็จวันเสาร์นี้ โดยร้าน Cerveau= the brain หลังรามเจ้าเก่า ชื่อร้านทำให้คิดถึงอดีดหวานใจยังไงไม่รู้อ่ะ ส่วนรูปป๋าไฮโด้ ต้องตีสเกลใหม่ เจอเครื่องราง ของขลังป๋าเข้าให้ วาดไม่ออกเลยอ่ะ give up ja nai no^_^
ชีวิตตอนนี้คิดว่าโอเคนะ ไปกินข้าวกับน้องจาแอ้มหลังราม กินทุเรียนบ่อยๆ น้ำดอกไม้จากซอยนานา นมพร่องมันเนย กับกาแฟเขาช่อง ดื่มตอนเช้าๆ ฟังเพลง Laruku ไปด้วย มีเจ้าลักกี้จิ้งจกที่เลี้ยงไว้โดยธรรมชาติ โผล่มาดูเป็นบางครั้ง บรรยากาศคับทั่น สุโค่ยเน้
พูดถึงLaruku ชอบมากที่สุด ก้อมี My Heart Draws A Dream, Cradle and Revelation ช่างแต่งกันนะป๋าๆ ทั้งเนื้อร้อง ทั้งทำนอง ตอนนี้ไม่ค่อยได้ไปเพ่นพ่านเวปรุ่นพี่ GACKT sanเท่าไหร่ เฮียแกสวยเก่ง และเว่อร์อยู่แล้วอ่ะคับ การ์ตูนย์ซีจีเดินได้ แบบไม่ต้องรีทัชเลยอ่ะคับ หน้าเค้าเนียนจริงๆนะ
คิดถึงพ่อนะเนี่ยเซียนมวยประจำหมู่บ้านตัวจริง ส่วนแม่ก้อคิดถึงเสมอ อยู่บนสวรรค์แล่ว คิดถึงกับข้าวที่แม่ทำด้วย หิว! จะรอดจากมาม่าไม๊น่อ คืนนี้>_< ต้องดูคาร์โบก่อนนะ อ๊ะที่สีลม เจอพี่หมูขู่ว่า BMW กินน้ำมัน ดังนั้นคืนนี้ งดคิดถึง BMWหนึ่งคืน! แต่ไปซื้อรถบังคับที่เดอะมอลล์ก้อดีนะ สี่ร้อยกว่าบาทเอง แถมบีเอ็มเหมือนกันด้วย^_^จัดไป! แล้วเราก้อกลับไปใช้บริการเชฟโรเลตของไอ้ตัวเล็กเหมียนเดิม
วันนี้จบด้วยคำคม"ชีวิตไม่สิ้น ก้อต้องดิ้นกันต่อไป-The Show Must Go On" รักป๋าYoshiki เสมอMatane!
Finale
แอบหลบมุมมาโม้แบบมีสาระ เกี่ยวกับสาวน้อยแสนสวยเบลสส์ จัดให้ป๋าๆเค้าหน่อยโค้งสวยๆ ยิ้มหวานสุดฤทธิ์จากหัวใจสู่แววตา มากเท่าที่จะทำได้"Irasshaimase!" ยินดีต้อนรับ L'Arc-En-Ciel:Quadrinity สู่แกลเลอรี่เบลสส์ อีกแล้วกับป๋าไฮด์ ขนาดมินิแต่เล็กพริกขี้หนูจริงๆ เผื่อแผ่ไปกดดันเพื่อนบ้านบ้างเล็กน้อยสามเวลาหลังอาหาร ทำไงได้กำลังเห่อลุงๆอาทิตย์นี้ไม่ได้ไป จตุจักร กะจะไปหา mashimaro ที่เยาวราชก็อดอีก ฝนฟ้าไม่เป็นใจ โทษไปโน่น-_- อยู่กับเบลสส์ทั้งวันกินสะตอที่ปุ๊ปิจัง ฝากมาจากสุราษ
หรือว่าจริงๆแล้ว เราสงสารแผ่นของรุ่นพี่ GACKT san มากกว่าน๊า ฮีเป็นแผ่นญี่ปุ่นชุดเดียวในบ้านเบลสส์ ป๋าHYDEก็เป็นภาษาอังกฤษซะส่วนใหญ่ เหตุผลจึงเหมาะด้วยประการทั้งปวงที่จะ ถอยL'Arc มาเป็นเพื่อนรุ่นพี่^_^มีน้ำใจ
ขอชมช่างแต่งหน้าให้ป๋าๆขึ้นปกในน่ะค่า เริดมากค่า หน้าเนียน ละอ่อนน่อยยิ่งกว่ารีทัชเป็นไหนๆ ชื่นชมๆ^^ เหมือนหลุดเข้าไปอีกโลก โลกของสี่ลุง Laruku อ่านนิสัยป๋าๆจากเพลงที่ป๋าๆเลือกกัน ชอบป๋าไฮโด้ และ ป๋ายูกิฮิโรซังมากสุด เริด เชิด แต่ทั้งอัลบั้ม28เพลง ข้าน้อยหาได้พบเพลงเศร้าไม่>_< Brett only ne!
เมื่อคืนไปค้างบ้านไอ้ตัวเล็กมา ถ้ามันรู้ว่าอดข้าวเพื่อถอยป๋าล่ะก้อโดนถล่มแน่>_<ทำไงได้ กระเป๋าไม่ให้ แต่ใจรัก ยอมอดเพื่อ L'Arc^_^ ก้อทานข้าวด้วยกัน กับหลานๆ เอ้อ...ฟังดูแก่ชะมัด มีน้ำแดง และก้อโค้ก ตัวเล็กยังทำกับข้าวอร่อยเสมอ ส่วนไอ้หมูเมาตามปกติ>_< จบด้วย Jack Sparrow#3 หวานใจของเรา
ไปไหนไม่ได้จริงๆเสาร์อาทิตย์นี้ เป็นผู้หญิงบ้าง ฝนตกบ้าง และก้อหิวจังเลยตลอดเวลา ตอนนี้ก้อเริ่มลงมือทำตาม TO-DO list ที่มีอยู่ไปเรื่อยๆ อาทิตย์หน้าไปเรียนว่ายน้ำ วาดป๋าไฮด์ ทำแฮนด์เอาท์ให้นักเรียน วางแผนการสอน และลงมือจริงจังกับThesisซะที
อยากไปหาเฮียเจ้ Brett ที่ London ไปหาเพื่อนที่ญี่ปุ่นพร้อมดื่มOsakeด้วยกัน และไปกรุงเวียนเทียนที่ลาวทานบาเกตต์กับกาแฟที่นั่นจังเลย ต้อนนี้ยังทำไม่ได้ ไปทางจินตนาการก่อนแล้วกัน ที่สำคัญไปเชียงใหม่มาแล้วสองครั้ง^_^ มีกาแฟทุกกระเบียดนิ้ว อร่อยด้วย ผู้คนก้อน่ารักเนอะ ชอบเชียงใหม่จั๊ดนั๊กล่ะก่ะ
เรากลับไปช่วยพี่ที่โรงเรียนเก่าสอนได้อาทิตย์หนึ่งแล้วล่ะ มีนักเรียนญี่ปุ่น และก้อออสเตรเลีย น่ารักทั้งคู่เลย หรือว่ามันเป็นชะตา ที่ต้องเรียนภาญี่ปุ่นซะทีนะ มันชวนให้คิดถึงรอยยิ้มป๋าYoshikiจังเลย หวังว่าคงได้พบป๋าโยเหมือนที่ได้กอดเฮีนเจ้Brettนะ
ก้อถ้ามีนักเรียนใหม่เข้ามาอีก ไปเลี้ยงน้องๆที่บ้านราชวิถีดีกว่า ชวนแก๊งตัวเล็กไปด้วย เดือนนี้ก้อทำบุญให้น้องเบลสส์ กับอาคารสมเด็จพระเทพฯท่าน ซื้อ L'Arc เรียนว่ายน้ำ ซื้อขนมให้นักเรียน ซื้อหนังสือให้น้องเบลสส์ ใส่กรอบรุ่นพี่ GACKT san ไปอยุธยากับเพื่อนๆครูวาส และซื้อป๋าไฮด์แผ่นใหม่ด้วย BMWรอไปก่อนนะ เตาเผาให้วัดที่บ้านด้วย จะตั้งใจทำงานคับ ไม่ใช่นางงามจักรวาล แต่ก้อรักเด็กได้คับ^_^
น้องเบลสส์เพิ่งจะอายุครบหกเดือนครึ่ง คงต้องหัดเดิน หกล้ม ลองผิดลองถูก เจอะเจอน้ำตาอีกมากมายในโลกของธุรกิจของการศึกษา ที่มาพร้อมกับความฝันของเรา แต่ถ้ามีBrettอยู่ข้างๆ และป๋าๆฝั่งJapan ก้ออุ่นใจตลอดคับซึ้งอีกแล้ว>_< ซ้อมต้าร์เสร็จก็นั่งสบตารุ่นพี่ เผื่อความสวยของรุ่นพี่ มันจะแผ่กิ่งก้านมาทางเรามั่ง ทำงานต่อดีกว่า หิวจังเลย^_- คิดว่าน้องฮาน่าจัง คงจะมีอะไรให้ทานก่อนนอนนะ
บอกรักป๋าๆอย่างแมนๆแล้วกัน Haido san to Laruku mo, aishiteru yo!
รักนะเด็กโง่ Ja ne!
ไม่มีชื่อเรื่อง
กาแฟแก้วที่สอง ที่คาดว่าหากส่งเข้าประกวดคงชนะระดับ ISO:2010 ประเภทห้ามหลับ กำลังเริ่มทำงาน เวลาประมาณนี้ อาทิตย์นี้ก็ยุ่งๆ ห่วงโน่น ห่วง(หนี้-_-)นี่เต็มไปหมดเป็นต้นว่า
ห่วงแรกเฮียเจ้ Brett จะออกอัลบั้มใหม่มาอีกล่ะ ขยันมากไปหรือเปล่าเนี่ย แต่ยังไงก็รอนะ รักเฮียเสมอ ถึงเสียงจะแหบแห้ง ขนาดไหนเฮียเจ้ก้อยังเป็นที่หนึ่งเสมอ^_^
ห่วงที่สอง คิดมาพันรอบแล้วว่าจะซื้อ L'Arc:Best Album ดีมั๊ย ชอบไม่กี่เพลงเอง กายทิพย์อยู่ที่เบลสส์แล้ว คาดว่าตัวเป็นๆปกขาวๆนั่น น่าจะมาเร็วๆนี้ ถ้าไม่โดนแฟน L'Arc แกล้งฉกไปซะก่อน-_-
ส่วนรุ่นพี่ GACKT ซัง ไม่ซื้อว้อย รูปน่ะวาดแต่ไม่ซื้อเด็ดขาด เพราะแฟนๆรุ่นพี่มีมากโข ขนาดวันเกิดตัวเองยังไม่เว้นขายของเลยอ่ะ จะรวยไปถึงไหนอ่ะรุ่นพี่
ห่วงถัดมา Thesis ครับ จะปั่นทีไร ไม่ก้อหวัดลง หรืองานเข้าตลอด จะเรียนกี่ปียะหล่อน>_<รักรามฯมากเกินไปหรือเปล่า แต่ภายในเดือนนี้คงมีอะไรดีขึ้นแน่นอน ฟันธง! ห่วงต่อมายังคิดไม่ออกอ่ะ บางทีก้อขำฝืดๆกับตัวเอง ชีวิตคนเรานี่ก้อแปลก บางครั้งก้อสมองทึบ ใช้เวลามากมายเหลือเกินที่จะได้รู้บางสิ่งในชีวิตที่เค้าว่า คนเรามักโง่ก่อนฉลาด ท่าจะจริงอย่างแรงแฮะ
ส่วนกำลังใจก้อดีขึ้นมาก ทั้งเรื่อง งาน เงิน และเรื่องเรียน สงสัยองค์ครูลงแล้วมั้งเนี่ย ทำไงได้ทั้งชื่อ ทั้งแรงบันดาลใจ ครูให้มาทั้งนั้น ขอบคุณค่า... แต่ไม่เข้าใจ ทำไมต้องส่ง A-Z มาให้ด้วย>_< วันนี้เลยต้องเป็นยัยบ้าหอบฟางหาซื้อปีโป้กะเวเฟอร์ให้นักเรียนซ้า ตัดใจยังไม่ไปเดอะมอลล์ กลัวถลาเข้าไปคว้า L'Arc มาแนบอก แกลบและกระปุกออมสิน มีไว้เพื่ออิเจ้คนเดียวเท่านั้น
เราคงเป็นคนเดียวในกรุงเทพฯมั๊ยน้า ที่ไม่รู้ว่าวันนี้ หล่อใหญ่เค้าประกาศให้เป็นวันหยุด ก็เสธไก่อูท่านไม่ได้โผล่มาตอนละครเล่นนิ นู๋เลยไม่รู้ บ้านไม่มีทีวีด้วย ไปทำงานเฉยเลย^_^ ไปเดินเจเจดีกว่า ถ้าฝนไม่ตก บางทีอาจจะเจอนักเรียนที่นั่น ก้อเห็นบอกจะไปเดินเหมือนกัน นักเรียนญี่ปุ่นทุกคนก้อน่ารักนะ เรารู้สึกเหมือนได้นั่งสอนใต้ต้นซากุระเลย สุโค่ยเนะ!
ครูเหรอ ความหมาย คงอธิบายได้ยากสสส์ตลอดหกปีนี่ล่ะมั้ง เป็นอาชีพน้ำซึมบ่อทรายจริงๆ แต่ก้อมีอะไรให้ปลื้มได้ตลอด ดีใจที่เห็นนักเรียน ทั้งโข่ง ไม่โข่ง และตัวเล็กๆพูดได้ ถึงตอนนี้ก้อพอเข้าใจว่า ทำไม อ.ป๋องถึงมาเข้าฝันเมื่อสองสามคืนก่อน ครูคืออีกความหมายหนึ่งของชีวิต นริศราเหรอ?แล้วทำไม นริศราต้องรู้จักBrett กับ ป๋า Yoshiki ด้วยน๊า ไม่เข้าใจ?
ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะที่ คนที่รักการฟังเพลงสุดหัวใจ กลายเป็นคนคิดมากในชีวิต ณ ตอนนี้(พอกันทั้งรุ่นพี่ รุ่นน้อง ประโยคนี้นู๋ยื้ม รุ่นพี่ GACKT san มาอ่ะคับ มันเท่ห์ดี^_<) ก้อไม่รู้ว่าจะสานต่อเจตนารมณ์อ.ป๋องได้นานถึงเมื่อไหร่ แต่จะทำให้ดีที่สุดคับ หรือจนกว่านักเรียนเค้าไม่ต้องการโน่นแหละ ถึงจะแขวน white board ชีมั่นใจสุดๆจริงๆนะ จัดไป!
ชีวิตในตอนนี้ก้อโอเคนะ แต่ยังชอบ pepsi max อยู่ถึงแม้จะไม่ได้ค่าประชาสัมพันธ์เลยซักบาทก้อตาม และช่วงนี้เราเลิกสอยเบียร์สิงห์ฝากเพื่อนสักพัก โกรธอย่างแรง ที่ริปันใจให้กับ MU ทำไมถึงทำกับ LiverPool ได้ลงคอ>_< จบด้วยภาษาไทยวันละคำก้อแล้วกัน"กระเป๋าแบน แฟนทิ้ง" หรือ "No Money No Honey"
oyasumi nasai!
ห่วงแรกเฮียเจ้ Brett จะออกอัลบั้มใหม่มาอีกล่ะ ขยันมากไปหรือเปล่าเนี่ย แต่ยังไงก็รอนะ รักเฮียเสมอ ถึงเสียงจะแหบแห้ง ขนาดไหนเฮียเจ้ก้อยังเป็นที่หนึ่งเสมอ^_^
ห่วงที่สอง คิดมาพันรอบแล้วว่าจะซื้อ L'Arc:Best Album ดีมั๊ย ชอบไม่กี่เพลงเอง กายทิพย์อยู่ที่เบลสส์แล้ว คาดว่าตัวเป็นๆปกขาวๆนั่น น่าจะมาเร็วๆนี้ ถ้าไม่โดนแฟน L'Arc แกล้งฉกไปซะก่อน-_-
ส่วนรุ่นพี่ GACKT ซัง ไม่ซื้อว้อย รูปน่ะวาดแต่ไม่ซื้อเด็ดขาด เพราะแฟนๆรุ่นพี่มีมากโข ขนาดวันเกิดตัวเองยังไม่เว้นขายของเลยอ่ะ จะรวยไปถึงไหนอ่ะรุ่นพี่
ห่วงถัดมา Thesis ครับ จะปั่นทีไร ไม่ก้อหวัดลง หรืองานเข้าตลอด จะเรียนกี่ปียะหล่อน>_<รักรามฯมากเกินไปหรือเปล่า แต่ภายในเดือนนี้คงมีอะไรดีขึ้นแน่นอน ฟันธง! ห่วงต่อมายังคิดไม่ออกอ่ะ บางทีก้อขำฝืดๆกับตัวเอง ชีวิตคนเรานี่ก้อแปลก บางครั้งก้อสมองทึบ ใช้เวลามากมายเหลือเกินที่จะได้รู้บางสิ่งในชีวิตที่เค้าว่า คนเรามักโง่ก่อนฉลาด ท่าจะจริงอย่างแรงแฮะ
ส่วนกำลังใจก้อดีขึ้นมาก ทั้งเรื่อง งาน เงิน และเรื่องเรียน สงสัยองค์ครูลงแล้วมั้งเนี่ย ทำไงได้ทั้งชื่อ ทั้งแรงบันดาลใจ ครูให้มาทั้งนั้น ขอบคุณค่า... แต่ไม่เข้าใจ ทำไมต้องส่ง A-Z มาให้ด้วย>_< วันนี้เลยต้องเป็นยัยบ้าหอบฟางหาซื้อปีโป้กะเวเฟอร์ให้นักเรียนซ้า ตัดใจยังไม่ไปเดอะมอลล์ กลัวถลาเข้าไปคว้า L'Arc มาแนบอก แกลบและกระปุกออมสิน มีไว้เพื่ออิเจ้คนเดียวเท่านั้น
เราคงเป็นคนเดียวในกรุงเทพฯมั๊ยน้า ที่ไม่รู้ว่าวันนี้ หล่อใหญ่เค้าประกาศให้เป็นวันหยุด ก็เสธไก่อูท่านไม่ได้โผล่มาตอนละครเล่นนิ นู๋เลยไม่รู้ บ้านไม่มีทีวีด้วย ไปทำงานเฉยเลย^_^ ไปเดินเจเจดีกว่า ถ้าฝนไม่ตก บางทีอาจจะเจอนักเรียนที่นั่น ก้อเห็นบอกจะไปเดินเหมือนกัน นักเรียนญี่ปุ่นทุกคนก้อน่ารักนะ เรารู้สึกเหมือนได้นั่งสอนใต้ต้นซากุระเลย สุโค่ยเนะ!
ครูเหรอ ความหมาย คงอธิบายได้ยากสสส์ตลอดหกปีนี่ล่ะมั้ง เป็นอาชีพน้ำซึมบ่อทรายจริงๆ แต่ก้อมีอะไรให้ปลื้มได้ตลอด ดีใจที่เห็นนักเรียน ทั้งโข่ง ไม่โข่ง และตัวเล็กๆพูดได้ ถึงตอนนี้ก้อพอเข้าใจว่า ทำไม อ.ป๋องถึงมาเข้าฝันเมื่อสองสามคืนก่อน ครูคืออีกความหมายหนึ่งของชีวิต นริศราเหรอ?แล้วทำไม นริศราต้องรู้จักBrett กับ ป๋า Yoshiki ด้วยน๊า ไม่เข้าใจ?
ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะที่ คนที่รักการฟังเพลงสุดหัวใจ กลายเป็นคนคิดมากในชีวิต ณ ตอนนี้(พอกันทั้งรุ่นพี่ รุ่นน้อง ประโยคนี้นู๋ยื้ม รุ่นพี่ GACKT san มาอ่ะคับ มันเท่ห์ดี^_<) ก้อไม่รู้ว่าจะสานต่อเจตนารมณ์อ.ป๋องได้นานถึงเมื่อไหร่ แต่จะทำให้ดีที่สุดคับ หรือจนกว่านักเรียนเค้าไม่ต้องการโน่นแหละ ถึงจะแขวน white board ชีมั่นใจสุดๆจริงๆนะ จัดไป!
ชีวิตในตอนนี้ก้อโอเคนะ แต่ยังชอบ pepsi max อยู่ถึงแม้จะไม่ได้ค่าประชาสัมพันธ์เลยซักบาทก้อตาม และช่วงนี้เราเลิกสอยเบียร์สิงห์ฝากเพื่อนสักพัก โกรธอย่างแรง ที่ริปันใจให้กับ MU ทำไมถึงทำกับ LiverPool ได้ลงคอ>_< จบด้วยภาษาไทยวันละคำก้อแล้วกัน"กระเป๋าแบน แฟนทิ้ง" หรือ "No Money No Honey"
oyasumi nasai!
27 hours please!
It seems that 24 hours is not enough for me>_< three days later after the flue
ran away from me, I'm very busy for the training thoughout these two weeks.
Morever, my TO-DO lists those have not been reached yet-look for
Mashimaro, strolling at Chatujak weekend market and jogging every morning as usual-_-
Hope this coming weekend can help, at least some of them.'til soon ne!
ran away from me, I'm very busy for the training thoughout these two weeks.
Morever, my TO-DO lists those have not been reached yet-look for
Mashimaro, strolling at Chatujak weekend market and jogging every morning as usual-_-
Hope this coming weekend can help, at least some of them.'til soon ne!
Momotaro
It's raining outside and I can't sleep tonight>_<
'coz a big cup of fresh coffee in the afternoon.
It's getting start to work in me. Momo? since when
I got this nickname from my schoolmate? And I gave him for Kowashi
as his nickname back. It's getting started when I was 15 years old?
This cartoon was very popular among us (boys only)
when we were the secondary school boys and girls.
Here I went back to my memory again,
the place that Japanese thown a seed in my soul with the word
"dustugu"-to be continue after the ending in each part.
Momotaro was manliest cartoon which broadcasted on Thai
channel and published in a comic book as well. I shared this
with my friends. I was very obsessed by Momo's charactor
because he was so strong, smart, good at fighting and always be
a great friend to everyone. It's like a fix schedule after school
that I had to sit infront of tevision, staring at Him. He's my
hero up until now. I hear my crying inside when I first found him and co.
from the internet somewhere. Momo and Kowashi has been as such good
friends to eachother almost for 22 years now.Me as Momo,has got married yet.
Kowashi as Khamphong has two children- one girl and a boy. He lives happily
with his family and works for the Royal Thai Navy. I missed them at the
latest trip to Sattahiip with my best friends 'coz I had to run the training
with Bond 007 on Saturday morning>_<>
I wonder why it has to be that way? of changing.
Why everything follows the clockwise? No matter with my age.
Is it change just because "we" all want "today" or what?
Ah...Bless-TLCG will have her own banner tomorrow^_^
She's finally been growing up one more step aside with a pile of books and among the others in the city of angels-Bangkok. So life is something grows beyond the words "Dustugu"-until....this long journey reaches the end where all of my dreams access all areas.I hope that I will live happily with my mom somewhere in heaven. Ima, owaru nai yo!
Oyasumi nasai!
Deja Vu!
It's like a litlle storm that couldn't fell you down but tremble instead.
It happens to Gackt-san almost everywhere on the internet,the messages from his Dears
Dears are worrying about his health conditions because on his recently FYC tour in
Europe 16-24 July 2010, He was collapse many times during the concert.
I has got his album last year late form his former Dears in Bangkok
sold that for me.I am his massive fan for his MC-the movie.
Personally,this used to happend to Brett when Suede was disband and S.I.S
(Suede Informatin Service)was closed early year 2004. At that time I was crying a
lot.It's like I had just become their official fanclub for 3 years, they suddenly then left
me and abadoned the staffs at SIS who worked for them for years. I guesed the staffs at SIS
are always the best team work up until now, in taking care of the band's fans from all around
the world. And this was the reason why I didn't like Alex-a symbol of disband.
"When it come, it comes.When it doesn't, it doesn't.
Brett said this somewhere.I remember,I sent him a silver necklace with a little
Buddha image to encourage him after my crying while I was listening to th e songs from
"See You In The Next Life", the last CD from S.I.S. with Brett's goodbye words.
In 2010, I'm waiting for his new album.Brett looks very old but he's always 28 for me.
My life have been up and down with his music, and with this voice for almost 10 years.
Until....as long as he can sing for me, his royal support fan from far away.
Further from Yoshiki san, I wonder for Ganckt san 'coz he's one of my Japanese inspiration
of fighting, Japanese learning and enjoying the beautiful things in a lifetime through
his hard works.
Will his Dears standing by his side when he reaches 45?
Will they cry, love and encourage him with what any reasons?
etc.
Saying, I've been through that trouble times with Brett.I wish Dears will be with
Gackt san like I did with Brett.It's really nothing and also rubbish but....
it is the most romantic and beautiful time in our life.No matter we are fanboys or
fangirls, once in our life and for whatever we will have done to our beloved star who sings
and works hard for us.I wish Gackt san be well soon on his health conditions and I will support
him by my heart from far away. Saying please " be such what you are and born to be"
Karada ni ki wo stukete kadasai masu.
It happens to Gackt-san almost everywhere on the internet,the messages from his Dears
Dears are worrying about his health conditions because on his recently FYC tour in
Europe 16-24 July 2010, He was collapse many times during the concert.
I has got his album last year late form his former Dears in Bangkok
sold that for me.I am his massive fan for his MC-the movie.
Personally,this used to happend to Brett when Suede was disband and S.I.S
(Suede Informatin Service)was closed early year 2004. At that time I was crying a
lot.It's like I had just become their official fanclub for 3 years, they suddenly then left
me and abadoned the staffs at SIS who worked for them for years. I guesed the staffs at SIS
are always the best team work up until now, in taking care of the band's fans from all around
the world. And this was the reason why I didn't like Alex-a symbol of disband.
"When it come, it comes.When it doesn't, it doesn't.
Brett said this somewhere.I remember,I sent him a silver necklace with a little
Buddha image to encourage him after my crying while I was listening to th e songs from
"See You In The Next Life", the last CD from S.I.S. with Brett's goodbye words.
In 2010, I'm waiting for his new album.Brett looks very old but he's always 28 for me.
My life have been up and down with his music, and with this voice for almost 10 years.
Until....as long as he can sing for me, his royal support fan from far away.
Further from Yoshiki san, I wonder for Ganckt san 'coz he's one of my Japanese inspiration
of fighting, Japanese learning and enjoying the beautiful things in a lifetime through
his hard works.
Will his Dears standing by his side when he reaches 45?
Will they cry, love and encourage him with what any reasons?
etc.
Saying, I've been through that trouble times with Brett.I wish Dears will be with
Gackt san like I did with Brett.It's really nothing and also rubbish but....
it is the most romantic and beautiful time in our life.No matter we are fanboys or
fangirls, once in our life and for whatever we will have done to our beloved star who sings
and works hard for us.I wish Gackt san be well soon on his health conditions and I will support
him by my heart from far away. Saying please " be such what you are and born to be"
Karada ni ki wo stukete kadasai masu.
Little Power
The second training with Bond 007 this morning was okay ne.
I was in a hurry to go back home for a physical reason,finally,
it's the 21st of July and it is last half of the month.
The first place I stop by was Mall post office, to send
Khaochong lebels to its post box.If the luckiness greets me well,
I'd have a set of coffee for free^_^(I do hope that German could
win World Cup in the next four years too, at my age 38>_^)
The second place was Kbank where I looked for to donate some of
my money for H.R.Crown Princess Building at Ramathibodi Hospital but here,it was
not work 'coz my information too less to ask a KB-officer to help,
zannen desu ne>_<
However,it was okay at BKKBank^_^I was very proud of it, even with a small
amount and it's the fourth times I did with Bless-Language Centre and Gallery.
At any rate or reason,I feel relief and happy that my little two hands
can do a good thing for this world while I'm alive^_^
Once again, GACKT san-A CG on earth God sent drawing could be my great tutor and
Yoshiki san'll coming soon for my spirit in learning Japanese and will be hanging on
my gallery next to the green Burny MG guitar of Hide san.I framed GACKT san drawing
on his latest birthday...whenever I stare at him, he reminds me a lot about Brett
who is always 28 for me^_^even Brett doesn't care botox at all>_< It'd be good
enough if West meets East sometimes.Let's imagine the greatest thing we'll have
at the middle from both sides.I can't wait for Brett's new album!Eating so much this
evening after the group training was over. Guess,I need lots of energy for my
physical body-a monthly period session-_- I can't run my diet during my female
task.I'll bet any ladyboy who request to have it as a usual girl, they can't bear
this session like us,the iron women.A few days before its session begins you'll feel
like:
You are wanting to eat somethings super strange such as sour, salty or
hot food even a few month with those trees, clouds or even the stars at night-_-
I can't imagine when I pregnant!Nope to get married!
You'll easily lost your temple in unlogical way>_<
You'll eat a lot and become a very sensitive person >_<
That's why this world is so beautiful to have a greatest creature as a Mom God
given.I've already missed my mother-_- Bachelor life is something sweet as if
chocolade but I love Weiss Wiener.It's abig deal for me to have either girlfriend or
boyfriend-_-forever poor Tim.
Ah...having to fight with many plans tonight,I have to do a translation of
Gackt san fangirls's blog from English into Thai 'coz my Japanese is very
crack;besides,there's no exist on Timlish too),teaching, drawing, and reading plan
before go to bed...but I'm hungry again! Tabetai desu!
I was in a hurry to go back home for a physical reason,finally,
it's the 21st of July and it is last half of the month.
The first place I stop by was Mall post office, to send
Khaochong lebels to its post box.If the luckiness greets me well,
I'd have a set of coffee for free^_^(I do hope that German could
win World Cup in the next four years too, at my age 38>_^)
The second place was Kbank where I looked for to donate some of
my money for H.R.Crown Princess Building at Ramathibodi Hospital but here,it was
not work 'coz my information too less to ask a KB-officer to help,
zannen desu ne>_<
However,it was okay at BKKBank^_^I was very proud of it, even with a small
amount and it's the fourth times I did with Bless-Language Centre and Gallery.
At any rate or reason,I feel relief and happy that my little two hands
can do a good thing for this world while I'm alive^_^
Once again, GACKT san-A CG on earth God sent drawing could be my great tutor and
Yoshiki san'll coming soon for my spirit in learning Japanese and will be hanging on
my gallery next to the green Burny MG guitar of Hide san.I framed GACKT san drawing
on his latest birthday...whenever I stare at him, he reminds me a lot about Brett
who is always 28 for me^_^even Brett doesn't care botox at all>_< It'd be good
enough if West meets East sometimes.Let's imagine the greatest thing we'll have
at the middle from both sides.I can't wait for Brett's new album!Eating so much this
evening after the group training was over. Guess,I need lots of energy for my
physical body-a monthly period session-_- I can't run my diet during my female
task.I'll bet any ladyboy who request to have it as a usual girl, they can't bear
this session like us,the iron women.A few days before its session begins you'll feel
like:
You are wanting to eat somethings super strange such as sour, salty or
hot food even a few month with those trees, clouds or even the stars at night-_-
I can't imagine when I pregnant!Nope to get married!
You'll easily lost your temple in unlogical way>_<
You'll eat a lot and become a very sensitive person >_<
That's why this world is so beautiful to have a greatest creature as a Mom God
given.I've already missed my mother-_- Bachelor life is something sweet as if
chocolade but I love Weiss Wiener.It's abig deal for me to have either girlfriend or
boyfriend-_-forever poor Tim.
Ah...having to fight with many plans tonight,I have to do a translation of
Gackt san fangirls's blog from English into Thai 'coz my Japanese is very
crack;besides,there's no exist on Timlish too),teaching, drawing, and reading plan
before go to bed...but I'm hungry again! Tabetai desu!
เมนู ลดความอ้วน
เมนูวันนี้ รู้สึกว่ากรูไม่อยากกินแกงใต้วันนี้อ่ะ กินทุ้กวันแม่ค้าซอยนี้ทำอย่างอื่นไม่เป็นรึไง>_<
แล้วก็เดินลัดเลาะไปตาม คลองแสนแสบยามเช้า อื้ม...กลิ่นน้ำจากคลอง ผสมกับหยดน้ำที่
กระเด็นมาจากเรือชิ่งตอนเช้าๆ ชั่วโมงเร่งด่วน สาวออฟฟิศบ้างก็สวมกางเกง บ้างก็สวมกระโปรง
รองเท้า...ส้นสูง ก้าวขึ้นเรือฉับๆ ไม่ถึงสิบนาที มันช่างเป็นภาพที่สวยงามเสียนี่กระไร และคงหา
ที่ไหนไม่ได้นอกจาก ที่นี่...กูเกิ้ลหากับข้าวดีกว่า เดินผ่านร้านป้าไข่เจียว...ไม่เอา เด๋วอ้วน
แล้วก็มาถึงร้านขายกล้วยทอดใกล้ๆกัน...กินทำไมไม่อยู่ท้อง อ้วนอีกต่างหาก
ร้านแกงใต้เมืองคอน...เมนูน่าสนใจอ่ะแต่...ในซอยที่เพิ่งหลบมา ก็มีขายนิ
มาถึงร้านอาหารเหนือ...ทั้งมัน ทั้งจืดน๊า แถมไม่ค่อยเผ็ด...อึ้งสักพัก จัดมาเลยพี่หนูหิวจัด
สนธิสัญญาทุกฉบับเผาทิ้งเลย ไว้น้ำหนักขึ้น ค่อยร่างกันใหม่ ตอนนี้จัดมาให้หนักเลย
และแล้วเช้านี้ก็ เลยได้อาหารเหนือมาสองอย่าง กล้วยทอดร้านป้า และไข่เจียวพิเศษโลด
ตั้งแต่ต้นท่าเรือ ยันเกือบปลายซอย รู้เอาไว้นะเธอว์ ชั้นทำกับข้าวไม่เก่ง กลัวอ้วน แต่
อยากหุ่นดีเหมือนรุ่นพี่แก็กต์ itada kimasu!
แล้วก็เดินลัดเลาะไปตาม คลองแสนแสบยามเช้า อื้ม...กลิ่นน้ำจากคลอง ผสมกับหยดน้ำที่
กระเด็นมาจากเรือชิ่งตอนเช้าๆ ชั่วโมงเร่งด่วน สาวออฟฟิศบ้างก็สวมกางเกง บ้างก็สวมกระโปรง
รองเท้า...ส้นสูง ก้าวขึ้นเรือฉับๆ ไม่ถึงสิบนาที มันช่างเป็นภาพที่สวยงามเสียนี่กระไร และคงหา
ที่ไหนไม่ได้นอกจาก ที่นี่...กูเกิ้ลหากับข้าวดีกว่า เดินผ่านร้านป้าไข่เจียว...ไม่เอา เด๋วอ้วน
แล้วก็มาถึงร้านขายกล้วยทอดใกล้ๆกัน...กินทำไมไม่อยู่ท้อง อ้วนอีกต่างหาก
ร้านแกงใต้เมืองคอน...เมนูน่าสนใจอ่ะแต่...ในซอยที่เพิ่งหลบมา ก็มีขายนิ
มาถึงร้านอาหารเหนือ...ทั้งมัน ทั้งจืดน๊า แถมไม่ค่อยเผ็ด...อึ้งสักพัก จัดมาเลยพี่หนูหิวจัด
สนธิสัญญาทุกฉบับเผาทิ้งเลย ไว้น้ำหนักขึ้น ค่อยร่างกันใหม่ ตอนนี้จัดมาให้หนักเลย
และแล้วเช้านี้ก็ เลยได้อาหารเหนือมาสองอย่าง กล้วยทอดร้านป้า และไข่เจียวพิเศษโลด
ตั้งแต่ต้นท่าเรือ ยันเกือบปลายซอย รู้เอาไว้นะเธอว์ ชั้นทำกับข้าวไม่เก่ง กลัวอ้วน แต่
อยากหุ่นดีเหมือนรุ่นพี่แก็กต์ itada kimasu!
What's wrong with Bless?
Once I want to scream like fangirls- down to death, when I heard some of my friends comment on my website.
They said it's an entertainment or quite inperson site which is not belong to Thai school, my business>_<
Your could be the first site reccorded by Guinness Book, the evil told me^_^ ishoo ni igimashoo ne!
I propably change Bless-thailanguageGallery to Brett-ThailanguageGallery! to respect the majority>_<
But what's left to be proud?
They said it's an entertainment or quite inperson site which is not belong to Thai school, my business>_<
Your could be the first site reccorded by Guinness Book, the evil told me^_^ ishoo ni igimashoo ne!
I propably change Bless-thailanguageGallery to Brett-ThailanguageGallery! to respect the majority>_<
But what's left to be proud?
Thanks for all the smiles
FORDEAR
I've received a lot of congratulations from my DEARS.
Thank you so much.
There were so many wonderful smiles in your emails,
and there were so many interesting emails of
people making cakes, celebrating
and taking photos of parties without me.
Right now I'm in hospital on an IV.
"Even on my birthday…?"
somehow it's laughable. Ahahaha.
But I don't mind a birthday like this.
Because I was able to have a wonderful birthday
receiving courage and words of thanks from so many people.
Hospital makes me remember so many things.
The white ceiling I was always staring at as a child
is still vividly burnt into my mind
I guess because that was such a difficult time…
Now, even though I'm looking at the white ceiling, I can see the sky.
It's because I'm living knowing what I must do.
That is true happiness.
No matter how tough it is
No matter how much it hurts
If there is a place they hope to struggle towards, people can walk.
There are those who smile at me in the middle of such a journey.
There is I who can only walk one more step through those smiles.
There is no greater happiness.
It's a life accompanied by pain, for sure.
It's a life burdened by sadness, for sure.
That is why people can be kind, can be strong.
No one can measure how much time they have left
but, this life is limited
therefore, I want to burn in this moment.
"When will those who aren't serious now
ever become serious?"
I whisper these words to myself.
How much longer can I keep pushing on everyone's backs?
Ahaha.
Until my dying day*!!!
Thanks everyone.
GACKT
Credit to:http://amaiakuyume.livejournal.com/157453.html?thread=1253389
ขอบคุณสำหรับทุกๆรอยยิ้ม
FORDEAR
ผมได้รับความแสดงความยินดีมากมายจากแฟนคลับ ขอบคุณมากครับ
มีรอยยิ้มวิเศษสุดหลายๆรอยยิ้มในอีเมล และอีเมลน่าสนใจหลายๆอัน ที่ผู้คนทำเค้ก งานเลี้ยงฉลอง และถ่ายรูปโดยไม่มีผม
ตอนนี้ผมอยู่โรงพยาบาล กำลังให้ยาทางเส้นโลหิต
“แม้ในวันเกิดของผมอ่ะนะ?” ยังไงก็ยังหัวเราะได้น่ะ (หัวเราะ)
แต่ผมไม่รังเกียจวันเกิดแบบนี้หรอกนะ
เพราะว่าผมยังสามารถมีวันเกิดที่วิเศษ รับความกล้าหาญ และคำขอบคุณต่างๆจากผู้คนมากมาย
โรงพยาบาลทำให้ผมนึกถึงหลายๆอย่าง
เพดาลสีขาวที่ผมเคยมองเสมอ เมื่อตอนผมเป็นเด็ก ยังคงลุกโชนในความรู้สึกผม
ผมเดาว่านั่นคงเป็นช่วงเวลาที่ลำบาก
ณ ตอนนี้ แม้ผมกำลังมองเพดาลสีขาว ผมเห็นท้องฟ้า
นั่นก็เพราะ ผมรู้ว่า ผมมีชีวิตอยู่เพื่อจะต้องทำอะไร
นั่นคือความสุขที่แท้จริงยังไงล่ะ
ไม่ว่ามันจะยุ่งยากสักแค่ไหน
ไม่ว่ามันมันจะเจ็บปวดขนาดไหน
ถ้ามีที่ ที่เราหวังที่จะต่อสู้ไปข้างหน้า เรายังคงสู้ต่อไป
มีผู้คนเหล่านั้นยิ้มให้ผม ในระหว่างการเดินทางนี้
มีเพียงผมคนเดียวเท่านั้น ที่จะเดินก้าวไป ผ่านรอยยิ้มเหล่านั้น
ไม่มีความสุขใดยิ่งใหญ่กว่า
แน่นอน ชีวิตประกอบไปด้วยความทุกข์
แน่นอน ภาระหนักของชีวิตนั้น เป็นด้วยความเศร้าโศก
นั่นคือทำไม ผู้คนถึงได้อ่อนโยน ผู้คนถึงได้แข็งแกร่ง
ไม่มีใครจะวัดได้ว่า พวกเขามีเวลาเหลือเท่าไหร่
แต่...ชีวิตนี้น่ะจำกัด ดังนั้นผมต้องการที่จะใช้ช่วงเวลานี้
“เมื่อไหร่กันนะ คนนั้น คนที่จะไม่เคยเคร่งเครียด เริ่มเคร่งเครียดแล้วขณะนี้?”
ผมกระซิบคำเหล่านั้นกับตัวเอง
อีกนานเท่าไหร่ที่ผมจะยังสามารถหนุนหลังทุกๆคน?
อ่า....จนกระทั่งถึงวันตายจากกันโน่นแหละ!!!
ขอบคุณทุกๆคนมากครับ
แก็กต์
Translated by Tim-Bless Drawing Gallery
I've received a lot of congratulations from my DEARS.
Thank you so much.
There were so many wonderful smiles in your emails,
and there were so many interesting emails of
people making cakes, celebrating
and taking photos of parties without me.
Right now I'm in hospital on an IV.
"Even on my birthday…?"
somehow it's laughable. Ahahaha.
But I don't mind a birthday like this.
Because I was able to have a wonderful birthday
receiving courage and words of thanks from so many people.
Hospital makes me remember so many things.
The white ceiling I was always staring at as a child
is still vividly burnt into my mind
I guess because that was such a difficult time…
Now, even though I'm looking at the white ceiling, I can see the sky.
It's because I'm living knowing what I must do.
That is true happiness.
No matter how tough it is
No matter how much it hurts
If there is a place they hope to struggle towards, people can walk.
There are those who smile at me in the middle of such a journey.
There is I who can only walk one more step through those smiles.
There is no greater happiness.
It's a life accompanied by pain, for sure.
It's a life burdened by sadness, for sure.
That is why people can be kind, can be strong.
No one can measure how much time they have left
but, this life is limited
therefore, I want to burn in this moment.
"When will those who aren't serious now
ever become serious?"
I whisper these words to myself.
How much longer can I keep pushing on everyone's backs?
Ahaha.
Until my dying day*!!!
Thanks everyone.
GACKT
Credit to:http://amaiakuyume.livejournal.com/157453.html?thread=1253389
ขอบคุณสำหรับทุกๆรอยยิ้ม
FORDEAR
ผมได้รับความแสดงความยินดีมากมายจากแฟนคลับ ขอบคุณมากครับ
มีรอยยิ้มวิเศษสุดหลายๆรอยยิ้มในอีเมล และอีเมลน่าสนใจหลายๆอัน ที่ผู้คนทำเค้ก งานเลี้ยงฉลอง และถ่ายรูปโดยไม่มีผม
ตอนนี้ผมอยู่โรงพยาบาล กำลังให้ยาทางเส้นโลหิต
“แม้ในวันเกิดของผมอ่ะนะ?” ยังไงก็ยังหัวเราะได้น่ะ (หัวเราะ)
แต่ผมไม่รังเกียจวันเกิดแบบนี้หรอกนะ
เพราะว่าผมยังสามารถมีวันเกิดที่วิเศษ รับความกล้าหาญ และคำขอบคุณต่างๆจากผู้คนมากมาย
โรงพยาบาลทำให้ผมนึกถึงหลายๆอย่าง
เพดาลสีขาวที่ผมเคยมองเสมอ เมื่อตอนผมเป็นเด็ก ยังคงลุกโชนในความรู้สึกผม
ผมเดาว่านั่นคงเป็นช่วงเวลาที่ลำบาก
ณ ตอนนี้ แม้ผมกำลังมองเพดาลสีขาว ผมเห็นท้องฟ้า
นั่นก็เพราะ ผมรู้ว่า ผมมีชีวิตอยู่เพื่อจะต้องทำอะไร
นั่นคือความสุขที่แท้จริงยังไงล่ะ
ไม่ว่ามันจะยุ่งยากสักแค่ไหน
ไม่ว่ามันมันจะเจ็บปวดขนาดไหน
ถ้ามีที่ ที่เราหวังที่จะต่อสู้ไปข้างหน้า เรายังคงสู้ต่อไป
มีผู้คนเหล่านั้นยิ้มให้ผม ในระหว่างการเดินทางนี้
มีเพียงผมคนเดียวเท่านั้น ที่จะเดินก้าวไป ผ่านรอยยิ้มเหล่านั้น
ไม่มีความสุขใดยิ่งใหญ่กว่า
แน่นอน ชีวิตประกอบไปด้วยความทุกข์
แน่นอน ภาระหนักของชีวิตนั้น เป็นด้วยความเศร้าโศก
นั่นคือทำไม ผู้คนถึงได้อ่อนโยน ผู้คนถึงได้แข็งแกร่ง
ไม่มีใครจะวัดได้ว่า พวกเขามีเวลาเหลือเท่าไหร่
แต่...ชีวิตนี้น่ะจำกัด ดังนั้นผมต้องการที่จะใช้ช่วงเวลานี้
“เมื่อไหร่กันนะ คนนั้น คนที่จะไม่เคยเคร่งเครียด เริ่มเคร่งเครียดแล้วขณะนี้?”
ผมกระซิบคำเหล่านั้นกับตัวเอง
อีกนานเท่าไหร่ที่ผมจะยังสามารถหนุนหลังทุกๆคน?
อ่า....จนกระทั่งถึงวันตายจากกันโน่นแหละ!!!
ขอบคุณทุกๆคนมากครับ
แก็กต์
Translated by Tim-Bless Drawing Gallery
Otanjoobi omendetoo gozaimasu Gackt san!
ขอนอกใจเฮียเจ้ Brett สักวัน เพราะว่าเผารุ่นพี่มามากอักโข วันนี้เป็นวันเกิดครบรอบ 37ขวบ/ขวด ขอให้รุ่นพี่ Gackt san สวยวันหล่อคืน no more plastic surgery!เพราะแค่นี้ก็หล่อเกินพอแล้ว มีอีก...ขอให้มีแรงร้องเพลงไปอีก สักร้อยๆปี แข่งกับป๋าเบิร์ด ณ ไทยแลนด์ ให้รู้แว้ว รู้รอดไปเลย หรือจนกว่ารุ่นน้องคนนี้ จะฟังภาษาญี่ปุ่นออกเทอญ...สาธุ
May Your Day Be Filled With Joys, Happiness and Good Health Condition.
Thanks For All of Your Hard Works For Your Fans+Dears,From the Past'til
The Present and in The Future!Honto ni Arigatou Gozaimasu!
มีแสงแดดอ่อน คล้ายๆแสงหลังฝนตก ส่องผ่านม่านสีเขียวอ่อนที่หน้าต่างบานยาว ทะลุเข้ามาในห้องส่องถึงรูปด้านตรงข้าม ที่แขวนสูงจากพื้นห้องถึงสองเมตร รูปน้อง Cloud:FFVIIมีลมพัดจากน้าต่างหลังบ้านเข้ามา ห้องดูเหมือนวังมังกรเลย เขียวอ่อนใส และเงียบ หนังสือกองพะเนิน วางเรียงราย
อยู่บนโต๊ะ พร้อมด้วยเก้าอี้ฟันปลาสี่ตัว ที่รายล้อมโต๊ะขนาด2x4ฟุต หนึ่งในนั้นห่างจากโต๊ะประมาณสองฟุต...รอคนนั่ง
...อืม ได้เวลาท่องศัพย์อีกแล้วสิเรา
กลับบ้านหาพ่อทริปนี้ หลายอย่างเปลี่ยนไปไม่เว้นแม้แต่อายุตัวเราเอง>_< แม่ก็อยู่บนสวรรค์โน่น คิดถึงแม่จังเล้ย สิ่งที่เปลี่ยนไปเช่นว่า กรูยังหาแควนไปหลอกชาวบ้านไม่ได้เลย
ชั้นเด็กfbนะยะ มีที่รักเพิ่มมาอีกสามคน เฮีย Gackt ป๋า HYDE และ ป๋าโย รวมๆกับเฮียเจ้ Brett ก็เป็นหนึ่งหนุ่ม กับสามลุงพอดี มีอีก สอบหัวข้อผ่านแล้ว ^0^ เย้ ทีนี้ก็เหลือแค่ว่าจะทำยังไงให้จบไวไว ควิก (-_-) It’s a burden ne!
อะไรๆก็ไม่เหมือนเดิม แล้วไงล่ะ พูดยากอ่ะ มันเหมือนประเภทว่า Same Same But Different ทำนองนั้นคือแฮคตังค์เฮียน้อยในรอบเสิบห้าปี พี่ชายคนเล็กน่าจะภูมิใจกับไอ้น้องคนนี้นะเนี่ย ตอนมาเรียนใหม่ๆ เข้าปีหนึ่ง พี่เค้าให้ใช้ฟรี เพราะยังเด็ก ตอนนี้ต้องแฮคเพราะโตแล้วประมาณนั้นอ่ะ(-_^)
ชีวิตไม่ว่าจะอยู่ในกรุงเทพฯ หรือที่ไหนๆ มีขึ้น มีลงเสมอ ต้องอดทน ทนอด(โดยเฉพาะวันสิ้นเดือนโฮก) สู้ต่อไป^_^ ยังโชคดีที่มีพ่อคอยให้กำลังใจเสมอมา ป.ตรียันป.โท ท่าทางพ่อจะไม่สนลูกเขย ลูกสะใภ้จริงๆแฮะ นี่เป็นเหตุผลหรือเปล่าที่เรามีเหล่าลุงๆในโลกอีกฟากหนึ่งในคอลเล็คชั่น (^_^)
แต่...ท่านพ่อคับ ป.เอกไม่เอานะขอร้อง ทั่นพ่ออย่ารีเฟสเด็ดขาด แค่นี้ก็หนาวพอแล้วคับพี่น้องคับ มีเพื่อนดีๆไว้ให้ไถ เวลาคลื่นลงมีคนดีๆหลายๆคนที่กรุงเทพฯคอยให้กำลังใจ บอกลูกๆทุกรูปใน Bless Drawing Gallery ว่า Give up ja nai ne!
จะพยายามประคับประคอง สาวน้อยสุดสวย นามว่าน้อง Blessให้ดีที่สุด ลงทุนลงแรงกับน้องเค้าเยอะ และจะดูแลต่อไปอ่ะคับ Ishoo ni ganbarimasu ne! ^_^
หวังว่าจะได้สร้างอะไรดีๆที่เป็นประโยชน์ให้กับเด็กๆที่บ้านเกิด หรือเพื่อสังคมในช่วงที่ตัวเองพร้อมอ่ะคับ That’s my life at the moment,the 16th year in the city of angels-Bangkok.
I’ll Survive he..he..
Mata ne!
ชั้นเด็กfbนะยะ มีที่รักเพิ่มมาอีกสามคน เฮีย Gackt ป๋า HYDE และ ป๋าโย รวมๆกับเฮียเจ้ Brett ก็เป็นหนึ่งหนุ่ม กับสามลุงพอดี มีอีก สอบหัวข้อผ่านแล้ว ^0^ เย้ ทีนี้ก็เหลือแค่ว่าจะทำยังไงให้จบไวไว ควิก (-_-) It’s a burden ne!
อะไรๆก็ไม่เหมือนเดิม แล้วไงล่ะ พูดยากอ่ะ มันเหมือนประเภทว่า Same Same But Different ทำนองนั้นคือแฮคตังค์เฮียน้อยในรอบเสิบห้าปี พี่ชายคนเล็กน่าจะภูมิใจกับไอ้น้องคนนี้นะเนี่ย ตอนมาเรียนใหม่ๆ เข้าปีหนึ่ง พี่เค้าให้ใช้ฟรี เพราะยังเด็ก ตอนนี้ต้องแฮคเพราะโตแล้วประมาณนั้นอ่ะ(-_^)
ชีวิตไม่ว่าจะอยู่ในกรุงเทพฯ หรือที่ไหนๆ มีขึ้น มีลงเสมอ ต้องอดทน ทนอด(โดยเฉพาะวันสิ้นเดือนโฮก) สู้ต่อไป^_^ ยังโชคดีที่มีพ่อคอยให้กำลังใจเสมอมา ป.ตรียันป.โท ท่าทางพ่อจะไม่สนลูกเขย ลูกสะใภ้จริงๆแฮะ นี่เป็นเหตุผลหรือเปล่าที่เรามีเหล่าลุงๆในโลกอีกฟากหนึ่งในคอลเล็คชั่น (^_^)
แต่...ท่านพ่อคับ ป.เอกไม่เอานะขอร้อง ทั่นพ่ออย่ารีเฟสเด็ดขาด แค่นี้ก็หนาวพอแล้วคับพี่น้องคับ มีเพื่อนดีๆไว้ให้ไถ เวลาคลื่นลงมีคนดีๆหลายๆคนที่กรุงเทพฯคอยให้กำลังใจ บอกลูกๆทุกรูปใน Bless Drawing Gallery ว่า Give up ja nai ne!
จะพยายามประคับประคอง สาวน้อยสุดสวย นามว่าน้อง Blessให้ดีที่สุด ลงทุนลงแรงกับน้องเค้าเยอะ และจะดูแลต่อไปอ่ะคับ Ishoo ni ganbarimasu ne! ^_^
หวังว่าจะได้สร้างอะไรดีๆที่เป็นประโยชน์ให้กับเด็กๆที่บ้านเกิด หรือเพื่อสังคมในช่วงที่ตัวเองพร้อมอ่ะคับ That’s my life at the moment,the 16th year in the city of angels-Bangkok.
I’ll Survive he..he..
Mata ne!
คำถามยอดฮิตโตะจากสี่ดวงดาว1. “Tim chan ถ้าพวกไอ อายุ 50 ยังจะรักกันอยู่ไหมอ่ะ อยากรู้” คำถามรวมมิตร
“คิดอะไรไกล ขนาดนั้นอ่ะ รุ่นพี่ ยังจะคิดว่า 50 ปีตัวเองจะถือไมค์ไหวอีกเหรอ” “โอ๊ยๆ โอ๊ยๆ” โดนตบ หัวทิ่ม สี่ป๊าบดังๆงงไปสักพัก ตั้งสติขึ้นใหม่ ลูบหัวป้อยๆ “ก็ยังรักไง เช่นเฮียเจ้เป็นต้น นี่ขนาดแค่ 43 ทำตัวแก่ไปล่วงหน้าตั้ง 8-9ปี” โดนตบที่หัวอีกระรอกใหญ่ เที่ยวนี้จากเฮียเจ้คนเดียวจัดให้หนักๆ “ขอโทษค้าบ มิได้ตั้งใจ ถ้ารุ่นพี่ กับลุงๆแก่ง่อมขนาดนั้น เค้าก็ตามมาติดๆล่ะ แล้วยังจะให้ไปเกาะขอบเวทีกร๊ดให้เรอะ เคี้ยวหมากน่ะ พอได้” เที่ยวนี้ตอบแบบมั่นใจสุดๆ สี่ชายนิ่ง เริ่มคล้อยตามพยักหน้า หงึกหงัก อิอิ
2. “แล้ว คิดยังไงกับรุ่นพี่ คนนี้อ่ะ” รุ่นพี่ Gackt sanชี้ตัวเอง ตรงหัวใจพอดี จัดมาคับ
ตอนนี้ก็ยังรักรุ่นพี่อยู่คับ แต่ไม่รู้ว่า จะรักได้นานเท่าเฮียเจ้ไหม เพราะขานี้รักมานานมาก ประเภทว่าเปลี่ยนกิ๊กมาเป็นโหลๆก็ยังยึดแน่นเป็นตีนตุ๊กแกอยู่อ่ะคับ หลังรู้คำตอบรุ่นพี่ยกนิ้ว>_< เอ๊ยเล็บขึ้นกัดซะงั้น
3. “Tim chan ถ้าป๋าโยตีกลองไม่ได้อีกต่อไปล่ะ ป๋าจะยังคงเป็นไอดอลของ Tim chan อยู่อีกป่ะ”
ป๋าโยไม่ต้องกังวลหรอก ป๋าโยรวยจะตาย รวยกว่าทุกๆคนในนี้อ่ะ กินใช้ชาตินี้ยังไม่หมดเลย แน่นอนป๋าโย ยังคงเป็นไอดอลของ Tim chan เสมอไม่เชื่อ ถามเฮียเจ้ดูดิ....อึ้งคับอึ้ง พลันหันสบตากับเฮียเจ้โดยตรง ถามสุดฤทธิ์ เฮียเจ้บ่นเป็นหมีกินผึ้ง มรึงโยนมาทางนี้ทำไมฟะ “I can’t speak Japanese”
4. “ป๋าไฮด์ ไม่มีคำถาม เพราะรู้ว่า กรูตกกระป๋องไปนานละ ตั้งแต่มันเจอ Gach chan” ตั้งหน้าตั้งตากินต่อไป เกิดมาตัวเล็ก มีกรรมก็งี้ละ กินดีกว่า แต่...ช่วยไม่ได้ พระเจ้าส่งมาให้สวย มีสเน่ห์ หื่น...ไอ้ติ๋มโดนตบหัวอีกรอบ รังแกคนไซส์เดียวกันเหรอป๋า
ปล.ไม่ย้อม เฮียเจ้คนเดียว กินไปหน้านึง >_
?u?n?i?d?entified Photo of Tim chan
ราศีมังกรโดยกำเนิด รูปนี้ตัดต่อสุดฤทิ์ เพราะไม่อยากทำร้าย สายตาใครๆที่ ทั้งตั้งใจมองหาความสวย หรือมองเพื่อเย้ยหยัน เกิดมาเป็นลูกคนเล็ก เลยสปอยล์นิดหน่อยถึงขั้นมาก เป็นคนชอบใฝ่รู้ใฝ่เรียนมันทุกอย่างแต่...กรูก็ไม่เก่งสักอย่าง ดื้อมากนิดหน่อยคับ เป็นคนค่อนข้างSensitiveมากๆคับ ขนาดที่ว่าดูการ์ตูนกรูยังร้องไห้เลย ชอบฟังเพลงเป็นชีวิตจิตใจ เป็นคนเจ้าชู้แต่ไม่มีแฟน ชอบการเมือง และคลั่งใคล้กีต้าร์ วาดรูป และการกินเป็นที่สุด สเปกผู้ชายต้องสูง หุ่นดี ผอม จมูกโด่ง แบบตรงข้ามกับตัวเองทุกอย่างอ่ะคับ ชอบจิ้น แบบ The Matrix เนี่ยยิ่งดีคับ วงจรชีวิตมีอยู่แค่นี้คับ เรียน ทำงาน คลั่งไข่>_< เอ้ย คลั่งใคล้นักร้องอ่ะคับ อนาคต อยากทำงานเพื่อการกุศล และเพื่อส่วนรวม ประมาณว่าสอนเด็กๆ ปลุกผักสวนครัวรั้วกินได้ ประมาณนั้น เกี่ยวกันตรงไหนฟะ รักใครชอบใครก็ไม่ต้องเปลืองตัว วาดเอาคับ จะเอาหล่อ หรือสวยขนาดไหนล่ะ จัดไป สู้ต่อไปเพื่อความฝันคับ
ราศีมังกรโดยกำเนิด รูปนี้ตัดต่อสุดฤทิ์ เพราะไม่อยากทำร้าย สายตาใครๆที่ ทั้งตั้งใจมองหาความสวย หรือมองเพื่อเย้ยหยัน เกิดมาเป็นลูกคนเล็ก เลยสปอยล์นิดหน่อยถึงขั้นมาก เป็นคนชอบใฝ่รู้ใฝ่เรียนมันทุกอย่างแต่...กรูก็ไม่เก่งสักอย่าง ดื้อมากนิดหน่อยคับ เป็นคนค่อนข้างSensitiveมากๆคับ ขนาดที่ว่าดูการ์ตูนกรูยังร้องไห้เลย ชอบฟังเพลงเป็นชีวิตจิตใจ เป็นคนเจ้าชู้แต่ไม่มีแฟน ชอบการเมือง และคลั่งใคล้กีต้าร์ วาดรูป และการกินเป็นที่สุด สเปกผู้ชายต้องสูง หุ่นดี ผอม จมูกโด่ง แบบตรงข้ามกับตัวเองทุกอย่างอ่ะคับ ชอบจิ้น แบบ The Matrix เนี่ยยิ่งดีคับ วงจรชีวิตมีอยู่แค่นี้คับ เรียน ทำงาน คลั่งไข่>_< เอ้ย คลั่งใคล้นักร้องอ่ะคับ อนาคต อยากทำงานเพื่อการกุศล และเพื่อส่วนรวม ประมาณว่าสอนเด็กๆ ปลุกผักสวนครัวรั้วกินได้ ประมาณนั้น เกี่ยวกันตรงไหนฟะ รักใครชอบใครก็ไม่ต้องเปลืองตัว วาดเอาคับ จะเอาหล่อ หรือสวยขนาดไหนล่ะ จัดไป สู้ต่อไปเพื่อความฝันคับ
HYDEกับป๋าไฮด์ไม่ค่อยมีอะไรพิเศษ รู้แต่ว่าป๋าตอนสมัยสาวๆ รูปที่วาดออกมาสวยโดยไม่ต้องแต่งเพิ่มเลยอ่ะ รูปนี้นอนได้เซ็กซี่มากต้องใช้สเกลเข้าช่วย ลำพังสายตา บังคับดินสอให้อยู่กับเนื้อกับตัวไม่ไหว อิ อิ ป๋าเป็นคนตัวเล็ก สูงกว่าเราแค่3เซนติเมตรเอง และเป็นคนตัวเล็กคนเดียวที่เรามีใจให้หมายถึงเพลงย่ะ ชอบงานฉายเดี่ยวของป๋ามาก ป๋าเป็นคนมีพรสวรรค์ในการร้องเพลงนะ ทั้งภาษาอังกฤษ และภาษาญี่ปุ่น Sukoi ne! พักหลังเนี่ยป๋าไม่ค่อยร้องเพลงร็อคแฮะ แค่42เองป๋าแรงยังมีเยอะแยะสู้ๆ ยังไงก็ยังให้กำลังใจป๋านะคับ ป๋าเป็นสเปกผู้หญิงเราเลยนะ ตัวเล็ก ตาคม จมูกคม ผมดำ แต่ป๋าหน้าอกไม่อึ๋ม อันนี้เศร้าเลย>_< อัพเซทอย่างแรง กับนายฟ้าบนดินเช่นป๋า มาเมืองไทยเมื่อไหร่เจอกัน มีเมนูแนะนำเยอะแยะ สำหรับป๋าโดยเฉพาะเลยถ้าป๋าไม่ท้องเสียซะก่อน ยำไข่...มดแดง อุดมไปด้วยโปรตีนจากธรรมชาติ อิ อิ ด้วยความเคารพคับ
Gackt C.ขอถือวิสาสะเรียกรุ่นพี่นะคับ เพราะเราห่างกันแค่สามปีเอง รูปนี้วาดด้วยใจไม่ใช้สเกลและสแตนอิน ไม่คิดว่ารุ่นพี่ร้องเพลงเพราะ แต่ไอ้เสียงสูงต่ำที่รุ่นพี่มีเวลาร้องเพลงนี่สิ หาจากใครไม่ได้แล้ว โดนอย่างแรง แม้ฟังไม่ค่อยรู้เรื่องก็เหอะ จะพยายามเรียนภาษาญี่ปุ่นให้จงหนักฮ่ะ รุ่นพี่เป็นการ์ตูนซีจีที่เดินได้ มีชีวิต สูงสง่า เป็นนางแบบได้สบายๆ สวยก็สวยเหมือนนางมารร้าย แม้บางครั้งจะหลุด ฮา รั่ว บ้าง ซึ่งเราไม่เคยเห็นสิ่งเหล่านี้จาก ป๋าโย ป๋าไฮด์ และเฮียเจ้เลยอ่ะ เวลาวาดรูปรุ่นพี่ออกมาเนี่ย ไม่ต้องแต่งแม้แต่น้อย คนอะไรสวยจนได้ใจอิอิ แต่คิ้วน่ะจะโก่งเรียวเหมือนคันธนูไปถึงๆไหน มีอีกดวงตาคู่สวยนั่นอ่ะ จ้องนานๆเนี่ยพาลให้ละลายเลยนะเอ้า เก๊กก็ดูดี ไม่เก๊กก็ดูดี อิอิ...อ่านกินรุ่นพี่ เจอสายตาตวัดมา “ชั้นเป็นไบย่ะ ไม่บริโภคเพศเดียวกัน” ไม่เป็นไร ถ้ารุ่นพี่แปลงเพศเหมือนสาวๆ Miss Tiffany ก็ยังคงชอบรุ่นพี่อยู่นะ มีอย่างหนึ่งที่จะขอร้อง อย่าอ่อยป๋าโยให้มากนัก เว้นไว้สักคนเถอะคับ ปล่อยให้คุณชาย สวยสง่า เป็นนางงามเมืองอยู่อย่างงั้นน่ะดีแล้ว
Yoshiki Hayashiป๋าโยเท่ห์ เป็นฮีโร่ตลอดกาล รูปนี้น่ะมีติดตัวไม่รู้กี่ปีมาแล้ว โดยเฉพาะเวลาสวมชุดนักเรียน ชายยาวๆ ปล่อยผมสีทองสองฟุตนั่น ตัดกับแว่นดำ เท่ห์สุดฤทธิ์ โชคร้ายที่ตอนเด็กๆแถวบ้านหาครูภาษาญี่ปุ่นไม่ได้เลยอ่ะ แต่คิดอีกทีก็โชคดีนะ ไม่งั้นคงไม่ได้เจอเฮียเจ้หลงจน หัวปักหัวปำเป็นแน่ และก็คงไม่ได้เจอแฟนเฮียเจ้จากญี่ปุ่นสวยๆสองคนนั่นใครบ้างล่ะไม่ชอบอาหารตาสวยๆงามอิอิ ป๋าโยเหมือนความฝันที่โดนแช่แข็งตั้งแต่ตอนเด็กๆ พอกลับมาอีกทีเป็นผู้ใหญ่ทั้งคู่ 45 กะ 34 ป๋าโยยังเท่ห์เป็นไอดอลให้เราเสมอ ทั้งการแต่งตัว การทำงาน เราเล่นเพลงป๋าได้หนึ่งเพลง Longing ฟัง Toshi san ร้องเพลงป๋าทีไร มันเศร้าถึงขั้นทุกที แม้จะฟังภาษาญี่ปุ่นไม่รู้เรื่องก็เหอะ แต่งงานหาคนดูแลเถอะป๋า อย่าเป็นป๋าอยู่ตัวคนเดียวเลย ขอหลานมาเลี้ยงก็ได้ รักษาสุขภาพด้วยคับดื่มแต่พอน้อยๆ สูบบุหรี่พอประมาณ ถ้าจะรมควันใกล้เค้า ขอเป็น Marlboro Light Green นะ O X-JAPAN da!
Brett Andersonกับเสียงร้องที่เป็นเอกลักษณ์ ทุกทำนองของทุกเพลงที่เฮียเจ้ขับร้อง เหมือนมันใหลเวียนอยู่ในสายเลือด...เว่อร์ซะ รูปนี้วาดก่อนวงแตก เฮียเจ้นำหลายๆสิ่งเข้ามาในชีวิต ทำให้เด็กโบราณหลงยุคคนหนึ่งกลายมาเป็นเด็กยุคมิลเลนเนี่ยม เฮียทำให้เรารู้ว่าการแอบรักผู้หญิง คือช่วงอายุการสับสนทางเพศของตัวเองอย่างแรง ดีนะที่รู้ตัวซะก่อน ไม่งั้นกรูได้เมียแทนสามีแน่ๆ เฮียเป็นคนแรกที่เรากอด คอนเสิร์ตเฮียก็เป็นคอนเสิร์ตอินเตอร์ครั้งแรกที่เราได้ดู มันส์พอๆกับดูหมอลำตอนเด็กๆเลยอิอิ เฮียทำให้เรารู้ว่าสำเนียงลอนดอนเนี่ยมันไพเราะขนาดไหน เฮียทำให้เราอยากเรียนภาษาญี่ปุ่นอีกครั้งหลังเจอสาวสวยสองคนนั่น เลือดกำเดาใหล...ช่วยด้วย เฮียน่ารักกับแฟนเพลงเสมอคับ เราจำได้ว่าช่วงแรกๆที่เป็นสาวกเฮียเจ้ เราลงทุนซื้อกีต้าร์ เข้าเรียนกีต้าร์ที่สยามยามาฮ่า เพื่อที่จะเล่นเพลงเฮียให้ได้ หมดไปหลายตังค์ คุ้มไหมเนี่ย ตีคอร์ดได้สองเพลง ติดมือมาด้วย Romance และ Happy Birthday>_<คุณครูตุ๋ย สุพจน์ สอนดีมากคับ แต่ยัยลูกศิษย์นี่สิ แมร่ง กรูสอนเพลงอะไร มันลืมหมด น่าภูมิใจ จริงจิ้ง ถึงหัวจะไม่ให้ยังไง ก็ยังเป็นแฟนเพลงเฮียเจ้น๊า ออกอัลบั้มใหม่เมื่อไหร่จะกินแกลบให้ดู แล้วเจอกันบนแผงนะ เสียดาย B2S ล่าสุดปิดปรับปรุง เพราะฝั่ง Zen โดนเผาซะราบทรุดเลย Isetan ด้วยเรากะจะไปซื้อ Osake มาตุนไว้แล้วเชียวเฮ้อ เราไม่คิดว่าจะได้ดูเฮียเล่นดนตรีที่เมืองไทยอีกเป็นครั้งที่สอง เพราะแฟนเพลงเฮียส่วนมากมีครอบครัวหมดแล้ว หรือไม่ก็หันไปชอบเพลงแนวอื่น ส่วนเราก็รอเฮียเลิกกับเมีย...อ่ะล้อเล่น คนเดียวยังเอาชีวิตตัวเองไม่ค่อยจะรอดอยู่แล้วคับ อยากให้เฮียดูแลสุขภาพ โบท็อกส์หามาใช้บ้างนะเฮีย เอาให้หน้าเด้งเหมือนสมัย Coming Up ไปเลย อย่าให้ใครรู้ดิว่าเฮียอายุอานาม ปาเข้าไป43ปีแล้ว ถ้าคนที่บ้านดูแลไม่ดีแนะนำให้เปลี่ยนเมียซะ สาวญี่ปุ่นก็ดีนะ ดูแลเก่ง ทำอาหารอร่อย รักและคิดถึงเฮียเจ้ตลอดคับ Suede people!
My Elder Sister
P'Tas and P'Nan, are returning to their home but why
I can't go home? Why you leave me alone>_<
Living my life in Bangkok has not so much fun
but I have to:for my dreams, education, job and financial reasons.
Wishing both of you have the happiniest life at your hometown,
with those local foods your heart recalls,smiling among your family,
cousins and your friends.
I wish I could be the next who can return 'HOME'
further from both of lucky you ne^_^
You two are always in my heart, especialy P'Nan from Krabi.
itsu mo aishi teru yo!
I can't go home? Why you leave me alone>_<
Living my life in Bangkok has not so much fun
but I have to:for my dreams, education, job and financial reasons.
Wishing both of you have the happiniest life at your hometown,
with those local foods your heart recalls,smiling among your family,
cousins and your friends.
I wish I could be the next who can return 'HOME'
further from both of lucky you ne^_^
You two are always in my heart, especialy P'Nan from Krabi.
itsu mo aishi teru yo!
Bless Research Proposal Summit# After Crisis
Credits:ต่อจากคราวที่แล้วดวงดาวผู้เป็นเจ้าของ Burny MG-380PS ส่องแสงระยิบระยับ เหมือนรับรู้คำฟ้องร้อง จากแฟนเพลงผู้อยู่เบื่องล่าง ที่ ที่เค้าหยุดชีวิตไว้แค่ 33ปี ในปี 1998ทุกคนได้แต่ยืนเกาหัวแกร็กๆ Yoshiki san ยิ้มหวาน มองดูสงคราม ที่ตนเองไม่ได้ก่อ แต่เป็นสาเหตุโดยตรง อย่างชิลๆ มือลูบผมข้างๆ อย่างเขินๆ น่ารักลุง HYDE ท่าจะไม่สนใจอะไรซะแล้ว นอกจากรสชาดของผัดไท ที่อยู่ตรงหน้านี่เคี้ยวตุ้ยๆอย่างแหล่มๆ ตาก็มองอย่างเด็กน้อย เหมือนกินไปฟังเพลงไปซะงั้น เฮีย Gerrard กัปตันหงส์แดง ฉายาเมาแล้วซ่า ก็ยังนิ่งเฉย แต่ท่านประธานใบพัด
นี่สิ ขยับเนคไท รอบที่จำไม่ได้อย่างอึดอัด กรูไมน่าหลงกล มาตามคำเชิญมันเลยก็ขายBMอยู่ดีๆนิ>_<
Brett ดูจะเซ็งกว่าเพื่อน>_< หันหน้าที่เคยสวย เริด เชิด หยิ่ง ไปทางท่านประธาน EXtasy Record
Yoshiki San ซึ่งบัดนี้ ดูงดงามราวกับนางฟ้า แก้มแรงเรื่อ...ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล...เริ่มเมา
"ไม่เฟี้ยงขวด ปาแก้วล่ะ MR Hayashi" แน้...ยังกัดคนข้างๆได้อีกคับพี่น้องคับ
"ไม่ล่ะฮ่ะ ข้างหน้านี่ น่าดูกว่าตั้งเยอะ" ตอบด้วยสำเนียง LA สุดฤทธิ์ ตาก็ชำเลืองดูไอ้สองตัวมันกัดกัน
"Gackt chan เบาๆดิ เดี๋ยวแฟนป๋าซ้ำหมด เรตติ้งหดหาย" ไม่คิดจะห่วงกันเลยอ่ะ>_<
ป๋าโยใจร้าย ไม่มีท่าทีจะเข้ามาช่วยกัน เลยนะป๋าโย นั่งไขว่ห้าง เป็นนางงามเมืองไปด้าย
จบลงด้วย เจ้าสองตัว ทั้ง Gohaiและ Senpaiนั่งถือ PeppiMax คนละกระป๋อง
ทอดสายตาไปยังท้องฟ้า ยามค่ำคืน หัวเราะดังเอิ๊กอ๊าก เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"น่ารักนะ เราน่ะ ตัวเล็กเหมือน HYDE เลย" ไม่พูดเปล่า ตบไหล่ด้วยมืออีกข้าง
ซึ่งยกไม่สูงมากนัก เพราะคนข้างๆ ที่กำลังนั่งกันอยู่เนี่ย มันสูงระดับไหล่นิดๆ
ลูบผมยาว ดำขลับมันอีกรอบ เกาคาง สั่ง"ยกขาขึ้นซิ"
"รุ่นพี่อ่ะ เค้ามะช่าย น้องหมาของรุ่นพี่นะ แต่เมื่อกี้น่ะ ที่บอกว่าเป็นแฟนป๋าโยน่ะ ไม่จริง ชิมิเคอะ?
"มรึงยังจะคิดว่าจริง อีกเรอะ ไอ้ติ๋มเล็ก...อ้อ ใหญ่บางส่วน"
มันพยักหน้า หงึกหงัก ราวกับว่า เข้าใจไปแล้ว ว่าจริง พร้อมกระดก PeppsiMax แก้เขิน
"มิน่าล่ะ ข่าวที่ ทั่นพี่ คั่วแฟนคลับสาวๆน่ะ มันถึงได้ดังซะขนาดนั้น"
รำพึงรำพันกับตัวเองเสียงดังใสกิ๊ก อย่างจงใจให้ใครได้ยินโดยเฉพาะ
"ไอ้ ติ๋มเล็ก!" แล้วสงครามแห่งดวงดาวก็ปะทุ ขึ้นอีกรอบ^_^
ฮิเดะซัง หันหลังไปพร้อมกีต้าร์คู่ใจ นานแล้วสินะ 13ปีแล้ว ที่ไม่ได้ทะเลาะ กับ Yoshikiแบบนี้น่ะ
ก็ยังดี ที่ Toshi san กลับมา อย่างน้อย นางงามเมืองคนนั้น ก็มีคนโอ๋แทนเค้าอยู่ดี
RIP Hide san, Aishiteru eien na!
Circle
เคยสงสัยมั๊ยว่า อะไร ที่ทำให้เราๆ ท่านๆได้มาพบกัน?
เพราะโลกใบนี้หมุนรอบดวงอาทิตย์ ทุกวันหรือเปล่า?
หรือเพราะทุกสิ่งอย่างในจักรวาลนี้ ผูกเชื่อมโยงกันไว้แล้ว?
ภาษามนุษย์โลกเค้าเรียกว่าโชคชะตาหรือพรหมลิขิต
ชีวิตกับดวงดาวทั้งสอง ส่องแสงยามค่ำคืน ถึงแม้จะ
ไม่สว่างพอเท่าดวงจันทร์
แต่ทะว่า
งดงามยามค่ำคืนในระดับที่จะทำให้ใครสักคน เฝ้ามองอย่างชื่นชมเสมอ
ดวงดาวแห่ง Brett, Yoshiki san กับอีกดวงหนึ่งที่หายไป
เป็นตำนานกล่าวขาน Hide san เปลี่ยนสายกีต้าร์ใหม่
ก้อเหมือนชีวิตได้เริ่มต้นใหม่อีกครั้ง นั่นเป็นเรื่องของท้องฟ้าตอนกลางคืน
ข้างล่างล่ะ? เมืองไทยก็มีการประท้วงตามปกติ เห็นมาตั้งแต่เด็ก
ตอนนี้แก่แล้วก็ยังเห็นอยู่อ่ะ ถ้าเรามีลูก ลูกก็คงจะเห็นเช่นกัน
มีคนเจ็บ คนเสียชีวิตจากความขัดแย้ง เพราะความคิดเห็นที่ไม่ตรงกัน
ในสังคมที่ยึดถือระบบเส้นสาย ระบบอาวุโส นี่คือจุดอันตราย
เพราะถ้าผู้อาวุโสไม่อยู่ในเงื่อนไข ไม่เคารพ กฎหมาย
ไม่มีคุณธรรมแล้วล่ะก็ อันตรายอย่างเดียว คนธรมมดาเส้นก๋วยจั๊บ
อย่างเราๆ คือทำหน้าที่ของตัวเองให้คลาสสิค และสวดมนต์เผื่อพวกเค้า
กับคนบางคนบางกลุ่ม ทั้งกฎหมาย นักวิชาการออกมาเตือนสติ
ใช้กับพวกเค้าไม่ได้หรอก มันเหมือนความดีใช้เกียร์แมนนวล
ส่วนอะไรๆที่มันไม่ดี มันติดเกียร์ออโต้ไฮคลาสประมาณนั้น
โดยเฉพาะที่เมืองไทย ซึ่งมีปัจจัยสี่ สมบูรณ์แบบที่สุดในโลก
ไม่ว่าจะเป็น อาหาร เครื่องนุ่งห่ม ที่อยู่อาศัย และยารักษาโรค
ว่ากันว่า เพราะเราไม่ต้องขนขวายหาสิ่งเหล่านี้อย่างยากลำบาก
เราไม่มีภัยธรรมชาติ เช่นแผ่นดินไหว หิมะถล่ม เหมือนประเทศอื่นเค้า
เราเลยหันมาทะเลาะกันเองเป็นงานอดิเรก อย่างเอาเป็นเอาตาย
กับชีวิตที่ไม่อยากเลือกข้างใดเลย
ในสถานะที่มี เพื่อนเป็นสาวกมือตบ มีป้าเพื่อนบ้านชั้นล่าง เป็นสาวกเท้าตบ
กรูเลยรับมาเต็มๆ “ทำไงได้ล่ะ มันก็ต้องรับกรรมกันทั้งประเทศล่ะ”
คำพูดอันแสบทรวงตอนมีเรื่องที่สนามบินสุวรรณภูมิ แล้วตอนนี้ล่ะเค้าจะแห่
“เหยื่อ” ในนามวีระบุรุษไปรอบๆเมือง “เต่าในกระดอง ขี้ขลาด ไม่รักชาติ”
อ้าว ชั้นก็ทำงานเป็นปกติของชั้นอยู่ดีๆชั้นมีพ่อ มีตัวเองที่ต้องรับผิดชอบ
คุณมีหน้าที่ประท้วงคุณก็ทำหน้าที่คุณไปสิ จะอยู่ข้างไหนก็อยู่ไปสิ
อย่ามายุ่งกับชั้น แต่ขอให้กำลังใจทั้งสองฝ่ายละกัน อะไรมันจะเกิด
มันก็ต้องเกิดล่ะ ถึงบ้านนี้จะพัง ชั้นจะเดือดร้อน
ชั้นก็ไม่มีวันเข้าไปคลุกวงในเด็ดขาด
เพราะโลกใบนี้หมุนรอบดวงอาทิตย์ ทุกวันหรือเปล่า?
หรือเพราะทุกสิ่งอย่างในจักรวาลนี้ ผูกเชื่อมโยงกันไว้แล้ว?
ภาษามนุษย์โลกเค้าเรียกว่าโชคชะตาหรือพรหมลิขิต
ชีวิตกับดวงดาวทั้งสอง ส่องแสงยามค่ำคืน ถึงแม้จะ
ไม่สว่างพอเท่าดวงจันทร์
แต่ทะว่า
งดงามยามค่ำคืนในระดับที่จะทำให้ใครสักคน เฝ้ามองอย่างชื่นชมเสมอ
ดวงดาวแห่ง Brett, Yoshiki san กับอีกดวงหนึ่งที่หายไป
เป็นตำนานกล่าวขาน Hide san เปลี่ยนสายกีต้าร์ใหม่
ก้อเหมือนชีวิตได้เริ่มต้นใหม่อีกครั้ง นั่นเป็นเรื่องของท้องฟ้าตอนกลางคืน
ข้างล่างล่ะ? เมืองไทยก็มีการประท้วงตามปกติ เห็นมาตั้งแต่เด็ก
ตอนนี้แก่แล้วก็ยังเห็นอยู่อ่ะ ถ้าเรามีลูก ลูกก็คงจะเห็นเช่นกัน
มีคนเจ็บ คนเสียชีวิตจากความขัดแย้ง เพราะความคิดเห็นที่ไม่ตรงกัน
ในสังคมที่ยึดถือระบบเส้นสาย ระบบอาวุโส นี่คือจุดอันตราย
เพราะถ้าผู้อาวุโสไม่อยู่ในเงื่อนไข ไม่เคารพ กฎหมาย
ไม่มีคุณธรรมแล้วล่ะก็ อันตรายอย่างเดียว คนธรมมดาเส้นก๋วยจั๊บ
อย่างเราๆ คือทำหน้าที่ของตัวเองให้คลาสสิค และสวดมนต์เผื่อพวกเค้า
กับคนบางคนบางกลุ่ม ทั้งกฎหมาย นักวิชาการออกมาเตือนสติ
ใช้กับพวกเค้าไม่ได้หรอก มันเหมือนความดีใช้เกียร์แมนนวล
ส่วนอะไรๆที่มันไม่ดี มันติดเกียร์ออโต้ไฮคลาสประมาณนั้น
โดยเฉพาะที่เมืองไทย ซึ่งมีปัจจัยสี่ สมบูรณ์แบบที่สุดในโลก
ไม่ว่าจะเป็น อาหาร เครื่องนุ่งห่ม ที่อยู่อาศัย และยารักษาโรค
ว่ากันว่า เพราะเราไม่ต้องขนขวายหาสิ่งเหล่านี้อย่างยากลำบาก
เราไม่มีภัยธรรมชาติ เช่นแผ่นดินไหว หิมะถล่ม เหมือนประเทศอื่นเค้า
เราเลยหันมาทะเลาะกันเองเป็นงานอดิเรก อย่างเอาเป็นเอาตาย
กับชีวิตที่ไม่อยากเลือกข้างใดเลย
ในสถานะที่มี เพื่อนเป็นสาวกมือตบ มีป้าเพื่อนบ้านชั้นล่าง เป็นสาวกเท้าตบ
กรูเลยรับมาเต็มๆ “ทำไงได้ล่ะ มันก็ต้องรับกรรมกันทั้งประเทศล่ะ”
คำพูดอันแสบทรวงตอนมีเรื่องที่สนามบินสุวรรณภูมิ แล้วตอนนี้ล่ะเค้าจะแห่
“เหยื่อ” ในนามวีระบุรุษไปรอบๆเมือง “เต่าในกระดอง ขี้ขลาด ไม่รักชาติ”
อ้าว ชั้นก็ทำงานเป็นปกติของชั้นอยู่ดีๆชั้นมีพ่อ มีตัวเองที่ต้องรับผิดชอบ
คุณมีหน้าที่ประท้วงคุณก็ทำหน้าที่คุณไปสิ จะอยู่ข้างไหนก็อยู่ไปสิ
อย่ามายุ่งกับชั้น แต่ขอให้กำลังใจทั้งสองฝ่ายละกัน อะไรมันจะเกิด
มันก็ต้องเกิดล่ะ ถึงบ้านนี้จะพัง ชั้นจะเดือดร้อน
ชั้นก็ไม่มีวันเข้าไปคลุกวงในเด็ดขาด
Hide e
Don't know what to start and it's my another night
I failed-trying to write a thesis proposal to submit
to some of the professors tomorrow.
It seems that my academic life is not suit me
but I have to try my best for my father.
I hope you will meet my mother in heaven somewhere.
I really want to see your museum that closed five years ago
in Japan.Mine has been sick for almost 4days now.
I'll bring it to Mall tomorrow for a new set of strings.
There's only one D left but I have to change them all,
like my life.It's very painful to loose a little thing,
like a string that binds our heart.It's one of the reasons why I want
to see one of your heart-collection.
I don't know, Is it wise, taking a life? I gonna live with my mother
someday in heaven, maybe next to you but since my second half life
has just begun, I have to live to take care my father.
I have to live to weave my dreams-for the charities.
I have to live because my best friends trust me without any notice
that I, their friend has too complex life style.
My life? has gone so far, I couldn't turn my back to be a little girl
who doesn't know the Beatles, those six strings,A-Z, neither Brett nor Yoshiki.
What could I do?
If you met my English teacher,I think you'd love him.
He might be sitting next to you. He loved to drink and smoke.
Pls.show him your talents in singing and guitar playing!
I'm out of word again.You know, he's always in my mind.
Everything He possessed while He was alived,
they have been growing on me so far like I was his heredity;
in his music, French, guitar and London's soul.
Rest In Peace your Pink Spider.Apologies If I wake you up for a while.
Therefore, I lost my D and it hurts.It reminds me to someone whom
I missed even once in my life on the stage with Yoshiki san and
before you passed away and X-disband.Hide san no Guitar wo mitai desu.
MATANE! Tim desu, Thai fan kara.
I failed-trying to write a thesis proposal to submit
to some of the professors tomorrow.
It seems that my academic life is not suit me
but I have to try my best for my father.
I hope you will meet my mother in heaven somewhere.
I really want to see your museum that closed five years ago
in Japan.Mine has been sick for almost 4days now.
I'll bring it to Mall tomorrow for a new set of strings.
There's only one D left but I have to change them all,
like my life.It's very painful to loose a little thing,
like a string that binds our heart.It's one of the reasons why I want
to see one of your heart-collection.
I don't know, Is it wise, taking a life? I gonna live with my mother
someday in heaven, maybe next to you but since my second half life
has just begun, I have to live to take care my father.
I have to live to weave my dreams-for the charities.
I have to live because my best friends trust me without any notice
that I, their friend has too complex life style.
My life? has gone so far, I couldn't turn my back to be a little girl
who doesn't know the Beatles, those six strings,A-Z, neither Brett nor Yoshiki.
What could I do?
If you met my English teacher,I think you'd love him.
He might be sitting next to you. He loved to drink and smoke.
Pls.show him your talents in singing and guitar playing!
I'm out of word again.You know, he's always in my mind.
Everything He possessed while He was alived,
they have been growing on me so far like I was his heredity;
in his music, French, guitar and London's soul.
Rest In Peace your Pink Spider.Apologies If I wake you up for a while.
Therefore, I lost my D and it hurts.It reminds me to someone whom
I missed even once in my life on the stage with Yoshiki san and
before you passed away and X-disband.Hide san no Guitar wo mitai desu.
MATANE! Tim desu, Thai fan kara.
Bless Research Proposal Summit# Day 4
Summary
ก่อนที่ Brett จะอ้าปากประชด ประชันเป็นประโยคถัดไป
ทั่นเทพโยชิกิแห่ง X-Japan จะกลายเป็นจอมมาร หน้าสวย หลัง spy ออกฤทธิ์
ฉลามขาวจะกระดก Jägermeister ขวดสุดท้ายที่กรูมีอยู่หลังซัด Underbergไปสี่ขวดรวด
Gerd กำลังกดมือถือ จะโทรเรียก ราฟา
ท่านประธาน BMW จะเปลี่ยนใจ จาก BMW เป็น BMX แทน
และท้ายสุด Haido san จะร้องเพลงเศร้าท่อนถัดไป แต่มันดันทำให้ มีกำลังใจฮึกเหิมยังไงไม่รู้
กรู......ผู้มีหน้ตาเป็นอาวุธ รีบสวมวิญญานเสือเผ่น รุ่นหนีฝูงชน แล้วปลอดภัยดีฝ่า
“Chotto Tim chan, Owaru nai yo!” ครายฟะเรียกซะสนิท กรูเชิญมาแค่หกคน ไม่ใช้เรอะ
ใครบังอาจเรียกติ๋มเล็ก(ใหญ่บางส่วน) ด้วยชื่อ อันแสนจะอินเตอร์ฟะ
“Gackto san desu”
รุ่นพี่ Gackt san^0^! ลืมตัวเผลอยิ้มสุดฤทธิ์ มาด้วยเหรอเนี่ย หน้าสวยเด้ง มาเลยเชียวนะยะ
เอ...ว่าแต่ว่า....ไม่ได้เชิญนิ
“Senpai Gackto san ไม่ได้เชิญ มาทำไมอ่ะ”
“ไม่มาได้ไง ก้อแฟนชั้น อยู่ที่นี่อ่ะ” >_
คราย! ใครเป็นแฟนท่านชาย แห่งมนต์สะกดฟะ มาตามแฟนเช่นนั้นรึ
Gackt san กำลังจะชี้มือบอกใบ้ ว่าใครที่เป็นแฟนตัวจริง แต่...
ในนี้อ่ะมีผู้หญิงอยู่คนเดียวคือ....ชั้นนิ (^_^)
เสร็จชั้นล่ะ Gackt san อย่าคิดว่าจะรอดกลับไป
ถึงแม้ลูกที่จะเกิดมา.....หน้าตาจะสวยเหมือนพ่อก้อเหอะอิอิ.....ได้ลงจากคานซะที
คนในซอยนี้เตรียมปิดซอย กินเลี้ยงโต๊ะจีนได้เลย
และแล้ว....ปลายนิ้วชี้ อันเรียวงาม ของรุ่นพี่ Gackt san เลื่อนช้าๆๆๆ ผ่านเข้ามาหา.... หา.....หยุด
อ้าว!!!ความคิดพลันดับวูบลงทันทีที่ทิศทาง ปลายนิ้วชี้ ของทั่นพี่ หยุดที่......
Gackt san: โน่น ท่านประธาน.... Extasy Record ยังงัยล่ะ แฟนป๋าตัวจริง
ห๊า...ทั่นพี่ ขอร้องล่ะ อย่าล้อเล่นดิ ป๋าโยน่ะออกจะไม่เหมาะสมกับทั่นพี่ด้วยประการะทั้งปวง
ไม่คนพูด ก็คนฟังล่ะกินยาผิด แล้ว....สงครามขนาดย่อมก็เกิดขึ้น มันคือ ศึกชิงนาย WBC ดีๆนี่เอง
และในศึกครั้งนี้ หาได้เกิดจากเหล่าแขก ที่ได้รับเชิญมาร่วมงานไม่ ณ บัดนาว เสียงที่ตะโกนออกมานั้น
ใกล้เคียงกับระดับ decibel ของเสียง ของป๋าไฮโด้ ซัง..ไม่มีผิดเพี้ยน....
“Gecko ทำอะไรกับเทพโยชิของช้านนน -_-!!! Oh no……dameyo!” ตรงเข้าไปกะจะทุบซิกส์แพคให้ละลาย
Gackt san ใช้มืออีกข้าง ยันหัวไอ้ตัวเล็กไว้ อีกข้างพยามปิดเสียงหัวเราะอย่าง ยาก...ลำบาก
“ไอ้ติ๋มเล็ก หยุดเลย หยุดเรียกชั้นว่า ตุ๊กแก บัดเดี๋ยวนี้ ฟังชั้นให้ดี ให้ชัดๆ ชั้นชื่อ
G-a-k-u-t-o ไม่ใช่ G-e-c-k-o, wagarimasu ka?
มันจะมีตุ๊กแก ที่ใหนบนโลกใบนี้ ทั้งหล่อ และมีเสน่ห์ อย่างชั้น”
“Wagarimasen!ฮือๆๆๆ ไม่ยอม จะฟ้อง Hide san บนสวรรค์ คนอื่นน่ะโอ๋ ป๋าโยได้ทุกคน
ยกเว้น Gecko san>_< yabaito ne kore! เป็นบุคคลอันตรายติดเรท?
ต่อความมั่นคงทางจิตใจ ความสวย สะอาด บริสุทธิ์ ผุดผ่องของ hime Yoshiki อย่างแรงส์”
"อย่ามายุ่ง กับเจ้าหญิงของช้านน..ฮิเดะซัง pink spider ที่ร้ากช่วยด้วย>_
เน็ตล่มพอดี^_^
ก่อนที่ Brett จะอ้าปากประชด ประชันเป็นประโยคถัดไป
ทั่นเทพโยชิกิแห่ง X-Japan จะกลายเป็นจอมมาร หน้าสวย หลัง spy ออกฤทธิ์
ฉลามขาวจะกระดก Jägermeister ขวดสุดท้ายที่กรูมีอยู่หลังซัด Underbergไปสี่ขวดรวด
Gerd กำลังกดมือถือ จะโทรเรียก ราฟา
ท่านประธาน BMW จะเปลี่ยนใจ จาก BMW เป็น BMX แทน
และท้ายสุด Haido san จะร้องเพลงเศร้าท่อนถัดไป แต่มันดันทำให้ มีกำลังใจฮึกเหิมยังไงไม่รู้
กรู......ผู้มีหน้ตาเป็นอาวุธ รีบสวมวิญญานเสือเผ่น รุ่นหนีฝูงชน แล้วปลอดภัยดีฝ่า
“Chotto Tim chan, Owaru nai yo!” ครายฟะเรียกซะสนิท กรูเชิญมาแค่หกคน ไม่ใช้เรอะ
ใครบังอาจเรียกติ๋มเล็ก(ใหญ่บางส่วน) ด้วยชื่อ อันแสนจะอินเตอร์ฟะ
“Gackto san desu”
รุ่นพี่ Gackt san^0^! ลืมตัวเผลอยิ้มสุดฤทธิ์ มาด้วยเหรอเนี่ย หน้าสวยเด้ง มาเลยเชียวนะยะ
เอ...ว่าแต่ว่า....ไม่ได้เชิญนิ
“Senpai Gackto san ไม่ได้เชิญ มาทำไมอ่ะ”
“ไม่มาได้ไง ก้อแฟนชั้น อยู่ที่นี่อ่ะ” >_
คราย! ใครเป็นแฟนท่านชาย แห่งมนต์สะกดฟะ มาตามแฟนเช่นนั้นรึ
Gackt san กำลังจะชี้มือบอกใบ้ ว่าใครที่เป็นแฟนตัวจริง แต่...
ในนี้อ่ะมีผู้หญิงอยู่คนเดียวคือ....ชั้นนิ (^_^)
เสร็จชั้นล่ะ Gackt san อย่าคิดว่าจะรอดกลับไป
ถึงแม้ลูกที่จะเกิดมา.....หน้าตาจะสวยเหมือนพ่อก้อเหอะอิอิ.....ได้ลงจากคานซะที
คนในซอยนี้เตรียมปิดซอย กินเลี้ยงโต๊ะจีนได้เลย
และแล้ว....ปลายนิ้วชี้ อันเรียวงาม ของรุ่นพี่ Gackt san เลื่อนช้าๆๆๆ ผ่านเข้ามาหา.... หา.....หยุด
อ้าว!!!ความคิดพลันดับวูบลงทันทีที่ทิศทาง ปลายนิ้วชี้ ของทั่นพี่ หยุดที่......
Gackt san: โน่น ท่านประธาน.... Extasy Record ยังงัยล่ะ แฟนป๋าตัวจริง
ห๊า...ทั่นพี่ ขอร้องล่ะ อย่าล้อเล่นดิ ป๋าโยน่ะออกจะไม่เหมาะสมกับทั่นพี่ด้วยประการะทั้งปวง
ไม่คนพูด ก็คนฟังล่ะกินยาผิด แล้ว....สงครามขนาดย่อมก็เกิดขึ้น มันคือ ศึกชิงนาย WBC ดีๆนี่เอง
และในศึกครั้งนี้ หาได้เกิดจากเหล่าแขก ที่ได้รับเชิญมาร่วมงานไม่ ณ บัดนาว เสียงที่ตะโกนออกมานั้น
ใกล้เคียงกับระดับ decibel ของเสียง ของป๋าไฮโด้ ซัง..ไม่มีผิดเพี้ยน....
“Gecko ทำอะไรกับเทพโยชิของช้านนน -_-!!! Oh no……dameyo!” ตรงเข้าไปกะจะทุบซิกส์แพคให้ละลาย
Gackt san ใช้มืออีกข้าง ยันหัวไอ้ตัวเล็กไว้ อีกข้างพยามปิดเสียงหัวเราะอย่าง ยาก...ลำบาก
“ไอ้ติ๋มเล็ก หยุดเลย หยุดเรียกชั้นว่า ตุ๊กแก บัดเดี๋ยวนี้ ฟังชั้นให้ดี ให้ชัดๆ ชั้นชื่อ
G-a-k-u-t-o ไม่ใช่ G-e-c-k-o, wagarimasu ka?
มันจะมีตุ๊กแก ที่ใหนบนโลกใบนี้ ทั้งหล่อ และมีเสน่ห์ อย่างชั้น”
“Wagarimasen!ฮือๆๆๆ ไม่ยอม จะฟ้อง Hide san บนสวรรค์ คนอื่นน่ะโอ๋ ป๋าโยได้ทุกคน
ยกเว้น Gecko san>_< yabaito ne kore! เป็นบุคคลอันตรายติดเรท?
ต่อความมั่นคงทางจิตใจ ความสวย สะอาด บริสุทธิ์ ผุดผ่องของ hime Yoshiki อย่างแรงส์”
"อย่ามายุ่ง กับเจ้าหญิงของช้านน..ฮิเดะซัง pink spider ที่ร้ากช่วยด้วย>_
เน็ตล่มพอดี^_^
Bless Research Proposal Summit #Day 3
Research Outcome
Brett: “ทิ่ม (ดูเรียกเข้า>_<) ยูวาดไอ สาวไปนิดส์นะ แล้วเนี่ย album ที่ยูมีน่ะ มีไปเม้ม หลอกล่อ จากคนอื่นด้วยเหรอ แล้วไอก็มีเพลงตั้งหลายร้อยเพลง ทำไมยูเล่นได้แค่สองเพลงเองอ่ะ
ไอควรจะภูม-มิ๊-จ่าย(= ภูมิใจ นั่นเอง... ต้องจับลงเรียนภาษาไทยที่ Bless) ที่มีแฟนเพลงแบบยู ดีไหมเนี่ย” ไม่พูดเปล่าสายตาจิกสุดฤทธิ์ ฝั่งอเมริกา เค้าเรียกแบบเท่ห์ๆว่า eyes contact
โอ๊ยๆ...เจ็บคับ>_< จะประชดทำไม กลัวคนไม่รู้เหรอว่า เฮียเจ้มาจากUKอ่ะ ถึงได้รักษาเอกลักษณ์สุดฤทธ์เยี่ยงนี้ แต่ขอโทษนะเฮียเจ้ ไปโทษ guitar เลย เรื่องเครื่องดนตรีน่ะ
* Brett พูดไม่ผิดหรอก Suvarnabhumi ก้อเขียนแบนี้ สังเกตุจากป้ายที่มีติดทั่วประเทศสิ ไกลถึงเชียงใหม่ยังมีเลย แล้วอุบลฯจะรอดพ้นเรอะ
Yoshiki san: Tim chan, Nihongo wo benkyo suro, Ganbari masu ne! ,
O X-Japan da!^_^
Tim chan: We are X!!!!!
ขานรับตามทั่นผู้นำลัทธิทันที่
ช่างเป็นเทพบุตร สุภาพ อ่อนโยนอะไรเช่นนี้ ป๋าโยชิกิ “ Tim Chan, demo….”
จะชมอะไรอีกล่ะคะ ป๋าโยขา ^_^
“…Tim chan บอกว่ารักป๋า แต่ที่นี่น่ะ ไม่เห็นมีรูปป๋าซักกะแผ่นเลยอ่ะ album สักชุดก็ไม่มี”
เอาแล้วไหมล่ะ ปากก้อพูด ตาก้อมองไปรอบๆ แบบหงอยๆ ป๋าทำท่าจะเป่าปี่เหมือน...
เหมือนตอนที่ Toshi san ลาออกจาก X-Japanไม่มีผิด
“คืองี้ป๋าโย Tim chan น่ะ ภาษญี่ปุ่นยังไม่ถึงขั้น “ขู่” ใครได้ เหมือนภาษาปะกิตน่ะ
แต่ Tim chan มีป๋าเต็มหัวใจเลยนะ Korezo X!”
ป๋าโยชิไม่ฟังซะงั้น เดินหน้าหงิก ไปเปิดตู้เย็น คนอาไร้ นี่ขนาดเวลางอน
ก้อยังดูน่ารัก เป็นเจ้าหญิงทรงเสน่ห์ ชวนให้โอ๋อยู่ดี^_^
Jürgen: WAS? อาราย ติ้ม...(ได้ชื่อใหม่อีกละ) ลืมหมดเลยเหรอภาษาเยอรมันอ่ะ แล้วนี่อะไร
ไหนบอกรักไอ ทำไมมีแค่ตุ๊กตา Bayern München ตัวเดียว แล้วนี่อาราย Underberg
ของฟรี ไปขู่ใครเค้ามาห๊า ซื้อเองน่ะเป็นมั๊ย >_^ ไม่ได้เรื่อง (แต่...ได้ลาว )
Steven Gerrard: ทิม (เป็นเกียรติอย่างสูงครับ! คนแรกที่เรียกชื่อกรูได้ใกล้เคียงสุด) จริงๆแล้ว ราฟา อยาก
มาด้วยนะ แต่เราจะมี big match เร็วๆนี้ ราฟาเลยต้อง เตรียมอะไรๆ เค้ายุ่ง
มากๆช่วงนี้น่ะ เพราะเค้าต้องวางแผน นี่ นั่น โน่นอ่ะ
ไม่ต้องเลยเฮีย อย่าปกป้องราฟา แบบน่าเกลียดเช่นนั้น ต่อหน้าแฟนบอลผู้คาดหวัง อย่างบริสุทธิ์ใจ
แม้จะเป็นมารยาทของผู้ดีก็เหอะ ขอร้องล่ะ เห็นวางแผนทีไร หงส์ปีกหัก บินไม่ขึ้นทุกทีสิเอ้า >_<
BMW Chairperson: -Was? (สำเนียงไม่ได้ต่างจาก ทั่นฉลามขาวเล้ย>_<)
-ชอบรถ BMW มากที่สุดเป็นชีวิตจิตใจ?
-อะไรนะ! เมารถ แถมขับรถไม่เป็นอีกต่างหาก
-แล้วปั่น BMX เอ่อ....จักรยานน่ะ เป็นมั๊ย?
(ชาวต่างชาตินี่ ไม่ถามบ้างจะได้มั๊ย แบบ นั่งเงียบๆน่ะ)
ติ้ม...ฆ่าไอซะเถอะ ก่อนที่จะขอซื้อ BMW ไปไว้ให้พ่อ นั่งไปทอดแหหาปลา ที่อำนาจฯน่ะ ไปเรียนขับรถให้ไวเลย
เสียยี่ห้อเสียของหมด รถ high class ของไอหมดกัน Vergessen Sie bitte ลืมมันซะ!
HYDE san: ติ่มซำ (กรูกลายเป็น ซาละเปาไปแล้ว ตั้งแต่เมื่อไหร่ฟะ? ท่าทางป๋าไฮด์ คงจะหิวมาก)
ทำไมถึงได้ วาดรูปไอตอนหลับล่ะ คิดอะรายอยู่อ่ะ ตอนนั้นน่ะ...ตอนที่วาดน่ะ
(ถามจริงจังพร้อมๆกับทำหน้าป๋อหลอ น่ารัก น่าหยิกเนอะ ป๋าไห^_^)
Tim chan: เฮ้ย...ป่าวป๋า อ่านกินป๋าซะที่ใหน ไม่มี๊
(หมดกัน...เขินได้อีก หน้าแดง สวนกับวัย และตีนกาที่สะสมเป็นงานอดิเรก สุดฤทธิ์)
“ก้อ เค้า เห็นป๋าไฮด์นอนเซ็กซี่ดี ปกติ ติ่มซำ(เอาใจป๋า สุดฤทธิ์ ^_*)
1. ชอบสีขาว-ดำอยู่แล้ว
2. ไอ้ทอมเตี้ย
3. ตัวเล็กกระจิด อย่างป๋า ไม่ใช่สเปก
4. คอนเฟิร์ม แถมฟันธงด้วยเลยเอ้า ไม่งั้น ติ่มซำ
5. คงไม่ได้เป็นประธานสมาคม คานทอง หร็อก”
ชักแม่น้ำทั้งห้ามาให้เขว สุดฤทธิ์ คิ้วป๋าไฮด์ เริ่มชนกัน ถือโอกาสนี้ ชิ่งก่อนล่ะนะ
HYDE :ติ่มซำ... Doko iku? ทำไม? เกิดมาตัวเล็ก ขนาดมินิ พกพาสะดวก มันผิดตรงใหน
ตัวเองสูงตายล่ะ ถึงจะตัวเล็กแต่ ....ใหญ่นะเฟ้ย
(^0^หา....อะไรใหญ่ ป๋า ... mo ichido อีกทีเด๊ะ)
“ถึงจะตัวเล็ก แต่ .... เสียงใหญ่ จะลองฟังมั๊ย สักเพลง ป๋าจัดให้
So where do I sail
A Ship loosing control
My cry s……”
ลั่นล้าอารมณ์ดี ตามประสา ลูกชายคนเดียวของบ้าน
ตัดไปโฆษณา
ละสายตาจากป๋าไห มองไปยัง hime Yoshiki*_* เรียบร้อยคับทั่น.... spyที่สะสมมา สี่ขวด ว่างเปล่า หายวับไปกับคอป๋าโยชิกิ กรูไม่น่าไว้ใจท่านหัวหน้าวง ที่มีโลโก้ว่า “ดวลเหล้า หาสมาชิกวง จนครบวง” เล้ย อย่านะป๋าโย Tim chan ของป๋า หาได้ใช้หนี้หมดไม่ อย่าเพิ่งทุ่มแก้ว เฟี้ยงขวดนะ
Brett: “ทิ่ม (ดูเรียกเข้า>_<) ยูวาดไอ สาวไปนิดส์นะ แล้วเนี่ย album ที่ยูมีน่ะ มีไปเม้ม หลอกล่อ จากคนอื่นด้วยเหรอ แล้วไอก็มีเพลงตั้งหลายร้อยเพลง ทำไมยูเล่นได้แค่สองเพลงเองอ่ะ
ไอควรจะภูม-มิ๊-จ่าย(= ภูมิใจ นั่นเอง... ต้องจับลงเรียนภาษาไทยที่ Bless) ที่มีแฟนเพลงแบบยู ดีไหมเนี่ย” ไม่พูดเปล่าสายตาจิกสุดฤทธิ์ ฝั่งอเมริกา เค้าเรียกแบบเท่ห์ๆว่า eyes contact
โอ๊ยๆ...เจ็บคับ>_< จะประชดทำไม กลัวคนไม่รู้เหรอว่า เฮียเจ้มาจากUKอ่ะ ถึงได้รักษาเอกลักษณ์สุดฤทธ์เยี่ยงนี้ แต่ขอโทษนะเฮียเจ้ ไปโทษ guitar เลย เรื่องเครื่องดนตรีน่ะ
* Brett พูดไม่ผิดหรอก Suvarnabhumi ก้อเขียนแบนี้ สังเกตุจากป้ายที่มีติดทั่วประเทศสิ ไกลถึงเชียงใหม่ยังมีเลย แล้วอุบลฯจะรอดพ้นเรอะ
Yoshiki san: Tim chan, Nihongo wo benkyo suro, Ganbari masu ne! ,
O X-Japan da!^_^
Tim chan: We are X!!!!!
ขานรับตามทั่นผู้นำลัทธิทันที่
ช่างเป็นเทพบุตร สุภาพ อ่อนโยนอะไรเช่นนี้ ป๋าโยชิกิ “ Tim Chan, demo….”
จะชมอะไรอีกล่ะคะ ป๋าโยขา ^_^
“…Tim chan บอกว่ารักป๋า แต่ที่นี่น่ะ ไม่เห็นมีรูปป๋าซักกะแผ่นเลยอ่ะ album สักชุดก็ไม่มี”
เอาแล้วไหมล่ะ ปากก้อพูด ตาก้อมองไปรอบๆ แบบหงอยๆ ป๋าทำท่าจะเป่าปี่เหมือน...
เหมือนตอนที่ Toshi san ลาออกจาก X-Japanไม่มีผิด
“คืองี้ป๋าโย Tim chan น่ะ ภาษญี่ปุ่นยังไม่ถึงขั้น “ขู่” ใครได้ เหมือนภาษาปะกิตน่ะ
แต่ Tim chan มีป๋าเต็มหัวใจเลยนะ Korezo X!”
ป๋าโยชิไม่ฟังซะงั้น เดินหน้าหงิก ไปเปิดตู้เย็น คนอาไร้ นี่ขนาดเวลางอน
ก้อยังดูน่ารัก เป็นเจ้าหญิงทรงเสน่ห์ ชวนให้โอ๋อยู่ดี^_^
Jürgen: WAS? อาราย ติ้ม...(ได้ชื่อใหม่อีกละ) ลืมหมดเลยเหรอภาษาเยอรมันอ่ะ แล้วนี่อะไร
ไหนบอกรักไอ ทำไมมีแค่ตุ๊กตา Bayern München ตัวเดียว แล้วนี่อาราย Underberg
ของฟรี ไปขู่ใครเค้ามาห๊า ซื้อเองน่ะเป็นมั๊ย >_^ ไม่ได้เรื่อง (แต่...ได้ลาว )
Steven Gerrard: ทิม (เป็นเกียรติอย่างสูงครับ! คนแรกที่เรียกชื่อกรูได้ใกล้เคียงสุด) จริงๆแล้ว ราฟา อยาก
มาด้วยนะ แต่เราจะมี big match เร็วๆนี้ ราฟาเลยต้อง เตรียมอะไรๆ เค้ายุ่ง
มากๆช่วงนี้น่ะ เพราะเค้าต้องวางแผน นี่ นั่น โน่นอ่ะ
ไม่ต้องเลยเฮีย อย่าปกป้องราฟา แบบน่าเกลียดเช่นนั้น ต่อหน้าแฟนบอลผู้คาดหวัง อย่างบริสุทธิ์ใจ
แม้จะเป็นมารยาทของผู้ดีก็เหอะ ขอร้องล่ะ เห็นวางแผนทีไร หงส์ปีกหัก บินไม่ขึ้นทุกทีสิเอ้า >_<
BMW Chairperson: -Was? (สำเนียงไม่ได้ต่างจาก ทั่นฉลามขาวเล้ย>_<)
-ชอบรถ BMW มากที่สุดเป็นชีวิตจิตใจ?
-อะไรนะ! เมารถ แถมขับรถไม่เป็นอีกต่างหาก
-แล้วปั่น BMX เอ่อ....จักรยานน่ะ เป็นมั๊ย?
(ชาวต่างชาตินี่ ไม่ถามบ้างจะได้มั๊ย แบบ นั่งเงียบๆน่ะ)
ติ้ม...ฆ่าไอซะเถอะ ก่อนที่จะขอซื้อ BMW ไปไว้ให้พ่อ นั่งไปทอดแหหาปลา ที่อำนาจฯน่ะ ไปเรียนขับรถให้ไวเลย
เสียยี่ห้อเสียของหมด รถ high class ของไอหมดกัน Vergessen Sie bitte ลืมมันซะ!
HYDE san: ติ่มซำ (กรูกลายเป็น ซาละเปาไปแล้ว ตั้งแต่เมื่อไหร่ฟะ? ท่าทางป๋าไฮด์ คงจะหิวมาก)
ทำไมถึงได้ วาดรูปไอตอนหลับล่ะ คิดอะรายอยู่อ่ะ ตอนนั้นน่ะ...ตอนที่วาดน่ะ
(ถามจริงจังพร้อมๆกับทำหน้าป๋อหลอ น่ารัก น่าหยิกเนอะ ป๋าไห^_^)
Tim chan: เฮ้ย...ป่าวป๋า อ่านกินป๋าซะที่ใหน ไม่มี๊
(หมดกัน...เขินได้อีก หน้าแดง สวนกับวัย และตีนกาที่สะสมเป็นงานอดิเรก สุดฤทธิ์)
“ก้อ เค้า เห็นป๋าไฮด์นอนเซ็กซี่ดี ปกติ ติ่มซำ(เอาใจป๋า สุดฤทธิ์ ^_*)
1. ชอบสีขาว-ดำอยู่แล้ว
2. ไอ้ทอมเตี้ย
3. ตัวเล็กกระจิด อย่างป๋า ไม่ใช่สเปก
4. คอนเฟิร์ม แถมฟันธงด้วยเลยเอ้า ไม่งั้น ติ่มซำ
5. คงไม่ได้เป็นประธานสมาคม คานทอง หร็อก”
ชักแม่น้ำทั้งห้ามาให้เขว สุดฤทธิ์ คิ้วป๋าไฮด์ เริ่มชนกัน ถือโอกาสนี้ ชิ่งก่อนล่ะนะ
HYDE :ติ่มซำ... Doko iku? ทำไม? เกิดมาตัวเล็ก ขนาดมินิ พกพาสะดวก มันผิดตรงใหน
ตัวเองสูงตายล่ะ ถึงจะตัวเล็กแต่ ....ใหญ่นะเฟ้ย
(^0^หา....อะไรใหญ่ ป๋า ... mo ichido อีกทีเด๊ะ)
“ถึงจะตัวเล็ก แต่ .... เสียงใหญ่ จะลองฟังมั๊ย สักเพลง ป๋าจัดให้
So where do I sail
A Ship loosing control
My cry s……”
ลั่นล้าอารมณ์ดี ตามประสา ลูกชายคนเดียวของบ้าน
ตัดไปโฆษณา
ละสายตาจากป๋าไห มองไปยัง hime Yoshiki*_* เรียบร้อยคับทั่น.... spyที่สะสมมา สี่ขวด ว่างเปล่า หายวับไปกับคอป๋าโยชิกิ กรูไม่น่าไว้ใจท่านหัวหน้าวง ที่มีโลโก้ว่า “ดวลเหล้า หาสมาชิกวง จนครบวง” เล้ย อย่านะป๋าโย Tim chan ของป๋า หาได้ใช้หนี้หมดไม่ อย่าเพิ่งทุ่มแก้ว เฟี้ยงขวดนะ
Bless Research Proposal Summit# Day 2
Methodology
Target group:
ท่านแรก แขกกิติมศักดิ์ คือ เฮียเจ้ Brett Anderson แห่ง Suede: UK
ท่านที่สอง ท่านประธาน Extasy Record ป๋า Yoshiki Hayashi-God of X-Japan
ท่านที่สาม เจ้าของฉายาฉลามขาว Herr Jürgen Klinsmann
ท่านที่สี่ ใครก้อได้จาก Liverpool แต่มีข้อแม้ว่า ต้อง ไม่ชวน ราฟา มาด้วยอย่างเด็ดขาด
ท่านที่ห้า เจ้าของโลโก้ใบพัด อันเลื่องชื่อ ประธานบริษัท BMW แอบมองทุกครั้งที่ผ่านโชว์รูมพระรามสี่ ต้องเชิญมาให้ได้
ท่านสุดท้าย คนนี้ลืมไม่ได้ และ ไม่ควรลืม นักร้องนำลัทธิสายรุ้ง Laruku ผู้ที่ร้องเพลงเศร้า แต่ไม่ชวนให้เศร้า
เจ้าของร่างขนาดมินิ 158cm ป๋า HYDE-Hideto Takarai แห่ง l’arc-en-ciel
Research Instrument
Botox: กับอาหารเจ สำหรับ เฮียเจ้ Brett Anderson
Tissue papers:สำหรับป๋าโยชิกิผู้ชื่นชอบ การเป่าปี่บ่อยๆ
A Good Teamwork:สำหรับ ท่านฉลามขาว ที่ทีมงานไม่ค่อยดีเท่าไหร่ อุตส่าห์ กลับมาจาก
America กะจะพา Team German คว้าแชมป์ฟุตบอลโลก ดันตกรอบซ้า
A set of steel: ไว้ดามปีกหงส์แดงโดยเฉพาะ
A threaten card from Chevrolet: GM motors เอาไว้ขู่เวลาท่านประธานBMซ่า หรือเบี้ยว
A pairs of High heel shoes:เหมือนที่ Bono แห่ง U2 ใส่เวลาเล่นคอนเสิร์ต จัดเตรียมผัดไทไว้ให้ด้วยนะ
ลุงไหชอบกินไม่ใช่เหรอ อิอิ^_^
Target group:
ท่านแรก แขกกิติมศักดิ์ คือ เฮียเจ้ Brett Anderson แห่ง Suede: UK
ท่านที่สอง ท่านประธาน Extasy Record ป๋า Yoshiki Hayashi-God of X-Japan
ท่านที่สาม เจ้าของฉายาฉลามขาว Herr Jürgen Klinsmann
ท่านที่สี่ ใครก้อได้จาก Liverpool แต่มีข้อแม้ว่า ต้อง ไม่ชวน ราฟา มาด้วยอย่างเด็ดขาด
ท่านที่ห้า เจ้าของโลโก้ใบพัด อันเลื่องชื่อ ประธานบริษัท BMW แอบมองทุกครั้งที่ผ่านโชว์รูมพระรามสี่ ต้องเชิญมาให้ได้
ท่านสุดท้าย คนนี้ลืมไม่ได้ และ ไม่ควรลืม นักร้องนำลัทธิสายรุ้ง Laruku ผู้ที่ร้องเพลงเศร้า แต่ไม่ชวนให้เศร้า
เจ้าของร่างขนาดมินิ 158cm ป๋า HYDE-Hideto Takarai แห่ง l’arc-en-ciel
Research Instrument
Botox: กับอาหารเจ สำหรับ เฮียเจ้ Brett Anderson
Tissue papers:สำหรับป๋าโยชิกิผู้ชื่นชอบ การเป่าปี่บ่อยๆ
A Good Teamwork:สำหรับ ท่านฉลามขาว ที่ทีมงานไม่ค่อยดีเท่าไหร่ อุตส่าห์ กลับมาจาก
America กะจะพา Team German คว้าแชมป์ฟุตบอลโลก ดันตกรอบซ้า
A set of steel: ไว้ดามปีกหงส์แดงโดยเฉพาะ
A threaten card from Chevrolet: GM motors เอาไว้ขู่เวลาท่านประธานBMซ่า หรือเบี้ยว
A pairs of High heel shoes:เหมือนที่ Bono แห่ง U2 ใส่เวลาเล่นคอนเสิร์ต จัดเตรียมผัดไทไว้ให้ด้วยนะ
ลุงไหชอบกินไม่ใช่เหรอ อิอิ^_^
Bless Research Proposal Summit# Day 1
Abstract
:ไม่ต้องสอบ entrance, O-net, A-net ก็ไม่จำเป็น เป็นประชาธิปไตยอย่างแรง ทุกคนมีสิทธิ์ เข้าง่าย แต่ออกยากสสส์ ทั้ง ป.ตรี ป.โท ยิ่งค่าเรียนถูกกว่าเพื่อน ยิ่งจบยากสสส์ เรียนจริง ยากส์จริง Z-ness จริง ไม่ ใช้ stand-in
Background
: ทุ่มทุกๆสตางค์ทั้งที่มี ที่ยื้ม หรือที่ไถมาจากทั้งใน และนอกระบบ เพื่อทำธุรกิจ ธุระ-กรรม>_< อะไรสักอย่าง ที่ผู้วิจัย รัก ฝันอย่างอลังการงานสร้าง ช่างกล้า ช่างมั่นใจแบบไร้สติ
: จากการศึกษา ผู้ทำวิจัยพบว่า ตนเองเป็นลูกครึ่งจากสองประเทศ ที่ชื่อขึ้นต้นด้วย A (American-Australian?)เปล่า อำนาจฯ-อุลบลฯ ปัจจุบันได้สัญชาติไทยแล้ว แต่ดั้งยังไม่ perfect เพราะวงเงินที่จะยื่นขอVisa ไปยันฮี ยังไม้ถึงขั้น ตอนนี้เวลาใส่แว่น หรือร้องไห้ น้ำตาเลยไม่สามารถเลือกข้างได้ เพราะใหลข้ามฟากได้ง่ายกว่าลูกครึ่ง โดยปกติทั่วไป
: ผู้ทำวิจัย มีความสามารถ ในการเล่นเครื่องดนตรีได้เก่งมาก โดยเฉพาะ classic guitar แต่guitar ตัวนี้มีข้อจำกัดว่า ต้องเล่นแค่สี่-ห้าเพลงเท่านั้น since you went away, by the sea, happy birthday, Romance และเพลงมั่ว เสียดายมากเลยอ่ะ>_< ซื้อกีต้าร์ผิด คิดจนตัวตาย
Significance of The Study
: อยากให้ทุกคนที่มาเยี่ยม Bless เรียนสนุก นั่ง ลุกสบาย เรียนภาษาไทย ภาษาอังกฤษ พูดคุยเรื่องดนตรี จิปาถะ ดื่มกาแฟฟรี นินทาฟรีแบบสุภาพเรียบร้อย และที่สำคัญหลับสบาย ก่อนกลับบ้าน
Review of the Related Literature
:พรม เป็นหน้าตาของเจ้าของบ้าน ดังนั้น Bless จึงมีพรมอยู่สามผืน หน้า entrance door, in front of the rest room and back door on the balcony.
: ต้นไม้เป็นสิ่งที่จำเป็น ฉะนั้น เพื่อที่จะอินเทรนด์ เป็นชาวโลกที่ดี Bless จึงมีต้นไม้ถึง ห้าต้นในห้ากระถาง หนึ่งในนั้นเป็นสมุนไพร กินได้ ตามนโยบายหล่อใหญ๋ขวัญใจแม่ยกตลอดกาล “พืชผักสวนครัว ระเบียงกินได้”
พร้อมช่วยลดโลกร้อนได้อีก เสียดายท่านยุ่งอยู่ช่วงนี้ เลยไม่ได้เชิญมาร่วมงาน
: Bless ล่ำซำ เพราะมีคานทองถึงสามคานด้วยกัน ตรงตามนโยบายของผู้ทำวิจัย ในทางโลก ศาสตราจารย์ “เค้า”
กล่าวเอาไว้ว่า “คานทองนิเวศน์วิหาร” แต่ถ้าในทางพุทธ ก้อคือ “พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์” นั่นเอง
: Bless เป็นที่ธรรมมะ ธรรมโม ฉะนั้นในตู้เย็นจึงมี spy wine cooler ครบทุกเม็ด (เอาไว้รับแขก ไม่ได้กินเอ้ง>_<)
:ไม่ต้องสอบ entrance, O-net, A-net ก็ไม่จำเป็น เป็นประชาธิปไตยอย่างแรง ทุกคนมีสิทธิ์ เข้าง่าย แต่ออกยากสสส์ ทั้ง ป.ตรี ป.โท ยิ่งค่าเรียนถูกกว่าเพื่อน ยิ่งจบยากสสส์ เรียนจริง ยากส์จริง Z-ness จริง ไม่ ใช้ stand-in
Background
: ทุ่มทุกๆสตางค์ทั้งที่มี ที่ยื้ม หรือที่ไถมาจากทั้งใน และนอกระบบ เพื่อทำธุรกิจ ธุระ-กรรม>_< อะไรสักอย่าง ที่ผู้วิจัย รัก ฝันอย่างอลังการงานสร้าง ช่างกล้า ช่างมั่นใจแบบไร้สติ
: จากการศึกษา ผู้ทำวิจัยพบว่า ตนเองเป็นลูกครึ่งจากสองประเทศ ที่ชื่อขึ้นต้นด้วย A (American-Australian?)เปล่า อำนาจฯ-อุลบลฯ ปัจจุบันได้สัญชาติไทยแล้ว แต่ดั้งยังไม่ perfect เพราะวงเงินที่จะยื่นขอVisa ไปยันฮี ยังไม้ถึงขั้น ตอนนี้เวลาใส่แว่น หรือร้องไห้ น้ำตาเลยไม่สามารถเลือกข้างได้ เพราะใหลข้ามฟากได้ง่ายกว่าลูกครึ่ง โดยปกติทั่วไป
: ผู้ทำวิจัย มีความสามารถ ในการเล่นเครื่องดนตรีได้เก่งมาก โดยเฉพาะ classic guitar แต่guitar ตัวนี้มีข้อจำกัดว่า ต้องเล่นแค่สี่-ห้าเพลงเท่านั้น since you went away, by the sea, happy birthday, Romance และเพลงมั่ว เสียดายมากเลยอ่ะ>_< ซื้อกีต้าร์ผิด คิดจนตัวตาย
Significance of The Study
: อยากให้ทุกคนที่มาเยี่ยม Bless เรียนสนุก นั่ง ลุกสบาย เรียนภาษาไทย ภาษาอังกฤษ พูดคุยเรื่องดนตรี จิปาถะ ดื่มกาแฟฟรี นินทาฟรีแบบสุภาพเรียบร้อย และที่สำคัญหลับสบาย ก่อนกลับบ้าน
Review of the Related Literature
:พรม เป็นหน้าตาของเจ้าของบ้าน ดังนั้น Bless จึงมีพรมอยู่สามผืน หน้า entrance door, in front of the rest room and back door on the balcony.
: ต้นไม้เป็นสิ่งที่จำเป็น ฉะนั้น เพื่อที่จะอินเทรนด์ เป็นชาวโลกที่ดี Bless จึงมีต้นไม้ถึง ห้าต้นในห้ากระถาง หนึ่งในนั้นเป็นสมุนไพร กินได้ ตามนโยบายหล่อใหญ๋ขวัญใจแม่ยกตลอดกาล “พืชผักสวนครัว ระเบียงกินได้”
พร้อมช่วยลดโลกร้อนได้อีก เสียดายท่านยุ่งอยู่ช่วงนี้ เลยไม่ได้เชิญมาร่วมงาน
: Bless ล่ำซำ เพราะมีคานทองถึงสามคานด้วยกัน ตรงตามนโยบายของผู้ทำวิจัย ในทางโลก ศาสตราจารย์ “เค้า”
กล่าวเอาไว้ว่า “คานทองนิเวศน์วิหาร” แต่ถ้าในทางพุทธ ก้อคือ “พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์” นั่นเอง
: Bless เป็นที่ธรรมมะ ธรรมโม ฉะนั้นในตู้เย็นจึงมี spy wine cooler ครบทุกเม็ด (เอาไว้รับแขก ไม่ได้กินเอ้ง>_<)
Subscribe to:
Posts (Atom)